Κατάλογος

“Στο παρόν βιβλίο παρουσιάζεται διεπιστημονικά ο τρόπος και τα μέσα λειτουργίας της Επικοινωνίας στο κανονιστικό πλαίσιο της Σύγχρονης Δημοκρατίας, καθώς και στο περιβάλλον της Σύγχρονης Δημόσιας Σφαίρας. Ειδικότερα επιχειρείται η προσέγγιση της ανάλυσης των επικοινωνιακών δομών και μέσων των δρώντων υποκειμένων της επικοινωνιακής δράσης, ώστε να γίνει κατανοητός ο τρόπος και οι μέθοδοι λειτουργίας στο σύγχρονο και ραγδαίως εξελισσόμενο μητροπολιτικό περιβάλλον, το οποίο προσλαμβάνει νέα και ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ειδικότερα μετά την περίοδο της πανδημίας.”

Ο Αναστάσιος Αθ. Σταυρόπουλος σπούδασε Πολιτικές Επιστήμες στο Πάντειο Πανεπιστήμιο και Παιδαγωγική στο Πανεπιστήμιο Πατρών. Είναι διδάκτωρ του Παντείου Πανεπιστημίου. Έχει εργαστεί στο πεδίο των Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης και της Πολιτικής Επικοινωνίας, ενώ επιστημονικές ανακοινώσεις του με κριτές, όπως επίσης και άρθρα του έχουν παρουσιαστεί σε διεθνή συνέδρια και σε επιστημονικά έντυπα.

This publication aims to assess the external cost and external benefit caused by the degradation or upgrading of public, environmental and non-market goods respectively. Thus, it constitutes a comprehensive research effort of codification and systematic recording of non-market goods from a wide range in the Greek area. The resulting results lead to the functional determination of the market demand curve and the market supply curve for the above goods. The resulting conclusions aspire to be a primary guide for the tax administration, in order to
know the intention of citizens to accept a financial burden in order to enjoy public goods or services.

Pricing a public good is a challenge due to the lack of marketability of the good. As non-tradable, such a good cannot be valued in terms of supply and demand. On the other hand, valuation is necessary, since a number of social and economic parameters are affected and in turn affect costs and values of marketable goods. Such parameters are taxation, management and protection of the environment, utilization of natural and social resources. The provider of a public good – usually the state – must rationally and correctly value its value in monetary units to avoid failures that can have catastrophic consequences in terms of capital loss or failure to protect the good provided, resulting in its final loss.

The man-made urban and peri-urban environment replaces the natural landscape, creates economic values, cultural heritage monuments, industrial and commercial activities, waste and external costs. The valuation of the above non-market goods aims to optimize social welfare by minimizing the external environmental cost, calculated as the sum of individual private economic and socio-economic factors and with a view to upgrading the standard of living in both urban and peri-urban environments within the framework of the Circular Economy (Cycle Economy) and Industrial Ecology.

… οι εκκλησίες μπορούν να συμβάλουν στην διάσωση του περιβάλλοντος, τόσο σε τοπικό όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Η θεολογική βάση αυτής της δέσμευσης είναι η χριστιανική αρχή της “καταλλαγής” (του ανθρώπου με τον πλησίον, με την κτιστή δημιουργία και με τον δημιουργό Θεό), και απώτερος στόχος ο “πολιτισμός της αγάπης”. Ευελπιστούμε, η έκκληση αυτή των χριστιανικών εκκλησιών να επεκταθεί καλύπτοντας και τις άλλες θρησκείες, και το ιστορικό αυτό συνέδριο της Θεσσαλονίκης να συμβάλει αποφασιστικά στην ελπιδοφόρα αυτή έκκληση.

Οι ιστορικές σχέσεις Αράβων και Βυζαντινών είναι ταυτόσημες με τις σχέσεις Ισλάμ και Χριστιανισμού. Οι ιστορικές στιγμές συνάντησης και συμβίωσης ειρηνικά και ανταγωνιστικά είναι ποικιλόμορφες και πολυδιάστατες και δεν μπορεί να ιδωθούν ούτε μονόπλευρα ούτε μονομερώς, όπως σχεδόν συμβαίνει μέχρι σήμερα. Η οπτική αυτή προσέγγισης και ερμηνείας των αραβοβυζαντινών σχέσεων στηριζόταν κυρίως σε μία σχεδόν πλήρη υποκειμενικότητα, όπου προβαλλόταν η αρνητική και ανταγωνιστική όψη αυτών των πολυδιάστατων σχέσεων. Το γεγονός αυτό ήταν ίσως ένας από τους παράγοντες που στήριξε και τροφοδότησε τη σύγχρονη αντίληψη περί σύγκρουσης πολιτισμών, θρησκειών, λαών και γλωσσών.

Η έρευνα διαπιστώνει πως το σύνολο των αραβοβυζαντινών σχέσεων που έχει κοιτίδα τους προϊσλαμικούς χρόνους, περνάει μέσα από τις πρωτογενείς αραβοϊσλαμικές πηγές, καθώς η διακυβέρνηση του Μωάμεθ διαμορφώθηκε και εδραιώθηκε πάνω στα θεμέλια των προϊσλαμικών αραβοβυζαντινών σχέσεων. Το γεγονός αυτό είναι εκείνο που διαμόρφωσε σε μεγάλο βαθμό τη φιλοβυζαντινή-φιλοχριστιανική στάση του Μωάμεθ, ο οποίος με τη σειρά του πρσδιόρισε δεσμευτικά την ανάλογη πολιτική των διαδόχων του σε διαχρονική ποιότητα.