Πανεπιστημιακά

Οι Κροταφογναθικές διαταραχές [ΚΦΓΔ] αποτελούν μια από τις σημαντικότερες αιτίες πόνου στην στοματοπροσωπική περιοχή. Πολλές θεωρίες έχουν διατυπωθεί σχετικά με την αιτιολογία τους και πολλοί παράγοντες έχουν ενοχοποιηθεί για την εκδήλωσή τους. Σύγχρονες απόψεις υποστηρίζουν την πολυπαραγοντική αιτιολογία των ΚΦΓΔ. Τα τελευταία χρόνια γίνεται έρευνα με σκοπό τη διερεύνηση μορακών παθογενετικώνί μηχανισμώνί και την κατανόηση του γενετι- κού παράγοντα ως μηχανισμού αιτιοπαθογένειας ΚΦΓΔ.

Στην εργασία καταγράφονται οι πιθανοί αιτιολογικοί παρά- γοντες ΚΦΓΔ. Η κατανόηση της πιθανής αιτιολογίας μιας παθολογικής κατάστασης / διαταραχής είναι απαραίτητη για την βέλτιστη θεραπευτική προσέγγιση. Όσο περισσότερο αναλύονται οι μοριακοί και γενετικοί παθογενετικοί μη- χανισμοί,, τόσο αναπτύσσονται και νέες σύγχρονες θερα- πευτικές προσεγγίσεις. Γενικά οι θεραπείες διακρίνονται σε συντηρητικές και χειρουργικές. Μια σύγχρονη θεραπευτική προσέγγιση αποτελεί και η ακτινοβόληση με λέιζερ χαμηλής ισχύος LLLI. Σκοπός της ερευνητικής μονογραφίας είναι η αξιολόγηση της επίδρασης LLLI μόνη της ή σε συνδυασμό με νάρθηκες σταθεροποίησης στα επώδυνα συμπτώματα και στον περιορισμό κινητικότητας ασθενών με ΚΦΓΔ. Οι ασθενείς χωρίστηκαν σε τρεις ομάδες. Ομάδα 1 όπου χρησιμοποιήθηκε μόνο LLLI, Ομάδα 2: όπου προστέθηκε και η τοποθέτηση νάρθηκα σταθεροποίησης, και Ομάδα 3: όπου εφαρμόστηκε ακτονοβόληση με λέιζερ LLLI σε μη θεραπευ- τική δόση [εικονική θεραπεία, placebo group].

Κλινική εξέταση έγινε σε τρία χρονικά σημεία α)πριν τη θεραπεία T1 Β)μετά την 1η εφαρμογή κάποιου θεραπευτικού πρωτοκόλλου T2 και γ)ένα μήνα μετά τη θεραπεία T3. Αναφορικά με την ακτινοβόληση με λέιζερ χαμηλής ισχύος, πραγματοποιήθηκαν δύο ακτινοβολήσεις ανά εβδομάδα για τέσσερις διαδοχικές εβδομάδες (Biolaser blue, 660 nm, continuous mode W). Οι ασθενείς καλούνταν να συμπληρώσουν μια κλίμακα πόνου στους χρόνους Τ1 και Τ3. Διαπιστώθηκε σημαντική μείωση του πόνου από τον Τ1 έως τον Τ3 στις ομάδες 1 και 2. Διαπιστώθηκε σημαντική μετα- βολή στα συμπτώματα μεταξύ Τ1 και Τ2 στην ομάδα 3, ό- μως τα αποτελέσματα στην ομάδα αυτή στους χρόνους Τ1 και Τ3 δεν παρουσίασαν σημαντική μεταβολή. Η επίδραση στην κινητικότητα είναι θετική.

Η πλούσια αλλά και ποιοτική νομολογιακή παραγωγή που έχουν κατά τις τελευταίες δεκαετίες να επιδείξουν ιδίως το Συμβούλιο της Επικρατείας, από πλευράς ελληνικών δικαιοδοτικών οργάνων, καθώς και το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο των Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, επί υποθέσεων με κύρια ή παρεμπίπτοντα ζητήματα από την ύλη του Εκκλησιαστικού Δικαίου, κατέστησαν
αναγκαία την αναθεωρημένη έκδοση του παρόντος καταξιωμένου, ήδη από το 2013, έργου, ώστε να παρακολουθεί τις πλέον πρόσφατες εξελίξεις.

Την ίδια περίοδο, μία δαψιλής βιβλιογραφία, προερχόμενη όχι μόνον από τον ευρωπαϊκό αλλά και τον ελληνικό επιστημονικό χώρο, έρχεται να ελκύσει αισιόδοξα το ενδιαφέρον μας για τη θεωρητική της συμβολή στην ανάπτυξη τομέων όπως είναι η προστασία του δικαιώματος της θρησκευτικής ελευθερίας, οι σχέσεις κράτους και εκκλησίας, η οργάνωση, διοίκηση και θεσμική λειτουργία του εκκλησιαστικού οργανισμού, καθώς και το δικαιοδοσιακό περιεχόμενο των εκκλησιαστικών δικαιοταξιών της ελληνικής επικράτειας.

Ο μετά χείρας τόμος επιχειρεί να κινηθεί στο πλαίσιο που συγκαθορίζουντα νέα αυτά δεδομένα, αποτελώντας μία ισορροπημένη αρωγή τόσο στη θεωρητική καλλιέργεια όσο και τη νομολογιακή (εφαρμοσμένη) διάπλαση των επιμέρους ερευνητικών κατευθύνσεων του Εκκλησιαστικού Δικαίου.

Στο δωμάτιό μου, στην εξοχή, έχω το πορτραίτο της προγόνου μου στα νιάτα της. Δείχνει μια συγκλονιστική καλλονή να ποζάρει μπροστά στο ζωγράφο, μάλιστα μακιγιαρισμένη. Εξαιρετικά μελαχρινή, εντελώς αντίθετα από την ιδέα που έχουμε εμείς για τις βόρειες καλλονές. Τα μαλλιά της, κατάμαυρα σαν μελάνι, είναι δεμένα πίσω με αγκράφες με ρουμπίνια, ενώ το μέτωπο της, εντελώς λείο καιακάλυπτο, δεν έχει τίποτε το σεμνό. Μεγάλες και ακατάστατες τρέσες πέφτουνε πάνω στο στήθος της. Φορά την ίδια ρόμπα από χρυσό μπροκάρ καλυμμένο με πολύτιμα πετράδια και τον κόκκινο βελούδινο μανδύα με γούνα ζιμπελίνας που φορούσε οταν την βρήκανε μέσα στο φέρετρο. Παραδέχομαι πως αυτή η καλλονή με το σκληρό χαμόγελο δεν μού αρέσει, μάλιστα μετά την εκταφή το πορτραίτο μου φέρνει λίγο φόβο, το βράδυ, όταν με κοιτάζει με τα λαμπερά της μάτια. Μοιάζει σαν να μού λέει, «Με τι χαζομάρες, καημενούλα μου, εκφυλισμένο έκτρωμα της περήφανής μου ράτσας, ταλαιπωρείς το φτωχό σου μυαλουδάκι; Τι είναι αυτή η χίμαιρα της ισότητας που γεμίζει τα όνειρά σου; Ο έρωτας δεν είναι αυτό που πιστεύεις. Οι άντρες δεν θα γίνουνε ποτέ αυτό που ελπίζεις. Δεν φτιάχτηκαν για τίποτ’ άλλο παρά για να τους κοροϊδεύουν οι βασιλιάδες, οι γυναίκες και οι ίδιοι τους οι εαυτοί». Η πιο ζωντανή και μάλιστα η πιο θρησκευτική απ’ όλες τις προόδους του ανθρώπινου πνεύματος είναι, για να μιλήσω τη γλώσσα της δικής μου εποχής, η έννοια της αλληλεγγύης. Οι άνθρωποι όλων των εποχών την αισθάνονταν, είτε απόένστικτο είτε χάρη στην πνευματική τους διαύγεια […] Υπάρχει όμως κι ένα άλλοείδος προσωπικής δουλειάς, που τήν κάνουμε πιο σπάνια, και η οποία κατά τη γνώμη μου έχει εξίσου μεγάλη χρησιμότητα. Είναι το ν’ αφηγηθείς την εσωτερικήσου ζωή, τη ζωή της ψυχής, με άλλα λόγια την ιστορία του πνεύματος και της καρδιάς σου, με σκοπό την αδελφική διδαχή.

George Sand

Ο τουρισμός, όπως τον ξέρουμε στον σύγχρονο κόσμο, συνδέεται σε σημαντικό βαθμό με τις αλλαγές στις κοινωνικο-οικονομικές δομές που έλαβαν χώρα στον 20ο αιώνα. Η αλλαγή στην έννοια της περιήγησης ήταν τελικώς ενδεικτική μιας πιο ριζοσπαστικής αλλαγής στον πυρήνα του πολιτισμικού παραδείγματος και στην κατανόηση της ανθρώπινης εμπειρίας. Το τουριστικό ταξίδι έγινε μια πραγματικότητα που αγγίζει σήμερα μεγάλα πληθυσμιακά κομμάτια. Εμπλέκει αδιανόητο αριθμό ανθρώπων στον πλανήτη είτε με την ιδιότητα του επισκέπτη είτε με την ιδιότητα του οικοδεσπότη. Σε ποιο μέρος θα μπορούσε να πάει κανείς σήμερα και να συναντήσει έναν άνθρωπο που να μην γνωρίζει τί είναι ο «τουρίστας»;

Ο τουρισμός ως σύστημα και εμπειρία έχει μια ιδιαιτέρως δυναμική σχέση με το νεωτερικό πολιτισμικό παράδειγμα: επηρεάζεται από αυτό ως προς τις προτεραιότητες, τα μοτίβα, τις εκφάνσεις αλλά και επιδρά σε αυτό ως προς τις προοπτικές εκδίπλωσής του, τον τρόπο ζωής, τις επιλογές της ανθρώπινης δράσης. Συνεπώς, η κατανόηση του φαινομένου αυτού οδηγεί στη βαθύτερη κατανόηση του κόσμου μας και η ανάλυση των πυκνών συσχετίσεων του κοινωνικού κόσμου διαφωτίζουν καλύτερα το τουριστικό πεδίο. Είναι αναγκαίος λοιπόν ο διεπιστημονικός διάλογος στο πεδίο του τουρισμού. Ο διάλογος αυτός δεν νοείται ως μια παράλληλη ανάπτυξη ή πρόσθεση επιχειρημάτων από διαφορετικές επιστήμες αλλά ως ενεργή αναζήτηση όλων εκείνων των στοιχείων που συναρμόζουν την κοινωνική πραγματικότητα σε ένα δυναμικό και πολύτροπο πλέγμα. Στο πλαίσιο μιας συνεχούς και παγκόσμιας αλληλεπίδρασης διαφορετικοί παράγοντες διασυνδέονται εμφανώς ή αφανώς μεταξύ τους μέσα από την ανάπτυξη των τουριστικών δραστηριοτήτων: πολιτικοί θεσμοί σε εθνικό και διεθνές επίπεδο, οργανώσεις και πολιτιστικοί φορείς, θρησκευτικές κοινότητες, επιχειρήσεις, επαγγελματίες, μέσα επικοινωνίας και μετακίνησης, αλυσίδες μεταφοράς αγαθών και εμπορευμάτων. Ο ρόλος της σύγχρονης Κοινωνικής Θεωρίας σε αυτό το πλαίσιο είναι να αναδείξει τη σχέση του Τουρισμού και της Νεωτερικότητας, τον ρόλο της πολιτιστικής και της θρησκευτικής κληρονομιάς και τη δυναμική συσχέτισή τους σε αυτό το πλαίσιο.