Θεολογικά & Ιστορικά
Βλέπετε 1–33 από 157 αποτελέσματα
-
Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Νέες Κυκλοφορίες, Πανεπιστημιακά
Συμβολή της Ορθόδοξης Εκκλησίας στους Απελευθερωτικούς Αγώνες του Ελληνισμού (15ος-20ος αι.)
Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Νέες Κυκλοφορίες, ΠανεπιστημιακάΣυμβολή της Ορθόδοξης Εκκλησίας στους Απελευθερωτικούς Αγώνες του Ελληνισμού (15ος-20ος αι.)
Το παρόν έργο επικεντρώνεται σε πρόσωπα και γεγονότα, που σχετίζονται με την προσφορά της Εκκλησίας (κληρικολαϊκού σώματος του Χριστού) στους απελευθερωτικούς αγώνες του Ελληνισμού. Η συμβολή αυτή αξιολογείται ως σημαντική, τόσο για τη διατήρηση της αγάπης για την ελευθερία και του αγωνιστικού φρονήματος για την επίτευξη της, όσο και για την επιτυχή έκβαση των εθνικών αγώνων των υπόδουλων Ελλήνων, καθώς η προσήλωση στην Ορθοδοξία αποτελούσε τον κρίσιμο συνεκτικό ιστό της εθνικής τους ταυτότητας. Με τον τρόπο αυτό επιβεβαιώνεται η σύνδεση της θρησκευτικής πίστης με την εθνική ταυτότητα, ως προϋπόθεση για τη διατήρηση της δεύτερης, ιδιαίτερα σε περιόδους κρίσεων.
SKU: n/a -
Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Νέες Κυκλοφορίες
Παχώμιος Ρουσάνος: Η συνεισφορά του ως διδασκάλου στη Λειμωνιάδα Σχολή της Ιεράς Μονής Λειμώνος
Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Νέες ΚυκλοφορίεςΠαχώμιος Ρουσάνος: Η συνεισφορά του ως διδασκάλου στη Λειμωνιάδα Σχολή της Ιεράς Μονής Λειμώνος
Ο Παχώμιος Ρουσάνος με τις γνώσεις του, τη φιλομάθειά του, την άοκνη προσπάθειά του να εμψυχώσει τον καταβεβλημένο ηθικοπνευματικά λαό σε χαλεπούς καιρούς, αντέταξε πυλώνα
ηθικό και προέτρεψε στη γνώση και τη μάθηση ως αντίβαρο της ροπής του λαού σε αμάθεια, απαιδευσία και ανηθικότητα. Ασυμβίβαστος, πολεμικός, αμερόληπτος, αδέκαστος, νηπτικός, ένας χαρακτήρας ανθρώπου που κερδίζει τον θαυμασμό κάθε απλού πολίτη που έρχεται σε επαφή με τα έργα του. Δικαίως, θεωρώ, κερδίζει τον τίτλο του Προδρόμου του Πατροκοσμά, αν όχι αυτόν του πρώτου διδάσκαλου του γένους.SKU: n/a -
Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Νέες Κυκλοφορίες, Πανεπιστημιακά
Εκλογή Ψαλμών Νικηφόρου Βλεμμύδη: Λατρευτική, Γραμματολογική και Ερμηνευτική Προσέγγιση
Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Νέες Κυκλοφορίες, ΠανεπιστημιακάΕκλογή Ψαλμών Νικηφόρου Βλεμμύδη: Λατρευτική, Γραμματολογική και Ερμηνευτική Προσέγγιση
Η εκπόνηση της παρούσης έρευνας πραγματεύεται την μελέτη του έργου “Εκλογή Ψαλμών”, του ιερομονάχου Νικηφόρου Βλεμμύδη, ενός εκ των διαπρεπών εκκλησιαστικών συγγραφέων των υστεροβυζαντινών χρόνων, με βαθιά θεολογική και φιλοσοφική κατάρτιση. Η εντρύφιση στην χειρότερη παράδοση του έργου αποκαλύπτει την σημαντική θέση του στη λατρεία της Εκκλησίας. Το εγχείρημα της κριτικής εκδόσεως του λειτουργικού αυτού έργου, με τις πολλές δυσκολίες του, λόγω των πολλών αντιγραφών του, ανοίγει το δρόμο για την λειτουργική αγιολογική και θεολογική προσέγγιση του έργου. Το επόμενο βήμα μετά την εξωνυχιστική μελέτη της χειρογράφου παραδόσεως του έργου είναι η ερμηνευτική προσέγγισή του. Η προσπάθεια του Βλεμμύδη να δημιουργήσει ένα λειτουργικό έργο με βάση την επιλογή των στίχων του Ψαλτηρίου και την συνένωσή τους στη δημιουργία νέων Ψαλμών με καινούργιο πλέον νοηματικό περιεχόμενο είχε από μόνη της ερμηνευτικές προθέσεις. Οι Ψαλμοί ή οι στίχοι που επιλέγονται απ’ αυτούς στη διαμόρφωση της θείας λατρείας έχουν ως γνώμονα τη θεματολογία των κατ’ έτος εορτών, κινητών ή ακινήτων. Άρα, ο Βλεμμύδης ακολουθώντας την λειτουργική παράδοση της Εκκλησίας στην περίπτωση της “Εκλογής Ψαλμών” επιλέγει τους στίχους από το Ψαλτήριο για να ερμηνεύσει αναλυτικώς ή και να θεολογήσει πάνω στο νόημα κάθε εορτής, δεσποτικής, θεομητορικής ή αγίων μέσα σε καθαρώς λειτουργικό πλαίσιο.
Η παρούσα μελέτη αφορά, σε πέντε στάδια: α’. την μελέτη της χειρογράφου παραδόσεως του έργου, β’. την διερεύνηση της εξελίξεως του έργου με τις ποικίλες προσθαφαιρέσεις του, γ’. την κατάρτιση του κριτικού υπομνήματος, δ’. την ερμηνευτική σχέση των δύο έργων του Βλεμμύδη, “Εξήγησις των Ψαλμών του Δαβίδ” και “Εκλογή Ψαλμών” και ε’. την επιρροή της προγενέστερης πατερικής ερμηνευτικής παραδόσεως του Ψαλτηρίου στο έργο του Βλεμμύδη “Εξήγησις των Ψαλμών του Δαβίδ” και κατά συνέπεια στο έτερον έργο του, “Εκλογή Ψαλμών”
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
ΠΙΝΑΚΑΣ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΩΝ
ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΚΩΔΙΚΕΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
ΝΙΚΗΦΟΡΟΣ ΒΛΕΜΜΥΔΗΣ
ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ ΤΩΝ ΨΑΛΜΩΝ
Η ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ “ΕΚ ΛΟΓΗ ΨΑΛΜΩΝ”
ΤΙΤΛΟΣ ΚΑΙ ΔΟΜΗ ΤΗΣ “ΕΚΛΟΓΗΣ ΤΩΝ ΨΑΛΜΩΝ”
ΤΟ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ ΚΑΙ Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΩΝ ΣΤΙΧΩΝ ΤΩΝ ΕΚΛΟΓΩΝ
ΠΡΟΣΘΗΚΕΣ ΕΚΛΟΓΩΝ ΚΑΙ ΣΤΙΧΩΝ ΣΤΗΝ ΥΣΤΕΡΟΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΚΑΙ ΜΕΤΑΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΧΕΙΡΟΓΡΑΦΗ ΠΑΡΑΔΟΣΗ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
ΚΡΙΤΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ ΤΗΣ “ΕΚΛΟΓΗΣ ΤΩΝ ΨΑΛΜΩΝ” ΤΟΥ ΝΙΚΗΦΟΡΟΥ ΒΛΕΜΜΥΔΗ
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΕΡΜΗΝΕΥΤΙΚΗ ΑΠΟΔΟΣΗ ΤΗΣ “ΕΚΛΟΓΗΣ ΤΩΝ ΨΑΛΜΩΝ”
ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΙΣ ΘΕΟΜΗΤΟΡΙΚΕΣ ΕΟΡΤΕΣ
ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΑ ΤΑΓΜΑΤΑ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ
ΕΚΛΟΓΕΣ ΣΤΙΣ ΕΟΡΤΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΙΩΑΝΝΟΥ ΤΟΥ ΠΡΟΔΡΟΜΟΥ
ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑSKU: n/a -
Θεολογικά & Ιστορικά, Νέες Κυκλοφορίες, Πανεπιστημιακά
ΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΚΑΙ ΡΩΜΑΙΟΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ Β’ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ (ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ)
Θεολογικά & Ιστορικά, Νέες Κυκλοφορίες, ΠανεπιστημιακάΟΙ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΕΣ ΔΙΑΦΟΡΕΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΚΑΙ ΡΩΜΑΙΟΚΑΘΟΛΙΚΗΣ ΕΚΚΛΗΣΙΑΣ ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΤΗΣ Β’ ΣΥΝΟΔΟΥ ΤΟΥ ΒΑΤΙΚΑΝΟΥ (ΣΥΝΟΠΤΙΚΗ ΕΚΔΟΣΗ)
Οι λειτουργικές πράξεις δεν αποτελούν ένα ανθρώπινο διάβημα, αλλά τη συνέχεια του εν Χριστώ στη γη απολυτρωτικού έργο του Θεού, δια μέσω του Αγίου Πνεύματος. Οι ρίζες της χριστιανικής λατρείας ανάγονται εν πολλοίς στον ιουδαϊσμό, με τη δομή της ακολουθίας του Λόγου, των Ωρών, των ευχαριστιακών μας ευχών κ.α. να έχουν τις ρίζες τους στα πρότυπα της ιουδαϊκής λατρευτικής παράδοσης. Όπως στον ιουδαϊσμό, και τις υπόλοιπες θρησκείες, έτσι και στον χριστιανισμό, η λατρεία εκφράζεται μέσα από ένα συγκεκριμένο λατρευτικό Τυπικό, ένα σύνολο δηλαδή οδηγιών και διατάξεων για τον τρόπο και τον χρόνο, που πρέπει να τελούνται οι ιεροπραξίες, χωρίς βέβαια το λειτουργικό γεγονός να εξαντλείται μέσα στα όρια μιας απλής τελετής, αλλά να αποτελεί την επίσημη προκήρυξη της πίστης της Εκκλησίας, σύμφωνα και με τον π. Γεώργιο Φλωρόφσκυ.
SKU: n/a -
Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Νέες Κυκλοφορίες
Πλωτίνος Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης και Γρηγόριος Ρεφερενδάριος: Εγκώμια στον Άγιο Δημήτριο
Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Νέες ΚυκλοφορίεςΠλωτίνος Αρχιεπίσκοπος Θεσσαλονίκης και Γρηγόριος Ρεφερενδάριος: Εγκώμια στον Άγιο Δημήτριο
Η σειρά «Ελλήνων Γραφή», την οποία οι εκδόσεις Μπαρμπουνάκη εγκαινιάζουν με το παρόν βιβλίο, οραματίζεται να προσφέρει στο ευρύ αναγνωστικό κοινό, αλλά και στους ειδικούς κείμενα της αρχαίας ελληνικής και βυζαντινής γραμματείας μεταφρασμένα στη σύγχρονη ελληνική γλώσσα και κατάλληλα σχολιασμένα, καθώς και κείμενα της νεοελληνικής γραμματείας, με αναλυτική εισαγωγή για τον συγγραφέα, το έργο του και το είδος του κειμένου που παρουσιάζεται. Η σειρά συμπεριλαμβάνει όλα τα είδη των κειμένων, πολλά από τα οποία είναι σχεδόν άγνωστα και δυσεύρετα στο αναγνωστικό κοινό.
Στο βιβλίο μας, ο βραβευμένος μεταφραστής – συγγραφέας μετά από μια λεπτομερή εισαγωγή για το εγκώμιο στην αρχαία ελληνική και βυζαντινή γραμματεία και ιδιαίτερα σχετικά με τη βυζαντινή Θεσσαλονίκη, παρουσιάζει, μεταφράζει και σχολιάζει δύο εξαιρετικά εγκώμια του 10ου αιώνα στον άγιο Δημήτριο.
Τα δύο αυτά κείμενα, στα οποία διαφαίνεται η πρόσληψη της αρχαίας και βυζαντινής γραμματείας, αποτελούν σημαντικά προϊόντα του βυζαντινού ρητορικού λόγου του 10ου αιώνα, εφόσον διακρίνονται και για τη λογοτεχνική τους αξία, αλλά και για τις πληροφορίες τους σχετικά με την ιστορία και την κοινωνία της μέσης βυζαντινής περιόδου.
SKU: n/a -
Θεολογικά & Ιστορικά, Νέες Κυκλοφορίες
1920 THE SYNODICAL ENCYCLICAL “UNTO THE CHURCHES OF CHRIST EVERYWHERE”
Θεολογικά & Ιστορικά, Νέες Κυκλοφορίες1920 THE SYNODICAL ENCYCLICAL “UNTO THE CHURCHES OF CHRIST EVERYWHERE”
The 1920 Encyclical is proof of the Great Church’s sensitivity toward a good witness in a world that is constantly changing and evolving. The references in the Encyclical to the signs of the times remind us of the Church’s eternal duty to speak “of the hope that is in us” (1 Peter 3:15) amid historical challenges and to highlight the same positive challenge for humankind, culture, and civilizations, in every era. It also confirms that an introverted. Orthodoxy cannot give this testimony. Isolationism does not correspond to the essence of the Gospel and has never benefited the Church […]
One hundred years ago, the Great Church expressed through the Synodical Encyclical “Unto the Churches of Christ Everywhere” its anguish over the fact of division of the Christian world and proposed concrete steps towards unity through the common witness and cooperation of the Churches, primarily in practical matters. Today we, too are fighting for the course of the Ecumenical Movement after many decades of intense activity in this area. The difficulties of this project are obvious, but so are the positive perspectives and possibilities. We continue, with trust in God’s providence and with an immovable common goal, as formulated by the Holy and Great Synod of the Orthodox Church, the “final restoration of unity in right faith and love.”
An Extract from the Greeting
by His All-Holiness
Ecumenical Patriarch BartholomewSKU: n/a -
Θεολογικά & Ιστορικά, Νέες Κυκλοφορίες, Πανεπιστημιακά
ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΤΟΥ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΟΥ
Το βαρυσήμαντο έργο χωρίζεται σε τέσσερα μέρη.
Το πρώτο μέρος περιέχει υπομνήσεις εκκλησιαστικών γεγονότων στην Κωνσταντινούπολη, που αρχίζουν χρονολογικά (Ιανουάριος-Δεκέμβριος) από το 330 έως το 1901. Αναγράφονται οι γεννήσεις και οι θάνατοι των ιστοριογράφων στους οποίους οφείλεται η απομνημόνευση πολλών γεγονότων. Εκδίδονται τέσσερα στιχουργήματα περί πυρκαγιών, που σημειώθηκαν στην Κωνσταντινούπολη: του Βαρνάβα Κυπρίου, του Κωνσταντίνου Καρατζά (1728) και του Κωνσταντίνου Δαπόντε (1755, 1756). Παρουσιάζονται τα σωζόμενα ιερά σκεύη και αρχιερατικά άμφια του πατριαρχικού ναού. Ακόμα τα άγια λείψανα του πατριαρχικού ναού, όπως τεμάχια των αγίων Χαραλάμπους, Τρύφωνος, Ιωάννου του Ελεήμονος, του οσίου Αντωνίου, του αγίου Ανθίμου του Σηλυβριανού και του αγίου Γεωργίου.
Το δεύτερο μέρος ασχολείται με το συναξάρι της Αγίας Εκκλησίας των Κωνσταντινουπολιτών, το οποίο περιέχει ακίνητες και κινητές εορτές τους έτους, στις οποίες γίνεται λόγος για ναούς και μονές, που τιμώνται στη μνήμη τους και στην περιοχή, που βρισκόταν και εόρταζαν. Τέλος, υπάρχουν συνάξεις κινητών εορτών κατά την περίοδο του Τριωδίου.
Το τρίτο μέρος παρουσιάζει ημερολόγιο πανηγύρεων της Κωνσταντινούπολης, των περιοχών εντός των τειχών της πόλεως, τον απέναντι και πέριξ, καθώς και των Πριγκηποννήσων. Επίσης εορτολόγιο πανηγύρεων από τον Ιανουάριο μέχρι τον Δεκέμβριο με σημαντικές εκκλησιαστικές και ιστορικές ειδήσεις περί ναών, αγιασμάτων, σωματείων, που εορτάζουν και πανηγυρίζουν.
Το τέταρτο μέρος περιέχει πατριαρχικά και κοινοτικά γράμματα από το 1601 έως το 1813. Συγκεκριμένα τόμο του Πατριάρχου Γρηγορίου Ε΄ περί των εκκλησιαστικών μεριδίων λεγομένων γεδικίων (στασιδίων) (1807) και κατάστιχο (1696-1804) του ναού της Θεοτόκου Καφατιανής. Γράμμα του Πατριάρχου Σαμουήλ Α΄ περί του ναού της Θεοτόκου Εγρίκαπι (1766) και έγγραφα της κοινότητας Μεγάλου Ρεύματος από το 1768 κ. εξ. Γράμματα των πατριαρχών Γρηγορίου Ε΄ (1798) και Νεόφυτου Ζ΄ περί της σχολής Μεγάλου Ρεύματος (1800), υποσχετικό ψαράδων (1797), γράμματα Ιωάννου Γεωργίου (1797) και Πατριάρχου Νεοφύτου Ζ΄ (1801), σημειώματα και έγγραφα περί της κοινότητας Σταυροδρομίου. Γράμματα πατριαρχών Τιμοθέου Β΄ (1615), Καλλινίκου Δ΄ περί των σχολών (1805), Γεράσιμου Γ΄ (1796) και Κωνσταντίου Α΄ (1831) περί των σχολών Μουχλίου, Γρηγορίου Ε΄ (1798), Ιερεμίου Δ΄ (1809) και Κυρίλλου ΣΤ΄ (1813) περί της σχολής Εδιρνέκαπι και Κυρίλλου ΣΤ΄ περί της σχολής Τζιβαλίου.
SKU: n/a -
Βαλκάνια Ορθόδοξα, Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Νέες Κυκλοφορίες
Ευαγγελισμός: Ανασυγκρότηση της Ορθοδόξου Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Αλβανίας από τα ερείπια
Βαλκάνια Ορθόδοξα, Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Νέες ΚυκλοφορίεςΕυαγγελισμός: Ανασυγκρότηση της Ορθοδόξου Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Αλβανίας από τα ερείπια
Η Αλβανία είναι μια όμορφη χώρα με πλούσια ιστορία, που καυχάται ότι έχει μακρά χριστιανική παράδοση από τα χρόνια του Απ. Παύλου, με κυρίαρχη τη χριστιανική πίστη επί δεκαπέντε περίπου αιώνες. Η χώρα υπέστη τον οθωμανικό ζυγό για 500 χρόνια και στη συνέχεια μία ασύλληπτα σκληρή αθεϊστική εκστρατεία, που επιχείρησε να εκριζώσει εντελώς κάθε ίχνος θρησκείας. Πολλοί φοβήθηκαν ότι πράγματι πέτυχε να εξοντώσει το όνομα του Χριστού από την καρδιά και τον νου του λαού της. Η Αλβανία είναι μία χώρα που αποτελεί ένα ακραίο παράδειγμα με μία ολοσχερώς κατεστραμμένη Εκκλησία στους σύγχρονους καιρούς.
Ανορθωμένη, όμως, πάνω στα ερείπια, που σωρεύτηκαν από αυτούς τους διωγμούς, σήμερα υπάρχει μία Εκκλησία που σφύζει από ζωή. Μία Ορθόδοξη Εκκλησία που φροντίζει να ενεργεί ως φως προς εκείνους που ευρίσκονται μέσα στα φυσικά όρια της Αλβανίας. Συγχρόνως, είναι προσηλωμένη στο καθήκον να ακτινοβολεί το μήνυμα του Ευαγγελίου στην οικουμένη. Αυτή η ζωντάνια από πολλούς θεωρείται ως ένα σύγχρονο θαύμα. Η ταχεία ανασύσταση της προκαλεί ερωτήματα στην έρευνα μας: Ποια είναι τα αποτελέσματα αυτής της ανασυγκρότησης; Σύμφωνα με ποιες αρχές ανοικοδομήθηκε αυτή η Εκκλησία; Ποιος παρέλαβε το μήνυμα που μετέδωσε η Εκκλησία της Αλβανίας; Με ποιον τρόπο το προσέλαβαν οι παραλήπτες του;
Αυτά τα ερωτήματα μέχρι σήμερα έχουν επί το πλείστον μείνει αναπάντητα. Γι’ αυτόν τον λόγο μία συστηματική εξέταση τους άξιζε να τα απαντήσει, καθώς είναι κατ’ εξοχήν σημαντικά για τον πολυπολιτισμικό κόσμο μέσα στον οποίο σήμερα ζούμε.
SKU: n/a -
Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Νέες Κυκλοφορίες
Η εξέλιξη της βυζαντινής Λειτουργίας
Η αποκάλυψη της ιστορικής πορείας της διαμορφόσεως των επί μέρους τμημάτων της θείας Λειτουργίας απαιτεί επίπονη προσπάθεια, πολύπτυχη αναδίφηση αλλά και συστηματική γνώση όλων των κλάδων της Θεολογίας, από την ιστορία της Λατρείας και των δογμάτων μέχρι την εκκλησιαστική γραμματεία, την ποιμαντική και τους κανόνες της εκκλησίας. Μόνον έτσι μπορεί να φωτιστούν σκοτεινά ζητήματα και να διελευκανθούν τα εξελικτικά στάδια της Λειτουργίας, η οποία εξεικονίζει όχι μόνο την ευχαριστιακή προς τον Θεό φωνή του πιστού λαού, αλλά και την διαπάλη της εκκλησίας με τα στοιχεία του κόσμου τούτου.
Απόσπασμα από τον Πρόλογο του Καθηγητού Λειτουργικής Γεωργίου Φίλια
SKU: n/a -
Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Νέες Κυκλοφορίες
Το υπόμνημα του Ιώαννου Ναθαναήλ στη Θεία Λειτουργία και η σχέση του με την προγενέστερη βυζαντινή παράδοση
Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Νέες ΚυκλοφορίεςΤο υπόμνημα του Ιώαννου Ναθαναήλ στη Θεία Λειτουργία και η σχέση του με την προγενέστερη βυζαντινή παράδοση
Η ερμηνεία της Θείας Λειτουργίας του ιερέως Ιωάννου Ναθαναήλ αποτελεί πολύτιμη συμβολή στον τομέα της Ορθόδοξης Λειτουργικής.
Στο έργο του παρουσιάζει μια ερμηνευτική προσέγγιση σε γλώσσα απλή και κατανοητή στο υπόδουλο ελληνικό γένος.
Πρόκειται για ένα σημαντικό σύγγραμμα της μεταβυζαντινής εποχής με το οποίο επιχειρείται η τόνωση της θρησκευτικής συνείδησης, η γνωριμία με την ευχαριστιακή ζωή της Εκκλησίας και η λειτουργική διαπαιδαγώγηση του λαού.
SKU: n/a -
Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Νέες Κυκλοφορίες
Η Πρόσληψη του έργου του Αγίου Σωφρονίου Σαχάρωφ από την Ακαδημαϊκή Θεολογία
Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Νέες ΚυκλοφορίεςΗ Πρόσληψη του έργου του Αγίου Σωφρονίου Σαχάρωφ από την Ακαδημαϊκή Θεολογία
Ο Άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ μπορεί να θεωρηθεί ως ο σημαντικότερος εμπειρικός θεολόγος του εικοστού αιώνα. Προικισμένος με πολλά φυσικά και πνευματικά χαρίσματα, και ευλογημένος με αμέτρητες πνευματικές εμπειρίες, κατόρθωσε να συστηματοποιήσει και να παρουσιάσει στα έργα του θεολογικές έννοιες που άπτονται της ησυχαστικής και νηπτικής παραδόσεως της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τρόπο ιδιαίτερα σαγηνευτικό, που μπορεί να θέλξει ένα μεγάλο εύρος αναγνωστών. Ως εκ τούτου, δεν προξενεί έκπληξη που η εργογραφία του Αγίου Σωφρονίου προκάλεσε και το έντονο ενδιαφέρον της ακαδημαϊκής κοινότητας, κυρίως στον τομέα της θεολογίας. Παρότι ο Άγιος Σωφρόνιος εκτιμούσε απεριόριστα την εμπειρική θεολογία ως καρπό της κοινωνίας του ανθρώπου με τον Θεό, δεν απομείωνε την αξία της ακαδημαϊκής θεολογίας. Αντιθέτως, αναγνώριζε την αξία της δεύτερης και τιμούσε τους εκπροσώπους της, καθώς θεωρούσε την αποστολή τους αξιέπαινη και απαραίτητη για την Εκκλησία.
SKU: n/a -
Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Νέες Κυκλοφορίες
Ο Νικόλαος Μεθώνης και η εποχή του
Ο Νικόλαος Μεθώνης, ως λόγιος της εποχής του 12ου αι. είναι δέκτης των επιρροών της φιλοσοφίας και της θύραθεν παιδείας.
Έχει όμως πέρα από τη φιλοσοφική και θεολογική κατάρτιση, την πίστη στην παραδεδομένη διδασκαλία και έτσι μπορεί να καταλάβει που βρίσκονται τα όρια θεολογίας και φιλοσοφίας.
Χρησιμοποιεί τα εργαλεία της φιλοσοφίας, όταν αυτά του είναι απαραίτητα, γι’ αυτό και ο στοχασμός του δεν μπαίνει σε πειραματισμούς και ακροβασίες.
Ήταν περισσότερο ποιμένας παρά φιλόσοφος.
SKU: n/a -
Θεολογικά & Ιστορικά, Νέες Κυκλοφορίες, Πανεπιστημιακά
Ο κόσμος της Ορθοδοξίας στη χερσόνησου του Αίμου σήμερα
Θεολογικά & Ιστορικά, Νέες Κυκλοφορίες, ΠανεπιστημιακάΟ κόσμος της Ορθοδοξίας στη χερσόνησου του Αίμου σήμερα
Ούτως και μόνος ο λόγος θα ήτο βεβαίως ικανός να δικαιώση ενώπιον της σεβαστής κυβερνήσεως και της καθόλου ορθοδόξου Εκκλησίας το απαράδεκτον των σχεδίων τούτων, αλλά και άλλως το σύνολον αυτών, καλώς εξεταζόμενον, αποδεικνύεται εναντιούμενον ου μόνον προς τους κανόνας της Εκκλησίας, αλλά και εις αυτήν την ουσίαν και δύναμιν της χριστιανικής θρησκείας, όπερ εστίν εις το δόγμα της πίστεως.
Γνωστόν υπάρχει, ότι πας ορθόδοξος χριστιανός, εν όσω ομολογεί εαυτόν μέλος γνήσιον της καθ’ ημάς ορθοδόξου ανατολικής Εκκλησίας, οφείλει προς τοις λοιποίς δόγμασι να ομολογή ότι πιστεύει είς μίαν και μόνην Εκκλησίαν (αρθρ. θ’ του ιερού Συμβόλου της πίστεως). Έστι δε και λέγεται μία η Εκκλησία, όταν οι οπουδήποτε γης ορθόδοξοι χριστιανοί πιστεύωσι τα αυτά δόγματα της πίστεως απαραλλάκτως, έχωσι τας αυτάς τελετάς, και διοικώνται κατά την αυτήν εκκλησιαστικήν διοίκησιν, την διατετυπωμένην περιληπτικώς με εν ταις θείαις Γραφαίς, ανεπτυγμένως δε εν τοις αποστολικοίς και συνοδικοίς κανόσι, πάντα δε ταύτα υπό πνευματικούς αρχηγούς, κατά την διατύπωσιν των αυτών ιερών κανόνων διοριζομένους. Άμα δε μερίς τις χριστιανών εν οποιονδήποτε τούτων ήθελε μεταβάλει άλλως, η ως η Γραφή διδάσκει και οι ιεροί κανόνες διακελεύονται, η μερίς αυτή, διαφωνούσα, αποτελεί άλλην παρά την μίαν ορθόδοξον Εκκλησίαν. Επειδή λοιπόν τα σχέδια ταύτα υποδεικνύουσι και συνιστώσιν εκκλησιαστικήν διοίκησιν, εισάγουσαν αρχάς εκ διαμέτρου αντευαγγελικάς, και πολλαχώς παραλλάσσουσαν της διά των ιερών κανόνων οριζομένης και διαγεγραμμένης, έπεται ότι ταύτα προτίθενται να συστήσωσιν αλλοίαν τινά παρά την μίαν Εκκλησίαν, άρα αντίκεινται και προς αυτό το ευαγγελικόν και θεοπαράδοτον δόγμα της πίστεως.
SKU: n/a -
Θεολογικά & Ιστορικά, Νέες Κυκλοφορίες, Πανεπιστημιακά
ΙΕΡΟΙ ΤΟΠΟΙ ΛΑΤΡΕΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΣΤΗ ΔΙΝΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΦΥΛΕΤΙΣΜΟΥ (19ος-20ος ΑΙΩΝΑΣ)
Θεολογικά & Ιστορικά, Νέες Κυκλοφορίες, ΠανεπιστημιακάΙΕΡΟΙ ΤΟΠΟΙ ΛΑΤΡΕΙΑΣ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΟΡΘΟΔΟΞΩΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ ΣΤΗ ΔΙΝΗ ΤΟΥ ΕΘΝΟΦΥΛΕΤΙΣΜΟΥ (19ος-20ος ΑΙΩΝΑΣ)
Οι ιεροί τόποι λατρείας προκρίθηκαν από τους προπαγανδιστές ως το πιο αναγκαίο σημείο διείσδυσης για θρησκευτική αλλοίωση της κατάστασης. Μετατράπηκαν σε αρένα διαπληκτισμών και ταραχών. Πυρπολήσεις, πυροβολισμοί και δολοφονίες μέσα σ’ αυτούς, συνθέτουν το νέο σκηνικό.
Η προέλευση των θρησκευτικών προπαγανδών είναι εξωγενής και ως ξενοκίνητες αποκαλούνται ξένες. Είναι εισαγόμενες στην οθωμανική επικράτεια από τις τότε Μεγάλες ή ξένες δυνάμεις. Κάθε μια είχε υπό την προστασία της κάποια εισαγόμενη κίνηση θρησκευτικού χριστιανικού δόγματος ή κάποια εθνοφυλετική με όχημα πάλι τον θρησκευτικό παράγοντα, στο εσωτερικό της οθωμανικής επικράτειας.
Ο τότε ρόλος της επίσημης ισλαμικής ιδεολογίας, μέσα στις ξένες θρησκευτικές χριστιανικές προπαγάνδες στην ίδια επικράτεια, ήταν πολύ εμφανής. Εκδηλωνόταν στην αρχή του “διαίρει και βασίλευε” αλλά και της υπεροχής της επίσημης ισλαμικής ιδεολογίας έναντι των άλλων θρησκειών.
Παρεκκλήσια, εξωκκλήσια, αγιάσματα, μοναστήρια, μετόχια μοναστηριών και τα περιουσιακά τους στοιχεία, βακούφια και συναφή, λεηλατούνταν ή βανδαλίζονταν ή αρπάζονταν παράνομα ή τέλος πυρπολούνταν, ώστε να μην μπορούν οι φυσικοί κάτοχοί τους να τα χρησιμοποιήσουν “δι΄ ἐξάσκησιν τῆς θρησκείας” τους.
Δυστυχώς, το Λατρευτικό Ζήτημα της περιόδου 1870-1912, μέσα και έξω από τους ιερούς τόπους λατρείας, δεν είναι φαινόμενο και γεγονός, που το συναντούμε μόνο σ’ αυτή την χρονική περίοδο. Είναι διαχρονικό, και πολλές φορές εξελίσσεται σε πανανθρώπινο επίπεδο. Είναι, επίσης, επαναλαμβανόμενο, με διάφορες κάθε φορά εκδηλώσεις, μορφές και ανάλογα αφηγήματα. Το ανιχνεύουμε, το ζούμε και το πληροφορούμαστε και σήμερα.
SKU: n/a -
Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Νέες Κυκλοφορίες
Άγιος Γεννάδιος Σχολάριος: Μεταξύ Ανατολής και Δύσης
Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Νέες ΚυκλοφορίεςΆγιος Γεννάδιος Σχολάριος: Μεταξύ Ανατολής και Δύσης
Ο Οικουμενικός Θρόνος σεμνύνεται διά τον Κυρηναίον του Γένους, εν καιρώ πειρασμού και κλύδωνος, Πατριάρχην Άγιον Γεννάδιον Β’, ο οποίος έθεσε τας βάσεις διά την επιβίωσιν του Γένους και την διάσωσιν της πνευματικής και πολιτισμικής ταυτότητος του μετά την Άλωσιν. Ο Γεννάδιος Σχολάριος υπήρξε μια πολυσχιδής και χαρισματική προσωπικότης, πρωταγωνιστής είς τα εκκλησιαστικά, πολιτικά, πολιτιστικά δρώμενα και είς τα θεολογικάς και φιλοσοφικάς συζητήσεις της εποχής του. Λάβαρόν του υπήρξε η αλήθεια της Ορθοδόξου πίστεως, της οποίας υπερημύνθη σθεναρώς τόσον έναντι της σοβούσης τότε λατινικής επιβολής, όσον και έναντι της νέας κυριάρχου πολιτικής και θρησκευτικής επιβολής.
Και σήμερον έχομεν ανάγκην “νέων Γενναδίων” διά να αντιμετωπίσωμεν τας νέας προκλήσεις είς τον χώρον της παιδείας, αι οποίαι συνδέονται με την διάχυτον αξιολογικήν σύγχυσιν, τον ατομοκεντρισμόν και τον ευδαιμονισμόν, την κυριαρχίαν του οικονομισμού και του επιστημονισμού, των νέων τεχνολογιών και της λογικής των είς την εκπαίδευσιν και είς όλην την ζωήν μας, διά να διασώσωμεν τον Ορθόδοξον πολιτισμόν του προσώπου και της αλληλεγγύης και την ευχαριστιακήν χρήσιν της δημιουργίας.
Οικουμενικός Πατριάρχης Βαρθολομαίος
SKU: n/a -
Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Νέες Κυκλοφορίες
ΑΓΙΟΥ ΓΕΝΝΑΔΙΟΥ ΣΧΟΛΑΡΙΟΥ – ΙΙ ΕΡΓΑ ΑΝΤΙΛΑΤΙΝΙΚΑ
Στο πλαίσιο της ανάδειξης των διαφόρων πτυχών της Ορθόδοξης Πνευματικότητας και της προσφοράς της στον σύγχρονο κόσμο, με την Πατριαρχική και Πατρική ευλογία της Αυτού Θειοτάτης Παναγιότητος, του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου και με την συμμετοχή εκλεκτών ερευνητών θεολόγων, ιστορικών και φιλολόγων, αποφασίσαμε την εκ νέου έκδοση των θεολογικών έργων του Αγίου Γενναδίου Σχολαρίου, και μάλιστα με παράλληλη απόδοση στην νεοελληνική. Στην εργασία μας αυτή λαμβάνουμε υπόψιν μας όλες τις μέχρι σήμερα, κριτικές και μη, εκδόσεις του αποδιδόμενου στον άγιο Γεννάδιο έργου, καθώς και τις πολύ σημαντικές δημοσιεύσεις των τελευταίων 30 ετών που αφορούν στην αναθεώρηση των αποφάνσεων των εκδοτών του έργου του για την χειρόγραφη παράδοση.
SKU: n/a -
Θεολογικά & Ιστορικά, Νέες Κυκλοφορίες, Σύγχρονη Ρουμανική Θεολογία
Ο ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΟΥΤΣΕΑΒΑ, Ο ΕΚ ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΟΣ
Θεολογικά & Ιστορικά, Νέες Κυκλοφορίες, Σύγχρονη Ρουμανική ΘεολογίαΟ ΑΓΙΟΣ ΝΕΟΜΑΡΤΥΡΑΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΟΥΤΣΕΑΒΑ, Ο ΕΚ ΤΡΑΠΕΖΟΥΝΤΟΣ
Πηγές περί του βίου του Αγίου Νεομάρτυρα | Αγιολογικές πηγές | Ιστορικές πηγές | Βίος και μαρτύριο | Τόπος καταγωγής και πρώτες ενασχολήσεις | Το μαρτύριο | Τα Ιερά Λείψανα | Το Ιερό Λείψανο στο Ασπρόκαστρο | Η μετακομιδή του Ιερού Λειψάνου στη Σουτσεάβα | Το Ιερό Λείψανο στη Βιέννη και στο Zolkiew (Πολωνία) | Τίμηση και εορτασμός στη Ρουμανία | Αγιοκατάταξη | Γιορτές αφιερωμένες στον Νεομάρτυρα της Σουτσεάβα | Έθιμα και παραδόσεις στη γιορτή σου | Ο Άγιος Νεομάρτυρας στην υμνογραφία και την εικονογραφία |
Οι προσκυνητές περί της τίμησης του Νεομάρτυρα | Τα Θαύματα του | Θαύματα στο Ασπρόκαστρο | Θαύματα στη ΜολδαβίαSKU: n/a -
Θεολογικά & Ιστορικά, Μελέτες, Νέες Κυκλοφορίες
Η ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΥΛΙΣ: Η ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΚΗ, ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ (ΤΡΙΤΟΜΟ)
Θεολογικά & Ιστορικά, Μελέτες, Νέες ΚυκλοφορίεςΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΥΛΙΣ: Η ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΟΠΟΓΡΑΦΙΚΗ, ΑΡΧΑΙΟΛΟΓΙΚΗ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΚΗ (ΤΡΙΤΟΜΟ)
Ο Σκαρλάτος δεν έγγραψε τυχαία για την Κωνσταντινούπολη, την γενέτειρα μας, της οποίας το όνομα στο νου κάθε Ρωμιού και επισκέπτη φέρνει ωραίες αναμνήσεις και ιστορία αιώνων. Ούτε ήταν μια έμπνευση στιγμιαία, αλλά προϊόν πολυετούς εργασίας, που ήρθε να συμπληρώσει το σύγγραμμα του Κωνσταντίνου Α’ του από Σιναίου Πατριάρχου Κωνσταντινουπόλεως (1830-1834) με τίτλο “Κωνσταντινίας παλαιά τε και νεωτέρα ήτοι περιγραφή Κωνσταντινουπόλεως”, που εκδόθηκε στη Βενετία το 1824 και δεν κατέστη τέλειο.
Ο πρώτος τόμος εκδόθηκε το 1851 και περιέχει “την εντός και πέριξ τειχών Κωνσταντινούπολιν” και διαιρείται σε οκτώ κεφάλαια.
Το πρώτο κεφάλαιο αναφέρεται στην τοπογραφική διαίρεση και στη θέση της Κωνσταντινούπολης, στο Βόσπορο και στον Κεράτιο Κόλπο. Το δεύτερο διαπραγματεύεται το κλίμα, τους σεισμούς και τις ασθένειες, που παρουσιάστηκαν κατά καιρούς στην Κωνσταντινούπολη. Το τρίτο κεφάλαιο παρουσιάζει τα προϊόντα, το τέταρτο μελετά τις μυθολογικές και ιστορικές παραδόσεις και το πέμπτο κάνει λόγο για την κτήση της Κωνσταντινούπολης. Συγκεκριμένα με τις δεκατέσσερις ρεγεώνες (τμήματα) της Κωνσταντινούπολης, τον πληθυσμό, τον σωματικό και ηθικό χαρακτήρα των κατοίκων, τον τρόπο ζωής, τα ήθη και τα έθιμα. Το έβδομο κεφάλαιο εξετάζει δημόσια κτήρια της Κωνσταντινούπολης, τείχη, πύργους, πύλες, δρόμους, πλατείες, αγορές, δημόσιες αποθήκες, μυλώνες, φούρνους, υδραγωγεία, κινστέρνες, κρήνες, λουτρά, λιμάνια, σκάλες (αποβάθρες), ναούς, τεμένη, συναγωγές, παλάτια, νοσοκομεία, πτωχοτροφεία, γηροκομεία, ξενοδοχεία κ.α., και τέλος τα διδακτήρια και τις βιβλιοθήκες. Το όγδοο κεφάλαιο ασχολείται με το Σαράι (σουλτανικό ανάκτορο), το μεγάλο παλάτι, τον Ιππόδρομο (‘Ατμεϊδαν), τους ναούς της αγίας Ευφημίας, των αγίων μαρτύρων Σεργίου και Βάκχου και το τζαμί Μεχμέτ Πασά. Ακολούθως περιγράφει τις κοινότητες Κοντοσκαλίου, Βλάγκας, Λάλελι, Άκσαραϊ, Δαούτ, Πασά, Ψωμαθείω, Επταπυργίου, Βελιγραδίου, Σαρμασίκι, Εγρίκαπου, Έβδομο, Έτμεϊδαανι κ.α., τους ναούς των αγίων Αποστόλων, της αγίας Άννης, το Φόρο του Κωνσταντίνου (Ταούκπαζάρ), το Αυγουσταίον ή Μίλιον, την Αγία Σοφία και τις Βλαχέρνες.
SKU: n/a -
Θεολογικά & Ιστορικά, Νέες Κυκλοφορίες
ΓΕΡΜΑΝΟΣ ΚΑΡΑΒΑΓΓΕΛΗΣ: ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΜΑΣΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΞΑΡΧΟΣ ΚΕΝΤΡΩΑΣ ΕΥΡΩΠΗΣ (1924-1935)
Θεολογικά & Ιστορικά, Νέες ΚυκλοφορίεςΓΕΡΜΑΝΟΣ ΚΑΡΑΒΑΓΓΕΛΗΣ: ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΜΑΣΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΞΑΡΧΟΣ ΚΕΝΤΡΩΑΣ ΕΥΡΩΠΗΣ (1924-1935)
Η τεσσερακονταετής αρχιερατική διακονία του Γερμανού Καραβαγγέλη (1896-1935) εις πέντε εκκλησιαστικάς Επαρχίας του Οικουμενικόυ Θρόνου εκφράζει εναργώς τον δυναμισμόν του χαρισματικού τούτου Ιεράρχου και αποτυπώνει εντόνως την προβληματικήν της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως και του Γένους κατά τα τέλη του δεκατουενάτου και κατά το πρώτον ήμισυ του εικοστού αιώνος.
Τα ποικίλα σοβαρά εκκλησιαστικά και εθνικά προβλήματα επηρέασαν αισθητώς τον Γερμανόν Καραβαγγέλην και απετέλεσαν τους πόλους, πέριξ των οποίων εκινήθη ούτος μεθ’ ικανής δεξιοστροφίας, εκπλήσσοντος θάρρους και απαραμίλλου αποφασιστικότητος. Μέχρι σήμερον, όμως, δεν απετιμήθη πλήρως και ολοκληρωμένως η προσφορά του Γερμανού, ούτε δε εσκιαγραφήθη δεόντως η όλη του πορεία και η συμβολή του εις την επίλυσιν των προβλημάτων των Επαρχιών, εις τας οποίας εκλήθη ούτος να υπηρετήσή.
SKU: n/a -
Θεολογικά & Ιστορικά, Νέες Κυκλοφορίες, Πανεπιστημιακά
ΥΣΤΕΡΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ: Χώρος και μορφή στην τέχνη της Κωνσταντινούπολης 1150-1450 (ΒΙΒΛΙΟΔΕΤΗΜΕΝΟ)
Θεολογικά & Ιστορικά, Νέες Κυκλοφορίες, ΠανεπιστημιακάΥΣΤΕΡΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ: Χώρος και μορφή στην τέχνη της Κωνσταντινούπολης 1150-1450 (ΒΙΒΛΙΟΔΕΤΗΜΕΝΟ)
Το ανά χείρας βιβλίο συνιστά απότοκο ανάγκης για ορθολογική ταξινόμηση και (δι)ερμηνεία των εικαστικών φαινομένων στην μεσαιωνική Ανατολική Ευρώπη, Μικρά Ασία και Εγγύς Ανατολή, ήτοι στο πολιτικό σχήμα που ονομάζουμε, μάλλον συνοπτικώς, Βυζάντιο. Τούτο διότι σπανίζουν στην επιστημονική βιβλιογραφία συνθετικές πραγματείες, ικανές να αντιμετωπίσουν τη βυζαντινή τέχνη ως οργανισμό, με συνοχή και ενέργεια, και να τεκμηριώσουν τη μορφολογική της δομή και τις εξελικτικές της φάσεις.
Η έλλειψη τέτοιων μελετών είναι ενδεικτική των χασμάτων γνώσεως και πληροφορίας που παρουσιάζει το δημοσιευμένο υλικό και κατ’ επέκταση η τεκμηρίωση της προελεύσεως και διαδοχής των στιλιστικών ρευμάτων της ύστερης βυζαντινής εποχής. Το «παράδοξο» της διαμορφώσεως του «παλαιολόγειου» ιδιώματος την περίοδο της Λατινοκρατίας, η σπάνις εικαστικών έργων στην ίδια την πρωτεύουσα του βυζαντινού κράτους στο 12ο και 13ο αιώνα αλλά και μετά το 1320, το χρονολογικό και υφολογικό «ανερμήνευτο» ορισμένων έργων με ιδιάζοντα χαρακτήρα, οι «εσωτερικές» διεργασίες που προηγούνται της καλλιτεχνικής παραγωγής και η συμβολή των χορηγών στην επιλογή του ύφους, οι στιλιστικές διαφοροποιήσεις, οι ανακολουθίες και οι αναδρομές, η ύφεση στην αρχιτεκτονική παραγωγή στα παλαιολόγεια χρόνια, ιδίως μετά τη βασιλεία του Ανδρόνικου Β’, σε συνδυασμό με την οργανική αποσύνδεση αρχιτεκτονήματος και γραπτού διακόσμου, αλλά και η μετά το 1350 συντριπτική αριθμητική υπεροχή των εικόνων εν σχέση με τις τοιχογραφίες, είναι μερικά εκ των πλέον σημαντικών, αλλά δίχως πλήρωση, «κενών» στη γνώση της ύστερης βυζαντινής τέχνης.
Πέρα από τα χάσματα γνώσεως, η δυσκολία στην κατανόηση των δεδομένων της όψιμης τέχνης του Βυζαντίου και των περί αυτό περιοχών οφείλεται σε ένα προσέτι γεγονός: στην παρουσία στερεοτύπων και ιδεολογημάτων, η ισχύς των οποίων παραμένει μεγάλη στα Βαλκάνια, για λόγους ιστορικούς. Ως γνωστόν, η χρήση στερεοτύπων και ιδεολογημάτων προηγείται συνήθως της επιστημονικής αλήθειας, νοούμενης ως ελέγχου των πραγματικών δεδομένων. Όταν αυτό συμβαίνει, η δυνατότητα καθαρής και απροκατάληπτης οράσεως αποκλείεται εκ προοιμίου. Εξαιρέτως δε όταν η στερεότυπη ερμηνεία αφορά στην τεχνοτροπία, της οποίας το τρέχον μεθοδολογικό σύστημα είναι ανεπαρκές, οικτρώς υποκειμενικό και δεκτικό υστερόβουλης χρήσεως.
Τα ερευνητικά τούτα προβλήματα θα οδηγήσουν τον γράφοντα στη σύνταξη ενός “στέμματος”, ορθής χρονολογικής και στιλιστικής κατατάξεως των εκ των μέσων του 12ου αιώνα και εντεύθεν εικαστικών έργων, προκειμένου να αντληθούν και να αξιοποιηθούν οι μαρτυρίες που αυτά «εσωκλείουν».__________________________________________________________________________________________________________________________________
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΕΠΙΛΟΓΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η «τέχνη της Κωνσταντινουπόλεως»: εύρημα ή γεγονός;
Παράγοντες διαμορφώσεως του χαρακτήρα της ύστερης τέχνης του Βυζαντίου. Η αναδρομή στην Αρχαιότητα
Παράγοντες διαμορφώσεως του χρακτήρα της ύστερης τέχνης του Βυζαντίου. Η συμβολή της Δύσεως και της σταυροφορικής Ανατολής
Το κράτος της Νίκαιας ως κέντρο δημιουργίας της «παλαιολόγειας» ζωγραφικής
ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ
Η ζωγραφική στο Βυζάντιο και την «Περιφέρεια» μετά το 1150
Η ΤΕΧΝΗ ΤΩΝ ΚΟΜΝΗΝΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΑΡΧΕΣ ΤΗΣ «ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΕΙΑΣ» ΤΕΧΝΟΤΡΟΠΙΑΣ
Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΛΑΤΙΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ
Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΙΣΟ ΤΟΥ 13ου ΑΙΩΝΑ
Ο ΜΙΧΑΗΛ Η’ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ ΚΑΙ Η RENOVATIO ARTIUM
Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ Β’ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ
Η κυριαρχία του μητροπολιτικού κλασικισμού
Η «ΣΧΟΛΗ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ»
Η «ΣΧΟΛΗ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ»
Η «ΣΧΟΛΗ ΤΟΥ ΜΙΣΤΡΑ»
Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΜΕΤΑ ΤΟΥΣ ΕΜΦΥΛΙΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ (1321-1354)
Ο αγώνας για την κατάκτηση της πραγματικότητας και η ματαίωσή του
Η ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΡΕΥΜΑ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΙΚΟΤΗΤΑΣ
Η ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΡΕΥΜΑ ΤΟΥ ΚΛΑΣΙΚΙΣΜΟΥ
Η ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΟΔΗΓΗΤΡΙΑΣ ΣΤΟ ΜIΣΤΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΡΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΚΦΡΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
ΣΥΝΟΨΗ. ΥΣΤΕΡΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΤΕΧΝΗ – ΥΣΤΕΡΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ VISIO MUNDI
ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ__________________________________________________________________________________________________________________________________
ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Μ. ΒΑΦΕΙΑΔΗ
Ο Κωνσταντίνος Βαφειάδης είναι Ιστορικός της Βυζαντινής τέχνης, απόφοιτος τριών Πανεπιστημίων, της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών των Αθηνών, του τμήματος Θεολογίας του Αριστοτελείου Παν/μίου Θεσσαλονίκης και του τμήματος Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Ιστορίας της τέχνης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Οι μεταπτυχιακές του σπουδές αφορούν κυρίως στη Βυζαντινή Αρχαιολογία, αντικείμενο για το οποίο εκπόνησε διδακτορική διατριβή (2004) και για το οποίο ασκεί μεταδιδακτορική έρευνα (PostDoc) στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.Ο Κ. Βαφειάδης έχει διδάξει Ιστορία της Τέχνης (ως Λέκτορας, Π/Δ 407) στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και στο τμήμα Γραφικών και Καλλιτεχνικών Σπουδών του ΤΕΙ Αθηνών (2006-2009), καθώς και Βυζαντινή Αρχαιολογία στο τμήμα Φιλολογίας του Παν/μίου Αχαϊας και στο τμήμα Διαχείρισης Εκκλησιαστικών Κειμηλίων της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας της Θεσσαλονίκης και των Αθηνών.
Η επιστημονική του δραστηριότητα περιλαμβάνει συμμετοχές σε ερευνητικά προγράμματα, ανασκαφές και συνέδρια, καθώς επίσης συγγραφή αυτοτελών μελετών, δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά, αλλά και επιφυλλίδες στον ημερήσιο τύπο. Συμμετέχει επίσης ενεργά στα καλλιτεχνικά δρώμενα της χώρας με διαλέξεις, εκθέσεις, εικονογραφήσεις δημοσίων κτηρίων και ιερών ναών, με εικαστικές παρεμβάσεις (Murals) αλλά και με δοκίμια που αφορούν κυρίως στην τέχνη και τις σύγχρονες εφαρμογές της.
SKU: n/a -
Θεολογικά & Ιστορικά, Μελέτες, Νέες Κυκλοφορίες, Πανεπιστημιακά
Οι συνέπειες της Άλωσης του 1204 στη λειτουργική ζωή και πράξη της Κωνσταντινουπόλεως
Θεολογικά & Ιστορικά, Μελέτες, Νέες Κυκλοφορίες, ΠανεπιστημιακάΟι συνέπειες της Άλωσης του 1204 στη λειτουργική ζωή και πράξη της Κωνσταντινουπόλεως
Βασικό κίνητρο, για την απόφαση μου, να επιλέξω ως θέμα της έρευνας μου την περίοδο, που ακολούθησε την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως από τους Σταυροφόρους το 1204 και τις συνέπειες, απο αυτή είχε στη λειτουργική ζωή και πράξη του σκλαβωμένου ποιμνίου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, είναι η επιθυμία μου να ρίξω φως σε μια σκοτεινή και δύσκολη περίοδο της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως και την επίδραση, που αυτή είχε στη σύγχρονη λειτουργική πράξη.
Χωρίς αμφιβολία, πρόκειται για ένα μοναδικό θέμα, καθώς δεν υπάρχει στη λειτουργική βιβλιογραφία ένα έργο αποκλειστικά αφιερωμένο στη λειτουργική πράξη τα πρώτα χρόνια μετά την άλωση του 1204 και τις συνέπειες της στη λατρευτική ζωή των χριστιανών της παρηκμασμένης πρωτεύουσας της Βυζαντινής αυτοκρατορίας.
Πίνακας Περιεχομένων
Συντμήσεις
Πρόλογος
ΕισαγωγήΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ
Το Τυπικό της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας μέχρι την άλωση της Πόλης από τους Σταυροφόρους το 1204 – Τα γεγονότα της αλώσεωςΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ
Η Εκκλησιαστική Κατάσταση και η Λειτουργική Ζωή στην Κωνσταντινούπολη και την Ορθόδοξη Ανατολή μετά την άλωση του 1204ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ
Η Λειτουργική Πράξη της Ορθοδόξου Εκκλησίας μετά την ανάκτηση της Κωνταντινούπολης το 1261 και η επίδραση της στη σύγχρονη λειτουργική ζωήΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑSKU: n/a -
Θεολογικά & Ιστορικά, Νέες Κυκλοφορίες, Πανεπιστημιακά
Εκκλησιαστική Ιστορία: Ιστορία των θεσμών διοικήσεως και ζωής της Εκκλησίας της Ελλάδος, Δέκατος Ένατος – Εικοστός Αιώνας
Θεολογικά & Ιστορικά, Νέες Κυκλοφορίες, ΠανεπιστημιακάΕκκλησιαστική Ιστορία: Ιστορία των θεσμών διοικήσεως και ζωής της Εκκλησίας της Ελλάδος, Δέκατος Ένατος – Εικοστός Αιώνας
Περιεχόμενα
Προλεγόμενα
Α΄Μέρος
Κεφάλαιο Α΄ Συνοπτική ιστορική εξέλιξη των θεσμών διοικήσεως και ζωής της Εκκλησίας της Ελλάδος από το 5ο μέχρι το 1917 μ.Χ.
Κεφάλαιο Β’ Η διοίκηση της Εκκλησίας της Ελλάδος στην περίοδο 1917 έως σήμερα
Κεφάλαιο Γ΄Πνευματική, κοινωνική και φιλανθρωπική διακονία της Εκκλησίας στον αιώνα μαςΚεφάλαιο Δ’ Το καθεστώς διοικήσεως της Εκκλησίας της Ελλάδος από το 1974 μέχρι το 1998
Επιλεγόμενα
ΒιβλιογραφίαΒ’ ΜέροςΚεφάλαιο Α’ Το καθεστώς διοικήσεως των Ι. Μητροπόλεων των Νέων Χωρών (Νέας Ελλάδος)
Κεφάλαιο Β΄Η Συνοδική Πράξη της ΔΙΣ της Εκκλησίας της Ελλάδος περί αποδοχής της διοικήσεως των Μητροπόλεων των Νέων Χωρών της 20η Νοεμβρίου 1928
Κεφάλαιο Γ΄Η Συνέλευση της Ιεραρχίας των Νέων Χωρών του 1917
Κεφάλαιο Δ΄Το Εκκλησιαστικό Αρχιερατικό Συμβούλιο
Κεφάλαιο Ε΄ Μητροπόλεις και Επισκοπές των Νέων ΧωρώνΧάρτες εντός κειμένουΧάρτης 1 Οἱ ἐπαρχίες τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου στην Εὐρωπαϊκή Τουρκία κατά τήν περίοδο τοῦ Μακεδονικοῦ Ἀγῶνα 1904-1905
Χάρτης 2 Βιλαέτια Θεσσαλονίκης, Μοναστηρίου, Σκοπίων
Χάρτης 3 Ἡ Βαλκανική Χερσόνησος μετά τήν συνθήκη τοῦ Βουκουρεστίου τοῦ Ἰουλίου 1913
Χάρτης 4 Ἡ σταδιακή ἀνάπτυξη τοῦ Ἑλληνικοῦ Βασιλείου 1832-1947SKU: n/a -
Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Νέες Κυκλοφορίες
Από την Αρχιεπισκοπή Αχριδών (1018) στην Αρχιεπισκοπή Αχρίδος (2022)
Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Νέες ΚυκλοφορίεςΑπό την Αρχιεπισκοπή Αχριδών (1018) στην Αρχιεπισκοπή Αχρίδος (2022)
Στά Βαλκάνια τῆς χθεσινῆς καί προχθεσινῆς ἡμέρας τῶν Ἀχριδῶν καί τῆς Ἀχρίδος τά ζήσαμε ὅλα. Πολλάκις τά κατεβάσαμε αἱματοβαμμένα στόν Ἅδη. Εὐτυχῶς ὅμως οἱ ἀναστάσεις «σ’ αὐτή
τή γειτονιά καί βράδυ καί πρωί», ἔχουν πολύ μεγαλύτερη διάρκεια, ἀπό τούς θρήνους στούς τάφους τοῦ Ἅδη. Μέ τίς ἐθνοκτονίες, τίς ἐθνοκαθάρσεις, τίς γενοκτονίες καί τούς ἀναγκεμένους πρόσφυγες, ἀπό ἀνταλλαγές πληθυσμῶν.Ὅμως, ὅλοι μαζί τραγουδήσαμε, μέ τίς παραλλαγές του, «Τό τραγούδι τοῦ νεκροῦ ἀδελφοῦ», στά ἑλληνικά, τῆς «Βόικας» στά ρουμανικά, «Ἡ κόρη καί τ’ ἀδέλφια της» στά σερβικά, «Λάζαρ καί Πετκάκα» στά βουλγαρικά, «Μία μηλιά ἐφύτρωσε», στά σλαβομακεδονικά. Ὁ Ρήγας Φεραῖος (1757-1798) κατέστρωσε στούς ὁραματισμούς του τά ἄλλα Βαλκάνια. Τά μετασχηματισμένα, τῆς συμφιλίωσης καί τῆς καταλλαγῆς, «μέ τή φωτεινή καί βαθιά ἀνθρώπινη βαλκανική ψυχή». Μέ πολιτιστικό καί πνευματικό κέντρο τήν Κωνσταντινούπολη. Ἕδρα
τοῦ χαλιφάτου, ἀπό τίς ἀρχές τοῦ 16ου καί 20οῦ αἰώνα, διαχρονική ὅμως ἕδρα τοῦ Οἰκουμενικοῦ μας Πατριαρχείου.SKU: n/a -
Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Νέες Κυκλοφορίες, Πανεπιστημιακά
ΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ: ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΣ ΓΑΒΡΙΗΛΙΑΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗ
Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Νέες Κυκλοφορίες, ΠανεπιστημιακάΙΕΡΑΠΟΣΤΟΛΗ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΑ: ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑΣ ΓΑΒΡΙΗΛΙΑΣ ΠΑΠΑΓΙΑΝΝΗ
Η χριστιανική ιεραποστολή έχει ανάγκη από απεσταλμένους που αφιερώνουν τον εαυτό τους στην διακονία των αδυνάτων και των ελαχίστων, έχει ανάγκη από ιεραποστόλους που φέρουν στίγματα του Σταυρωμένου και Αναστημένου Χριστού. Όπως, ο Χριστός, που έπαθε και πέθανε “έξω της πύλης”, για να συμβολίσει την θυσιαστική του αγάπη για την Σωτηρία όλου του κόσμου, έτσι ακριβώς, έξω της πύλης και η Γερόντισσα Γαβριηλία Παπαγιάννη κήρυξε το μήνυμα της Σταυροαναστάσιμης αγάπης, την κλήση εκείνη προς κάθε έναν ανεξαιρέτως για συμμετοχή στο σώμα του Χριστού.
Η ίδια είχε αντιληφθεί πως η οικουμενικότητα και η παγκοσμιότητα του Χριστιανικού παραμερίζει κάθε διαίρεση και διάκριση και προσλαμβάνει στους κόλπους της όλους τους ανθρώπους και τους λαούς με τα ιδιαίτερα γνωρίσματά τους. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, παρακινούμενη από την ρήση του Κυρίου· “έσεσθε μοι μάρτυρες”, μαρτύρησε παντού, όχι τόσο με τα λόγια, αλλά πρωτίστως με τα έργα της με την καλή και παραδειγματική χριστιανική της ζωή και πολιτεία τον νέο τρόπο ζωής, που εισήγαγε ο Χριστιανισμός στην ιστορία και στον κόσμο.
Με βάση τα δεδομένα αυτά αποδεικνύεται ότι το Ορθόδοξο Δόγμα παράγει ήθος και κοινωνική συμπεριφορά, πνευματική ποιότητα ζωής και πολιτισμό. Δίνεται έτσι η δυνατότητα στους ανθρώπους να αντιληφθούν ότι δεν είναι άσαρκη η Ορθόδοξη πνευματικότητα και ότι δεν υποτιμά τα γήινα και υλικά εφόσον αντιμετωπίζει τον πάσχοντα άνθρωπο ως ενιαία ψυχοσωματική οντότητα. Ταυτόχρονα τον βοηθά να ενταχθεί στην κοινωνία των πιστών που είναι σύμφυτη με την κοινωνία των πολιτών.SKU: n/a -
Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Νέες Κυκλοφορίες
ΑΓΙΟΥ ΓΕΝΝΑΔΙΟΥ ΣΧΟΛΑΡΙΟΥ – ΕΡΓΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ & ΠΟΙΗΤΙΚΑ
Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Νέες ΚυκλοφορίεςΑΓΙΟΥ ΓΕΝΝΑΔΙΟΥ ΣΧΟΛΑΡΙΟΥ – ΕΡΓΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΚΑ & ΠΟΙΗΤΙΚΑ
Στο πλαίσιο της ανάδειξης των διαφόρων πτυχών της Ορθόδοξης Πνευματικότητας και της προσφοράς της στον σύγχρονο κόσμο, με την Πατριαρχική και Πατρική ευλογία της Αυτού Θειοτάτης Παναγιότητος, του Οικουμενικού Πατριάρχη κ.κ. Βαρθολομαίου και με την συμμετοχή εκλεκτών ερευνητών θεολόγων, ιστορικών και φιλολόγων, αποφασίσαμε την εκ νέου έκδοση των θεολογικών έργων του Αγίου Γενναδίου Σχολαρίου, και μάλιστα με παράλληλη απόδοση στην νεοελληνική. Στην εργασία μας αυτή λαμβάνουμε υπόψιν μας όλες τις μέχρι σήμερα, κριτικές και μη, εκδόσεις του αποδιδόμενου στον άγιο Γεννάδιο έργου, καθώς και τις πολύ σημαντικές δημοσιεύσεις των τελευταίων 30 ετών που αφορούν στην αναθεώρηση των αποφάνσεων των εκδοτών του έργου του για την χειρόγραφη παράδοση.
Για να δείτε τα περιεχόμενα και τις πρώτες σελίδες του βιβλίου πατήστε εδώ.
SKU: n/a
