ΑΘΩΣ ΧΙΛΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ

“…Ήταν καιρός να ξαναθυμίσουμε στα παιδιά μας, αλλά και σ` όλους τους Έλληνες και να πληροφορήσουμε τους ξένους για τον αγώνα του Ελληνισμού, ο οποίος και κράτησε τη Μακεδονία μας ελεύθερη. Ιδιαίτερα σήμερα, που μια καινούργια, κατασκευασμένη σε πολιτικά παρασκήνια και πλαστογραφώντας κάθε ιστορική αλήθεια, βαλκανική “εθνότητα” επιχειρεί να κάνει την εμφάνιση της. Τέτοια που ποτέ δεν υπήρξε στην μακραίωνη ιστορία των Βαλκανίων και της Ευρώπης. Και η οποία, αυτοαποκαλούμενη “μακεδονική”, διεκδικεί για τον εαυτό της το γεωγραφικό χώρο της Μακεδονίας, όπου ζούσαν πάντοτε οι Έλληνες. Και ζουν και σήμερα, απ` άκρον εις άκρον της, μετά τις μετακινήσεις των πληθυσμών που έγιναν με βάση διεθνείς συνθήκες μετά τον πρώτο παγκόσμιο πόλεμο και τη μικρασιατική καταστροφή.
Μόνον ανιστόρητοι, ιδιοτελείς ή εθελοτυφλούσες θα ήταν δυνατό ν` αμφισβητήσουν την ελληνικότητα της μακεδονικής γης. Δεν είχαμε ποτέ φαντασθεί πως θα αμφισβητούνταν ποτέ η ελληνικότητα της Μακεδονίας. Δεν δώσαμε σημασία σε θεωρίες που θα υποστήριζαν εκείνα που θεωρούσαμε, και είναι, ανύπαρκτα. Αλλά φαίνεται πως ούτε “αυτονόητα” ούτε “ανύπαρκτα” υπάρχουν στην πολιτική.
Πολύ σωστά, λοιπόν, σήμερα ξαναθυμούμαστε το Μακεδονικό Αγώνα, στον οποίον χρωστιέται η διατήρηση τον Ελληνισμού του Βορρά. Και πρέπει να συγχαρώ τον εκδοτικό οίκο “Μπαρμπουνάκη” της Θεσσαλονίκης που πήρε την πρωτοβουλία επανέκδοσης των απομνημονευμάτων των αγωνιστών εκείνης της εποχής. Ξαναθυμούμαστε τον Αγώνα αυτόν τόσο για να τιμήσουμε τους Μακεδονομάχους μας -μεταξύ των οποίων από τους πρώτους ήταν ο Γερμανός Καραβαγγέλης- όσο και για τη διατήρηση της ιστορικής μας μνήμης. Που για μας τους Έλληνες σημαίνει συνείδηση της αδιάσπαστης συνέχειας της ελληνικής ζωής από τους ομηρικούς χρόνους μέχρι σήμερα. Επαναλαμβάνω ό,τι επανειλημμένα τόνισα: δεν αποτελούν αυτού του είδους οι υπενθυμίσεις αιχμή κατά των γειτόνων μας, με τους οποίους θέλουμε να διατηρήσουμε φιλικές σχέσεις. Αλλά, όπως και εκείνοι, έτσι κι εμείς δεν μπορούμε και δεν θέλουμε να ξεχάσουμε την ιστορία μας. (Απόσπασμα από τον πρόλογο του Μιχ. Παπακωνσταντίνου, Υπ. Εξωτερικών).