Η ΘΕΟΤΟΚΟΣ

“Είναι χαρακτηριστικό της Ορθοδοξίας να μη δείχνει ποτέ τη Θεοτόκο ξεχωριστά από τον Χριστό, έτσι όπως συμβαίνει στη Δύση. Αυτή είναι πάντα σε σχέση με τον Ιησού Χριστό. Γι’ αυτό, αυτή είναι η πιο κοντινή σ’ Αυτόν. Και ποιος μπορεί να είναι πιο κοντά στον υιό της, παρά μια μάνα. Αυτός γίνεται υιός μιας μητέρας, αγαπά μια ανθρώπινη μάνα όπως αγαπάμε εμείς τη δική μας μάνα, ακούει τις προσευχές της όπως ακούμε εμείς τις προσευχές της δικής μας μάνας. Η καρδιά της χτυπά ανάλογα με τους παλμούς Του. Αυτός ήρθε για να μας αγαπήσει και να σταυρωθεί για μας, επομένως δεν είναι δυνατό να μη μας αγαπήσει και αυτή και να μη συμπονά μ’ Αυτόν για όλα τα δεινά μας. Δεν είναι δυνατόν να μη προστρέχει και αυτή να μας βοηθήσει όπως Αυτός έρχεται προς βοήθειά μας, αν και μόνο από Αυτόν λαμβάνει όλη τη δύναμή της. Γι’ αυτό καλό είναι να προσευχόμαστε και στη Θεοτόκο, όπως κάνει η Εκκλησία και όπως κάνουν οι πιστοί, όχι για να μας λυτρώσει αλλά για να μας γλυτώσει από τις διάφορες ανάγκες και να μας βοηθήσει στις δυστυχίες μας και να παρακαλά τον Γιο της να μας λυτρώσει. Αυτός δεν είναι μόνος αλλά έχει μια μητέρα ανάμεσά μας· και έχοντας μια μητέρα ανάμεσά μας, μας έχει όλους κοντά. Και αυτή έχοντας Αυτόν σαν Υιό και αγαπώντας Τον σαν Υιό, αγαπά ό,τι αγαπά Αυτός. Και αφού Αυτός έγινε αδελφός μας, σημαίνει ότι αυτή είναι κατά κάποιο τρόπο και δική μας μητέρα, είναι η μητέρα όλων των αδελφών Του. Γι’ αυτό γίνεται πολύ ακουστή σ’ αυτήν η προσευχή που της απευθύνουμε. Ας κάνουμε αυτό με όλη την καρδιά, με όλη την δύναμη της προσευχής μας.” (Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)