ΝΕΕΣ ΚΥΚΛΟΦΟΡΙΕΣ
-
Βιβλιοθήκη Δικαίου, Νέες Κυκλοφορίες, Πανεπιστημιακά
ΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΑ: ΕΛΛΑΔΑ – ΕΥΡΩΠΗ (ΑΝΑΘΕΩΡΗΜΕΝΗ ΕΚΔΟΣΗ)
Βιβλιοθήκη Δικαίου, Νέες Κυκλοφορίες, ΠανεπιστημιακάΔΙΚΑΙΟ ΚΑΙ ΘΡΗΣΚΕΥΜΑΤΑ: ΕΛΛΑΔΑ – ΕΥΡΩΠΗ (ΑΝΑΘΕΩΡΗΜΕΝΗ ΕΚΔΟΣΗ)
Κύριος σκοπός του παρόντος συλλογικού έργου είναι η υποστήριξη της διδασκαλίας του μαθήματος επιλογής Δίκαιο και Θρησκεία, που παρέχεται στο πλαίσιο του Προγράμματος Προπτυχιακών Σπουδών της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, ενόψει μάλιστα και της παρατηρούμενης ελλέιψεως ολοκληρωμένων και έγκυρων σχετικών έργων.
Το μάθημα αυτό διαπνέεται από την πολυεδρική επιστημονική προσέγγιση των νέων νομικών δεδομένων που θέτει κατά τις τελευταίες δεκαετίες η ανάδυση καινοφανών προκλήσεων από την επιρροή της θρησκείας στον ελληνικό και ευρωπαϊκό δημόσιο χώρο, όπως το γεγονός αυτό επιμαρτυρείται από την προϊούσα αύξηση της συναφούς νομολογίας του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου.
Η δεύτερη αναθεωρημένη έκδοση του έργου περιλαμβάνει μελέτες συναδέλφων και μη, οι οποίοι τιμούν με τη διδασκαλία τους το μάθημα, προσθέτοντας επιστημονική ποιότητα και σύγχρονους προβληματισμούς σε επίκαιρα ζητήματα της πολυεπίπεδης θεματικής τους.
Κωνσταντίνος Παπαγεωργίου
SKU: n/a -
Θεολογικά & Ιστορικά, Νέες Κυκλοφορίες
1920 THE SYNODICAL ENCYCLICAL “UNTO THE CHURCHES OF CHRIST EVERYWHERE”
Θεολογικά & Ιστορικά, Νέες Κυκλοφορίες1920 THE SYNODICAL ENCYCLICAL “UNTO THE CHURCHES OF CHRIST EVERYWHERE”
The 1920 Encyclical is proof of the Great Church’s sensitivity toward a good witness in a world that is constantly changing and evolving. The references in the Encyclical to the signs of the times remind us of the Church’s eternal duty to speak “of the hope that is in us” (1 Peter 3:15) amid historical challenges and to highlight the same positive challenge for humankind, culture, and civilizations, in every era. It also confirms that an introverted. Orthodoxy cannot give this testimony. Isolationism does not correspond to the essence of the Gospel and has never benefited the Church […]
One hundred years ago, the Great Church expressed through the Synodical Encyclical “Unto the Churches of Christ Everywhere” its anguish over the fact of division of the Christian world and proposed concrete steps towards unity through the common witness and cooperation of the Churches, primarily in practical matters. Today we, too are fighting for the course of the Ecumenical Movement after many decades of intense activity in this area. The difficulties of this project are obvious, but so are the positive perspectives and possibilities. We continue, with trust in God’s providence and with an immovable common goal, as formulated by the Holy and Great Synod of the Orthodox Church, the “final restoration of unity in right faith and love.”
An Extract from the Greeting
by His All-Holiness
Ecumenical Patriarch BartholomewSKU: n/a -
Θεολογικά & Ιστορικά, Νέες Κυκλοφορίες, Πανεπιστημιακά
ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟΝ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΙΤΟΥ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΟΥ
Το βαρυσήμαντο έργο χωρίζεται σε τέσσερα μέρη.
Το πρώτο μέρος περιέχει υπομνήσεις εκκλησιαστικών γεγονότων στην Κωνσταντινούπολη, που αρχίζουν χρονολογικά (Ιανουάριος-Δεκέμβριος) από το 330 έως το 1901. Αναγράφονται οι γεννήσεις και οι θάνατοι των ιστοριογράφων στους οποίους οφείλεται η απομνημόνευση πολλών γεγονότων. Εκδίδονται τέσσερα στιχουργήματα περί πυρκαγιών, που σημειώθηκαν στην Κωνσταντινούπολη: του Βαρνάβα Κυπρίου, του Κωνσταντίνου Καρατζά (1728) και του Κωνσταντίνου Δαπόντε (1755, 1756). Παρουσιάζονται τα σωζόμενα ιερά σκεύη και αρχιερατικά άμφια του πατριαρχικού ναού. Ακόμα τα άγια λείψανα του πατριαρχικού ναού, όπως τεμάχια των αγίων Χαραλάμπους, Τρύφωνος, Ιωάννου του Ελεήμονος, του οσίου Αντωνίου, του αγίου Ανθίμου του Σηλυβριανού και του αγίου Γεωργίου.
Το δεύτερο μέρος ασχολείται με το συναξάρι της Αγίας Εκκλησίας των Κωνσταντινουπολιτών, το οποίο περιέχει ακίνητες και κινητές εορτές τους έτους, στις οποίες γίνεται λόγος για ναούς και μονές, που τιμώνται στη μνήμη τους και στην περιοχή, που βρισκόταν και εόρταζαν. Τέλος, υπάρχουν συνάξεις κινητών εορτών κατά την περίοδο του Τριωδίου.
Το τρίτο μέρος παρουσιάζει ημερολόγιο πανηγύρεων της Κωνσταντινούπολης, των περιοχών εντός των τειχών της πόλεως, τον απέναντι και πέριξ, καθώς και των Πριγκηποννήσων. Επίσης εορτολόγιο πανηγύρεων από τον Ιανουάριο μέχρι τον Δεκέμβριο με σημαντικές εκκλησιαστικές και ιστορικές ειδήσεις περί ναών, αγιασμάτων, σωματείων, που εορτάζουν και πανηγυρίζουν.
Το τέταρτο μέρος περιέχει πατριαρχικά και κοινοτικά γράμματα από το 1601 έως το 1813. Συγκεκριμένα τόμο του Πατριάρχου Γρηγορίου Ε΄ περί των εκκλησιαστικών μεριδίων λεγομένων γεδικίων (στασιδίων) (1807) και κατάστιχο (1696-1804) του ναού της Θεοτόκου Καφατιανής. Γράμμα του Πατριάρχου Σαμουήλ Α΄ περί του ναού της Θεοτόκου Εγρίκαπι (1766) και έγγραφα της κοινότητας Μεγάλου Ρεύματος από το 1768 κ. εξ. Γράμματα των πατριαρχών Γρηγορίου Ε΄ (1798) και Νεόφυτου Ζ΄ περί της σχολής Μεγάλου Ρεύματος (1800), υποσχετικό ψαράδων (1797), γράμματα Ιωάννου Γεωργίου (1797) και Πατριάρχου Νεοφύτου Ζ΄ (1801), σημειώματα και έγγραφα περί της κοινότητας Σταυροδρομίου. Γράμματα πατριαρχών Τιμοθέου Β΄ (1615), Καλλινίκου Δ΄ περί των σχολών (1805), Γεράσιμου Γ΄ (1796) και Κωνσταντίου Α΄ (1831) περί των σχολών Μουχλίου, Γρηγορίου Ε΄ (1798), Ιερεμίου Δ΄ (1809) και Κυρίλλου ΣΤ΄ (1813) περί της σχολής Εδιρνέκαπι και Κυρίλλου ΣΤ΄ περί της σχολής Τζιβαλίου.
SKU: n/a -
Βαλκάνια Ορθόδοξα, Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Νέες Κυκλοφορίες
Ευαγγελισμός: Ανασυγκρότηση της Ορθοδόξου Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Αλβανίας από τα ερείπια
Βαλκάνια Ορθόδοξα, Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Νέες ΚυκλοφορίεςΕυαγγελισμός: Ανασυγκρότηση της Ορθοδόξου Αυτοκεφάλου Εκκλησίας της Αλβανίας από τα ερείπια
Η Αλβανία είναι μια όμορφη χώρα με πλούσια ιστορία, που καυχάται ότι έχει μακρά χριστιανική παράδοση από τα χρόνια του Απ. Παύλου, με κυρίαρχη τη χριστιανική πίστη επί δεκαπέντε περίπου αιώνες. Η χώρα υπέστη τον οθωμανικό ζυγό για 500 χρόνια και στη συνέχεια μία ασύλληπτα σκληρή αθεϊστική εκστρατεία, που επιχείρησε να εκριζώσει εντελώς κάθε ίχνος θρησκείας. Πολλοί φοβήθηκαν ότι πράγματι πέτυχε να εξοντώσει το όνομα του Χριστού από την καρδιά και τον νου του λαού της. Η Αλβανία είναι μία χώρα που αποτελεί ένα ακραίο παράδειγμα με μία ολοσχερώς κατεστραμμένη Εκκλησία στους σύγχρονους καιρούς.
Ανορθωμένη, όμως, πάνω στα ερείπια, που σωρεύτηκαν από αυτούς τους διωγμούς, σήμερα υπάρχει μία Εκκλησία που σφύζει από ζωή. Μία Ορθόδοξη Εκκλησία που φροντίζει να ενεργεί ως φως προς εκείνους που ευρίσκονται μέσα στα φυσικά όρια της Αλβανίας. Συγχρόνως, είναι προσηλωμένη στο καθήκον να ακτινοβολεί το μήνυμα του Ευαγγελίου στην οικουμένη. Αυτή η ζωντάνια από πολλούς θεωρείται ως ένα σύγχρονο θαύμα. Η ταχεία ανασύσταση της προκαλεί ερωτήματα στην έρευνα μας: Ποια είναι τα αποτελέσματα αυτής της ανασυγκρότησης; Σύμφωνα με ποιες αρχές ανοικοδομήθηκε αυτή η Εκκλησία; Ποιος παρέλαβε το μήνυμα που μετέδωσε η Εκκλησία της Αλβανίας; Με ποιον τρόπο το προσέλαβαν οι παραλήπτες του;
Αυτά τα ερωτήματα μέχρι σήμερα έχουν επί το πλείστον μείνει αναπάντητα. Γι’ αυτόν τον λόγο μία συστηματική εξέταση τους άξιζε να τα απαντήσει, καθώς είναι κατ’ εξοχήν σημαντικά για τον πολυπολιτισμικό κόσμο μέσα στον οποίο σήμερα ζούμε.
SKU: n/a
ΘΕΟΛΟΓΙΚΗ & ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗ
-
Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Πανεπιστημιακά
ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑ
Κατά τη διάρκεια της νεολιθικής εποχής (7.000 – 3.500 π.Χ.), στην περιοχή της Βαλκανικής Χερσονήσου και στο Αιγαίο παρατηρείται μια κοινωνική και οικονομική αλλαγή σε σχέση με προηγούμενες εποχές. Η ανακάλυψη της γεωργίας αλλάζει το κοσμοείδωλο, αλλά κυρίως τον τρόπο διατροφής των ανθρώπων. Δεν τρέφονται πια με αυτοφυή φυτά και ρίζες δένδρων, αλλά με τα προϊόντα της καλλιεργημένης γης. Παύουν να είναι νομάδες, συλλέκτες, κυνηγοί, και γίνονται γεωργοί. Η διαρκής μετακίνησή τους σε αναζήτηση τροφής αντικαθίσταται με την εγκατάσταση σε ένα μόνιμο τόπο. Αυτό το γεγονός αλλάζει όχι μόνο τον τρόπο ζωής, αλλά παράλληλα και της σκέψης τους, καθώς αναπτύσσουν δεσμούς συγγενείας με το χώρο που τους συντηρεί. Αισθάνονται το ιδιαίτερο δέσιμό τους με τη γη και την εξάρτηση της καθημερινής διαβίωσης από τη διαρκή εναλλαγή των εποχών. […] (Από τον πρόλογο της έκδοσης)
SKU: 246 -
Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά
Ο ΒΙΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΘΕΟΚΛΗΤΟΥ ΛΑΚΕΔΑΙΜΟΝΙΑΣ
Ο άγιος Θεόκλητος Λακεδαιμονίας αποτελεί μία από τις σημαντικότερες μορφές του ασκητισμού στη Λακεδαίμονα, ο οποίος έγινε επίσκοπος Λακεδαιμονίας κατά τη διάρκεια του 9ου αιώνα. Η σημαντική του δραστηριότητα ως επισκόπου και η σύγκρουσή του με τους ισχυρούς της περιοχής είχε ως αποτέλεσμα την προσωρινή του απομάκρυνση από τον επισκοπικό θρόνο, στον οποίο επανήλθε αργότερα. Η ανώνυμη βιογραφία του αποτελεί ένα έξοχο και ελκυστικό ρητορικό δημιούργημα, το οποίο μας δίνει λίγες, αλλά σημαντικές πληροφορίες για την ιστορία και την καθημερινή ζωή της μεσαιωνικής Λακεδαιμονίας τον 9ο και 10ο αιώνα και επίσης αποτελεί ένα εξαίρετο κείμενο από την άποψη της γλώσσας και του ύφους, πράγμα που αποδεικνύει την υψηλή και πολύπλευρη παιδεία του συγγραφέα”. (Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
SKU: 816 -
Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Νέες Κυκλοφορίες
Η Πρόσληψη του έργου του Αγίου Σωφρονίου Σαχάρωφ από την Ακαδημαϊκή Θεολογία
Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Νέες ΚυκλοφορίεςΗ Πρόσληψη του έργου του Αγίου Σωφρονίου Σαχάρωφ από την Ακαδημαϊκή Θεολογία
Ο Άγιος Σωφρόνιος Σαχάρωφ μπορεί να θεωρηθεί ως ο σημαντικότερος εμπειρικός θεολόγος του εικοστού αιώνα. Προικισμένος με πολλά φυσικά και πνευματικά χαρίσματα, και ευλογημένος με αμέτρητες πνευματικές εμπειρίες, κατόρθωσε να συστηματοποιήσει και να παρουσιάσει στα έργα του θεολογικές έννοιες που άπτονται της ησυχαστικής και νηπτικής παραδόσεως της Ορθοδόξου Εκκλησίας με τρόπο ιδιαίτερα σαγηνευτικό, που μπορεί να θέλξει ένα μεγάλο εύρος αναγνωστών. Ως εκ τούτου, δεν προξενεί έκπληξη που η εργογραφία του Αγίου Σωφρονίου προκάλεσε και το έντονο ενδιαφέρον της ακαδημαϊκής κοινότητας, κυρίως στον τομέα της θεολογίας. Παρότι ο Άγιος Σωφρόνιος εκτιμούσε απεριόριστα την εμπειρική θεολογία ως καρπό της κοινωνίας του ανθρώπου με τον Θεό, δεν απομείωνε την αξία της ακαδημαϊκής θεολογίας. Αντιθέτως, αναγνώριζε την αξία της δεύτερης και τιμούσε τους εκπροσώπους της, καθώς θεωρούσε την αποστολή τους αξιέπαινη και απαραίτητη για την Εκκλησία.
SKU: n/a -
Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά
Η ΓΝΩΣΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΔΙΑ ΤΗΣ ΥΠΑΚΟΗΣ
Ο άγιος Συμεών ως πτωχός φιλάδελφος καταγράφει τα βιώματά του στις δύο Ευχαριστίες, για να δείξει σε όλους τους ανθρώπους ποια είναι η πηγη των ευεργετικών του εμπειριών. Η ανατρεπτική ανθρωπολογία του αγίου Συμεών αντιτιθεταί στη φιλαυτία και στο κοσμικό πνεύμα, εξαιτίας των οποίων ο άνθρωπος από φυγοπονία αρνείται την υπέρβαση και αποφεύγει την άσκηση. Γι΄αυτό θεωρεί κατάργηση του λυτρωτικού έργου του Θεού και αίρεση αυτό που κήρυτταν στην εποχή του, ότι δηλαδή δεν μπορεί πλέον να γίνει κάποιος άγιος. Αντίθετα ο ίδιος κηρύττει ότι ούτε το κέντρο της πόλεως εμποδίζει τον άνθρωπο να κατεργάζεται τις εντολές του Θεού. Μάλιστα τονίζει ότι << εν καιρώ βαθείας και τελείας ειρήνης>>, όταν δεν υπάρχουν διωγμοί, μαρτύριο της συνειδήσεως νοείται ο σταυρός, δηλαδή η νέκρωση του ίδιου θελήματος.
SKU: 853
ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΑ
-
Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Πανεπιστημιακά
ΟΙ ΑΝΑΤΟΛΙΚΕΣ ΛΑΤΡΕΙΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΡΩΜΑΪΚΗΣ ΕΠΟΧΗΣ
Η ελληνιστική εποχή αποτελεί, σύμφωνα με τον M.P. Nilsson, «εποχή της μεταβολής και της μετάβασης». Ο χαρακτηρισμός είναι εύστοχος όχι μόνο γι’ αυτή τη χρονική περίοδο, αλλά και για τη συνολική έρευνα των θρησκειών και των λατρειών των ελληνορωμαϊκών χρόνων, κάτι που γίνεται κατανοητό, αν λάβουμε υπόψη μας, ότι το σύνολο της συγκεκριμένης έρευνας κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων αιώνων διαγράφεται ανάμεσα στα πλαίσια της παράδοσης και της νεωτερικότητας. Η συνολική πορεία της εκφράζεται μέσω μιας αρχικά μονοδιάστατης και άκαμπτης ερευνητικής τακτικής των εκπροσώπων του 19ου και των μέσων του 20ού αιώνα, η οποία αντικαθίσταται στη συνέχεια από ένα πολυδιάστατο και διεπιστημονικό τρόπο σκέψης και έρευνας.
Το πρώτο μέρος του συγκεκριμένου πονήματος πραγματεύεται την ιστορία της έρευνας των ανατολικών λατρειών των ελληνορωμαϊκών χρόνων, που κινείται ανάμεσα στο πνεύμα της παράδοσης και της μετανεωτερικότητας. Θεωρούμε ότι η συνολική έρευνα που σχετίζεται με τη θρησκευτικότητα της ελληνορωμαϊκής εποχής περνά από τρεις διαδοχικές φάσεις: παράδοση, μετάβαση, νεωτερικότητα. Στο σημείο αυτό πρέπει να τονίσουμε ότι οι συγκεκριμένοι όροι είναι συμβολικοί και χρησιμοποιούνται προκειμένου να προσδιορίσουμε τις τρεις περιόδους έρευνας. Ως εκ τούτου η χρήση τους δεν έχει καμία άμεση σχέση με τον προσδιορισμό πολιτισμικών φάσεων. […]
Το δεύτερο μέρος αποτελεί μια συνθετική παρουσίαση των βασικών χαρακτηριστικών της περιόδου των ελληνορωμαϊκών χρόνων. Η χρονική περίοδος, εξαιτίας των αντίξοων κοινωνικών, πολιτικών και θρησκευτικών συνθηκών, θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως η εποχή τη μεγάλης κρίσης που διέρχεται η παραδοσιακή θρησκεία. Αμφισβητείται κάθε μορφή παράδοσης, ενώ παράλληλα και οι ιστορικοί παράγοντες της εποχής συνηγορούν σε αυτήν την ανατροπή, η οποία κλονίζει κυριολεκτικά πολλές σημαντικές αξίες της καθημερινής και θρησκευτικής ζωής και γενικότερα του τρόπου ζωής των ανθρώπων της ελληνορωμαϊκής εποχής.
Η χρονική αυτή περίοδος πρέπει, εξάλλου, να θεωρηθεί ως μια εποχή μετάβασης, διαρκούς μεταμόρφωσης, αυξανόμενης γνώσης του φυσικού περιβάλλοντος και επαναπροσδιορισμού της κοσμολογίας. Το όλο πνεύμα μπορεί να βρει αντιστοιχίες στην πτολεμαϊκή κοσμολογία, που επιφέρει μια ανακατάταξη στον τρόπο σκέψης σε σχέση με το κοσμοείδωλο των προηγούμενων εποχών. Η κατάσταση αυτή δημιουργεί μια καινοτομία: το παραδοσιακό συνυπάρχει και συμβιώνει με το καινούριο. Η πληθώρα όμως των αντιλήψεων που, κυριολεκτικά, κατακλύζουν τον ελληνορωμαϊκό χώρο, προκαλεί σύγχυση στον άνθρωπο αυτής της περιόδου, με αποτέλεσμα να παγιδευτεί μέσα σε έναν κυκεώνα προβλημάτων και να καταλήξει δέσμιος μιας «ιδιόμορφης κρίσης ως αποτέλεσμα της απεριόριστης επιλογής» ανάμεσα σε αντιλήψεις που κυριαρχούν στην ιδεολογία της εποχής.
Ανάμεσα στις καινοτομίες της εποχής συγκαταλέγεται η διαρκώς αυξανόμενη διάδοση νέων λατρειών από το χώρο της Ανατολής στο χώρο της ευρύτερης ελληνορωμαϊκής οικουμένης.SKU: 226 -
Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Πανεπιστημιακά
ΤΟΥ ΣΥΝΙΕΝΑΙ ΤΑΣ ΓΡΑΦΑΣ
Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες γεννήθηκε και διαμορφώθηκε η συλλογή των βιβλίων που συγκροτούν την Παλαιά Διαθήκη, καθώς και η παρουσίαση του περιεχομένου των επιμέρους έργων της, του πολιτικοκοινωνικού και πολιτιστικού πλαισίου μέσα στο οποίο έζησαν οι συγγραφείς τους, της πορείας σύνθεσης και ένταξής τους στη συλλογή και των θεολογικών προσεγγίσεων που αναπτύσσουν, αποτελούν τα κυριότερα θέματα του παρόντος βιβλίου. Στόχος του είναι να καταστήσει δυνατή σε κάθε ενδιαφερόμενο την πρόσβαση στο περιεχόμενο και την κατανόηση του μηνύματος του μοναδικού ίσως έργου της παγκόσμιας λογοτεχνίας που διατηρεί επί δύο συνεχείς χιλιετίες την επικαιρότητά του. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
SKU: 123 -
Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Πανεπιστημιακά
Η ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ
“Δεν υπάρχει κανένα δεδομένο για τη θρησκεία” (J. Z. Smith, 1982). Δεν υπάρχει τίποτα που να διαχωρίζει τη θρησκεία από τις λοιπές ανθρώπινες δραστηριότητες, εκτός από εκείνες τις οπτικές που προβάλλουμε για να εξυπηρετήσουμε τα δικά μας ενδιαφέροντα. Δεν είναι όλες οι δραστηριότητες του ανθρώπου θρησκευτικές, αλλά κυρίως αυτές που αναφέρονται σε υπερβατικά όντα. Η έννοια της θρησκείας εξαντλείται από το περιεχόμενό της. Ο μελετητής είναι ελεύθερος να διαχειριστεί την έννοια για να εξυπηρετήσει οποιοδήποτε σκοπό επιδιώκει, ώστε να ταιριάξει σ’ αυτήν. Ουσιαστικά, η μελέτη της θρησκείας είναι μια δημιουργική ενασχόληση, σύμφωνα με την οποία ο μελετητής διαπραγματεύεται με το δικό του πλαίσιο εργασίας και τα δεδομένα που έχει συγκεντρώσει, ώστε να εντοπίσει εάν μπορούν να ταιριάξουν με το θεωρητικό πλαίσιο που έχει κατασκευάσει. Έτσι, ο μελετητής της θρησκείας κατασκευάζει μια κατηγορία, ένα όρο, τη θρησκεία, που αποτελεί το γνωστικό του αντικείμενο, όπως ακριβώς είναι η γλώσσα για τη γλωσσολογία και ο πολιτισμός για την ανθρωπολογία. (Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
SKU: 827
ΜΕΛΕΤΕΣ
-
Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Πανεπιστημιακά
ΟΙ ΑΝΑΤΟΛΙΚΕΣ ΛΑΤΡΕΙΕΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΟΡΩΜΑΪΚΗΣ ΕΠΟΧΗΣ
Η ελληνιστική εποχή αποτελεί, σύμφωνα με τον M.P. Nilsson, «εποχή της μεταβολής και της μετάβασης». Ο χαρακτηρισμός είναι εύστοχος όχι μόνο γι’ αυτή τη χρονική περίοδο, αλλά και για τη συνολική έρευνα των θρησκειών και των λατρειών των ελληνορωμαϊκών χρόνων, κάτι που γίνεται κατανοητό, αν λάβουμε υπόψη μας, ότι το σύνολο της συγκεκριμένης έρευνας κατά τη διάρκεια των τριών τελευταίων αιώνων διαγράφεται ανάμεσα στα πλαίσια της παράδοσης και της νεωτερικότητας. Η συνολική πορεία της εκφράζεται μέσω μιας αρχικά μονοδιάστατης και άκαμπτης ερευνητικής τακτικής των εκπροσώπων του 19ου και των μέσων του 20ού αιώνα, η οποία αντικαθίσταται στη συνέχεια από ένα πολυδιάστατο και διεπιστημονικό τρόπο σκέψης και έρευνας.
Το πρώτο μέρος του συγκεκριμένου πονήματος πραγματεύεται την ιστορία της έρευνας των ανατολικών λατρειών των ελληνορωμαϊκών χρόνων, που κινείται ανάμεσα στο πνεύμα της παράδοσης και της μετανεωτερικότητας. Θεωρούμε ότι η συνολική έρευνα που σχετίζεται με τη θρησκευτικότητα της ελληνορωμαϊκής εποχής περνά από τρεις διαδοχικές φάσεις: παράδοση, μετάβαση, νεωτερικότητα. Στο σημείο αυτό πρέπει να τονίσουμε ότι οι συγκεκριμένοι όροι είναι συμβολικοί και χρησιμοποιούνται προκειμένου να προσδιορίσουμε τις τρεις περιόδους έρευνας. Ως εκ τούτου η χρήση τους δεν έχει καμία άμεση σχέση με τον προσδιορισμό πολιτισμικών φάσεων. […]
Το δεύτερο μέρος αποτελεί μια συνθετική παρουσίαση των βασικών χαρακτηριστικών της περιόδου των ελληνορωμαϊκών χρόνων. Η χρονική περίοδος, εξαιτίας των αντίξοων κοινωνικών, πολιτικών και θρησκευτικών συνθηκών, θα μπορούσε να χαρακτηρισθεί ως η εποχή τη μεγάλης κρίσης που διέρχεται η παραδοσιακή θρησκεία. Αμφισβητείται κάθε μορφή παράδοσης, ενώ παράλληλα και οι ιστορικοί παράγοντες της εποχής συνηγορούν σε αυτήν την ανατροπή, η οποία κλονίζει κυριολεκτικά πολλές σημαντικές αξίες της καθημερινής και θρησκευτικής ζωής και γενικότερα του τρόπου ζωής των ανθρώπων της ελληνορωμαϊκής εποχής.
Η χρονική αυτή περίοδος πρέπει, εξάλλου, να θεωρηθεί ως μια εποχή μετάβασης, διαρκούς μεταμόρφωσης, αυξανόμενης γνώσης του φυσικού περιβάλλοντος και επαναπροσδιορισμού της κοσμολογίας. Το όλο πνεύμα μπορεί να βρει αντιστοιχίες στην πτολεμαϊκή κοσμολογία, που επιφέρει μια ανακατάταξη στον τρόπο σκέψης σε σχέση με το κοσμοείδωλο των προηγούμενων εποχών. Η κατάσταση αυτή δημιουργεί μια καινοτομία: το παραδοσιακό συνυπάρχει και συμβιώνει με το καινούριο. Η πληθώρα όμως των αντιλήψεων που, κυριολεκτικά, κατακλύζουν τον ελληνορωμαϊκό χώρο, προκαλεί σύγχυση στον άνθρωπο αυτής της περιόδου, με αποτέλεσμα να παγιδευτεί μέσα σε έναν κυκεώνα προβλημάτων και να καταλήξει δέσμιος μιας «ιδιόμορφης κρίσης ως αποτέλεσμα της απεριόριστης επιλογής» ανάμεσα σε αντιλήψεις που κυριαρχούν στην ιδεολογία της εποχής.
Ανάμεσα στις καινοτομίες της εποχής συγκαταλέγεται η διαρκώς αυξανόμενη διάδοση νέων λατρειών από το χώρο της Ανατολής στο χώρο της ευρύτερης ελληνορωμαϊκής οικουμένης.SKU: 226 -
Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Πανεπιστημιακά
ΤΟΥ ΣΥΝΙΕΝΑΙ ΤΑΣ ΓΡΑΦΑΣ
Οι συνθήκες κάτω από τις οποίες γεννήθηκε και διαμορφώθηκε η συλλογή των βιβλίων που συγκροτούν την Παλαιά Διαθήκη, καθώς και η παρουσίαση του περιεχομένου των επιμέρους έργων της, του πολιτικοκοινωνικού και πολιτιστικού πλαισίου μέσα στο οποίο έζησαν οι συγγραφείς τους, της πορείας σύνθεσης και ένταξής τους στη συλλογή και των θεολογικών προσεγγίσεων που αναπτύσσουν, αποτελούν τα κυριότερα θέματα του παρόντος βιβλίου. Στόχος του είναι να καταστήσει δυνατή σε κάθε ενδιαφερόμενο την πρόσβαση στο περιεχόμενο και την κατανόηση του μηνύματος του μοναδικού ίσως έργου της παγκόσμιας λογοτεχνίας που διατηρεί επί δύο συνεχείς χιλιετίες την επικαιρότητά του. (Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)
SKU: 123 -
Θεολογικά & Ιστορικά, Θρησκευτικά, Πανεπιστημιακά
Η ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΜΕΛΕΤΗ ΤΗΣ ΘΡΗΣΚΕΙΑΣ
“Δεν υπάρχει κανένα δεδομένο για τη θρησκεία” (J. Z. Smith, 1982). Δεν υπάρχει τίποτα που να διαχωρίζει τη θρησκεία από τις λοιπές ανθρώπινες δραστηριότητες, εκτός από εκείνες τις οπτικές που προβάλλουμε για να εξυπηρετήσουμε τα δικά μας ενδιαφέροντα. Δεν είναι όλες οι δραστηριότητες του ανθρώπου θρησκευτικές, αλλά κυρίως αυτές που αναφέρονται σε υπερβατικά όντα. Η έννοια της θρησκείας εξαντλείται από το περιεχόμενό της. Ο μελετητής είναι ελεύθερος να διαχειριστεί την έννοια για να εξυπηρετήσει οποιοδήποτε σκοπό επιδιώκει, ώστε να ταιριάξει σ’ αυτήν. Ουσιαστικά, η μελέτη της θρησκείας είναι μια δημιουργική ενασχόληση, σύμφωνα με την οποία ο μελετητής διαπραγματεύεται με το δικό του πλαίσιο εργασίας και τα δεδομένα που έχει συγκεντρώσει, ώστε να εντοπίσει εάν μπορούν να ταιριάξουν με το θεωρητικό πλαίσιο που έχει κατασκευάσει. Έτσι, ο μελετητής της θρησκείας κατασκευάζει μια κατηγορία, ένα όρο, τη θρησκεία, που αποτελεί το γνωστικό του αντικείμενο, όπως ακριβώς είναι η γλώσσα για τη γλωσσολογία και ο πολιτισμός για την ανθρωπολογία. (Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
SKU: 827
ΞΕΝΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-
Ξένη Λογοτεχνία
ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΩΝΤΑΣ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Από τον μιναρέ στο βάθος του δρόμου ακούγεται το κάλεσμα για την απογευματινή προσευχή. Στο μπαλκόνι πάνω από τον κήπο, ένα πεντάχρονο αγόρι στέκεται συνεπαρμένο. Τα χέρια του σφίγγουν το κιγκλίδωμα και το κεφάλι με τα ανάκατα ξανθά μαλλιά προβάλλει ανάμεσα από τα κάγκελα του στηθαίου. Ακούει τον μουεζίνη πέρα, μακριά στον ουρανό. Το μελαγχολικό του τραγούδι απλώνεται στη γειτονιά σαν απαλή καλοκαιρινή βροχή. Το μικρό αγόρι βλέπει το τουρμπάνι να κοντοστέκεται για μια στιγμή μετά το κάλεσμα, για να κοιτάξει προς τη Δύση.
Μερικά λεπτά πριν, ο ήλιος έλαμπε πυροκόκκινος πίσω απ’ τα ελαιόδεντρα και χαράκωνε τους καλυμμένους από κλήματα τοίχους του κήπου με μεγάλες άλικες λωρίδες. Το φως διαχεόταν από τα παράθυρα στην άλλη μεριά του δρόμου πάνω στα παρτέρια και τα μονοπάτια και για μια στιγμή η φωτιά στη δύση και η ανάκλαση της στη Ανατολή έκαιγαν με την ίδια ένταση. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή οι σκιές στον κήπο χάθηκαν ως δια μαγείας και τα αντικείμενα έχασαν την υπόσταση τους. Οι φουντωτές φτέρες δίπλα στο πηγάδι, οι τριανταφυλλιές και τα ιεροβότανα, τα πολύχρωμα λουλούδια έγιναν ένα βελούδινο χαλί απροσδιόριστου σχήματος, που ένας εκκεντρικός βαφέας είχε βουτήξει σε ένα δοχείο με όλες τις αποχρώσεις του κόκκινου. (Από το πρόλογο του βιβλίου)
SKU: 578
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑ
-
Ελληνική Λογοτεχνία
ΘΑΛΑΣΣΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΗΣ ΣΙΩΠΗΣ
…Το τοπίο ήταν άγριο αλλά πανέμορφο. Θύμιζε Ατλαντικό. Τεράστια αγριόμορφα κύματα βυσσοδομούσαν στους βράχους. Η επαναφορά μου από το παρελθόν ήταν ολική χωρίς να το θέλω. Άκουσα ιταλικά και φερμάρισα. Φώναζε το συνοδό της να απαθανατίσει με τη φωτογραφική μηχανή το θέαμα. Την κοίταξα. Το μπικίνι που φορούσε ήταν μπλε με βούλες λευκού. Ψηλόλιγνη, καστανόξανθη με τα βρεγμένα μαλλιά της να κολλάνε στην πλάτη. Κάπνιζε. Τα μαύρα μάτια της έπαιζαν κρυφτούλι με τον ήλιο. Χώθηκα και εγώ στα ματοτσίνορά της. Εδώ στα δύσκολα σε θέλω είπα στον εαυτό μου. Και σηκώθηκα από το βράχο και τις αναθυμιάσεις της Μυρσίνης.
Γυμνώθηκα και έπεσα στη θάλασσα. Τα μανιασμένα κύματα με μαστίγωναν και με πετούσανε στα ρηχά πάνω στα χαλίκια. Τα πόδια μου είχανε ματώσει. Πείσμωσα. Κάρφωνα με τα μακροβούτια μου τα κύματα στη μέση. Ξανά και ξανά. Μου κόπηκε η ανάσα. Τα ορμητικά κύματα με παρέσερναν προς το νότο…(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)SKU: 458 -
Ελληνική Λογοτεχνία
ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΑΝΤΙΟ ΤΟΥ ΚΟΜΗ ΔΡΑΚΟΥΛΑ
Δύο δίδυμα από τη Θεσσαλονίκη, ο Φίλιππος και ο Αλέξανδρος Έλλις, αποφασίζουν να ταξιδέψουν στα Καρπάθια παρακινούμενοι από την επιθυμία τους να εξερευνήσουν το μυστήριο που εδώ και αιώνες περιβάλλει το «Καταραμένο» Κάστρο του Κόμη Δράκουλα. Η συνάντησή τους με τα ξαδέλφια τους από την Αμερική και την ατίθαση παρέα τους φέρνει τα πάνω κάτω στην ήρεμη περιήγησή τους αφού τους εμπλέκει σε μια απίστευτη ιστορία μυστηρίου στα έγκατα του «Δαιμονισμένου» Κάστρου.
Τα ανεξήγητα γεγονότα, οι διαβολικές συμπτώσεις και τα αλλεπάλληλα τρομοκρατικά χτυπήματα περιπλέκουν ακόμη περισσότερο τα πράγματα ενισχύοντας την πεποίθηση των διδύμων Έλλις ότι το Πνεύμα του Παρεξηγημένου Μονάρχη Βλαντ Τσέπεσι συνεχίζει να πλανάται πάνω από τις κορυφές των Καρπαθίων, στοιχειωμένο από την αχαριστία των απογόνων του, που αρκετούς αιώνες μετά την ένδοξη διακυβέρνησή του, αποφάσισαν να του φορέσουν το χολυγουντιανό στέμμα του βασιλιά – βαμπίρου προκειμένου να προσελκύσουν τους ξένους τουρίστες.
Ποιος ήταν τελικά ο Κόμης Δράκουλας; Ο χαρισματικός ηγέτης που αγαπούσε και προστάτευε τον λαό και τη θρησκεία του από τους βαρβάρους επιδρομείς ή μήπως ο απόλυτος βασιλιάς τιμωρός που αντλούσε την εξουσία του μέσα από τη φρίκη των δημοσίων εκτελέσεων και των απάνθρωπων βασανιστηρίων; (Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)SKU: 516