Ελληνική Λογοτεχνία
Βλέπετε 34–66 από 82 αποτελέσματα
-
-
Ελληνική Λογοτεχνία
ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΜΕ “ΘΕΑ”
Τούτο το παράθυρο, άυπνο, χάσκει απροσδιόριστα μέσα στη νύχτα. Στοχεύει το βάθος του κόσμου….Τρελά φεγγάρια σκαλώνουν πάνω του. Δαίμονες κι άγγελοι να κοιτούν. Να κοιτώ μαζί τους. Να ονειρεύομαι.
Να γλιστρούν κι οι αμαρτίες στις κλειδωμένες του νύχτες, στις κλειστές του κάμαρες, εκεί όπου τα όνειρα κοιμούνται ανήσυχα.
Εκεί όπου οι ληγμένοι έρωτες αναζητούν μια πίσω πόρτα να κρυφτούνε. Να το σκάσουν.– Να φταίει άραγε εκείνη η μακρόχρονη σιωπή του, που άθελά σου διατάραξες και δεν υπολόγισες το σεισμό της;
Κρεμασμένη πάνω του η βαριά κουρτίνα, τρέμει σε κάθε της ανέμισμα. Σε κάθε σκόρπισμά της. Σαν λαχτάρα.
Την τραβώ στο πλάι, μα εκείνο το αποχρωματισμένο τοπίο στο βάθος, δε λέει να φύγει από μπροστά του.
Ένα ανέμισμα έγινες τελικά. Ένα αποχρωματισμένο τοπίο.
Κι εγώ που πίστευα πως θα είσαι ο μεγάλος απών…SKU: 1386 -
Ελληνική Λογοτεχνία
ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΑΝΤΙΟ ΤΟΥ ΚΟΜΗ ΔΡΑΚΟΥΛΑ
Δύο δίδυμα από τη Θεσσαλονίκη, ο Φίλιππος και ο Αλέξανδρος Έλλις, αποφασίζουν να ταξιδέψουν στα Καρπάθια παρακινούμενοι από την επιθυμία τους να εξερευνήσουν το μυστήριο που εδώ και αιώνες περιβάλλει το «Καταραμένο» Κάστρο του Κόμη Δράκουλα. Η συνάντησή τους με τα ξαδέλφια τους από την Αμερική και την ατίθαση παρέα τους φέρνει τα πάνω κάτω στην ήρεμη περιήγησή τους αφού τους εμπλέκει σε μια απίστευτη ιστορία μυστηρίου στα έγκατα του «Δαιμονισμένου» Κάστρου.
Τα ανεξήγητα γεγονότα, οι διαβολικές συμπτώσεις και τα αλλεπάλληλα τρομοκρατικά χτυπήματα περιπλέκουν ακόμη περισσότερο τα πράγματα ενισχύοντας την πεποίθηση των διδύμων Έλλις ότι το Πνεύμα του Παρεξηγημένου Μονάρχη Βλαντ Τσέπεσι συνεχίζει να πλανάται πάνω από τις κορυφές των Καρπαθίων, στοιχειωμένο από την αχαριστία των απογόνων του, που αρκετούς αιώνες μετά την ένδοξη διακυβέρνησή του, αποφάσισαν να του φορέσουν το χολυγουντιανό στέμμα του βασιλιά – βαμπίρου προκειμένου να προσελκύσουν τους ξένους τουρίστες.
Ποιος ήταν τελικά ο Κόμης Δράκουλας; Ο χαρισματικός ηγέτης που αγαπούσε και προστάτευε τον λαό και τη θρησκεία του από τους βαρβάρους επιδρομείς ή μήπως ο απόλυτος βασιλιάς τιμωρός που αντλούσε την εξουσία του μέσα από τη φρίκη των δημοσίων εκτελέσεων και των απάνθρωπων βασανιστηρίων; (Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)SKU: 516 -
Ελληνική Λογοτεχνία
ΠΤΥΧΕΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
Τα ποιήματα της νιότης. Η αγωνία και ο αγώνας για τις σχέσεις των ανθρώπων αλλά και τα πανανθρώπινα αιτήματα της ειρήνης, της ισότητας, της συναδέλφωσης και της κοινωνικής αλληλεγγύης. Διάχυτα τα συναισθήματα της αγάπης και του έρωτα. Η πρώτη απόπειρα που καταγράφει τις ανησυχίες για το σήμερα και το αύριο. Η ελπίδα και η προσδοκία πάντα ζωντανές. Φανερή η επήρεια από την καθημερινή ενασχόληση με την επικαιρότητα και τα γεγονότα της καθημερινή ζωής.
(Από το πρόλογο του βιβλίου)SKU: 508 -
Ελληνική Λογοτεχνία
ΙΡΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ
Προσπαθούσε να ανάψει το φιτιλάκι της πατριδογνωσίας. Δεν τα κατάφερε και το έγλειψε για να το υγράνει. Η φλόγα εξημέρωσε τον φόβο του κόσμου που έμοιαζε σαν αυτιστικό παιδί. Η ηχοφοβία αντιλάλησε στο παραμιλητό του. Άρπαξε το βυζί της μέρας και ρουφώντας τη ξελογιασμένη φωτεινότητα απόδιωξε την αιχμαλωσία των παιδικών χρόνων…
Βουτάς στη λίμνη, φτάνεις μέχρι το λαιμό, κολυμπάς, βγαίνεις απέναντι. Στεγνώνεις ακούγεται σούσουρο, όλη η λίμνη αποξηραίνεται και από τις φλέβες της ξεπετάγεται πελώριο λελέκι συνοδεία κρουστών. Ο θόρυβος καταλαγιάζει, αρχίζει το τρέμουλο της ξηρασίας. Στη δίψα σου επάνω χώνεις τα χείλη σου στον ουρανό. Δεν ακούς τίποτα, μόνο τη ψαλμωδίατης παλινόρθωσης αποκαθιστάς…(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)SKU: 503 -
Ελληνική Λογοτεχνία
ΤΟ ΚΕΝΟ ΤΗΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ ΣΟΥ
Ζούσα σα να ήμουν μέσα σε σπηλιά. Ήταν σκοτάδι εκεί. Πού πηγαινα; Κι άλλες υπάρξεις όπως εγώ κινούνταν δίπλα μου. Περιπλανιόντουσαν άσκοπα, συγκρούονταν, έφευγαν, έρχονταν, επέστρεφαν, αποχωρούσαν μια για πάντα. Δεν μπορούσα να τις καταλάβω τέτοιες υπάρξεις. Ποτέ δεν κατόρθωσα να πιάσω το νήμα της ζωής τους. Θα μπορούσα να καταλάβω την ουσία τους, φαινομενικά τόσο αδάμαστη, επιφανειακά τόσο έμμονη, όταν ακόμα, ποτέ, ούτε και μία στιγμή, τίποτα δεν είχα καταλάβει από τη ζωή μου; Έβλεπα τους ανθρώπους από μακριά και συχνά αισθανόμουν ότι δεν θα ήθελα να μένω μαζί τους, δίπλα τους. Τι ήταν στο κάτω κάτω εκείνοι, με τα ψυχρά και όλο κακία πρόσωπα; Δε μοιάζανε με κάποια άλογα της ερήμου που όλη τη ζωή τους σέρνουν άρματα μυστηρίων; Μήπως δεν ήταν μια παραφουσκωμένη ψευδαίσθηση; Δεν θα ήταν μια καλύτερα, μέσα στο θόρυβό τους, μέσα στην καταστροφή και το χαλασμό, να χορταίνω την ψυχή μου με τη μοναξιά και τη μεγάλη δυστυχία μου, τα μόνα πράγματα που είχα; (Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
SKU: 500