Συγγραφέας: Ελένη Μούλη
Έτος Έκδοσης: 2021
Σελιδοποίηση: 408
Μέγεθος: 17 x 24
ISBN: 978-960-267-441-3
Ο ΥΠΟΓΕΙΟΣ ΚΗΠΟΣ ΤΩΝ ΝΕΚΡΩΝ
Την εποχή των Παλαιολόγων η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία έχει χαράξει μια αυτοκαταστροφική πορεία και πνίγεται στο αίμα από τις εμφύλιες διαμάχες, τις θρησκευτικές έριδες, τις επιδρομές των Λατίνων και των αδελφών χριστιανών. Στον βάλτο της Καμπανίας, το 1340, ένας γέρος ψαράς, βρίσκει μια γυναίκα βαριά τραυματισμένη. Ποιά είναι; Τι μυστικά κρύβει; Ποια είναι αυτή η ομάδα των ανδρών που αυτοαποκαλούνται Συνετοί, που την περιβάλει; Οι ησυχαστικές έριδες και ο ξεσηκωμός ενάντια στους άρχοντες στην Θεσσαλονίκη από τους Ζηλωτές και μια πλοκή ανθρώπων που προσπαθούν να προστατέψουν μια μεγάλη κληρονομιά από τα μεγάλα ανθρώπινα πάθη, κρυμμένη μέσα στην υπόγεια καρδιά της Θεσσαλονίκης. Μια περιπέτεια αγωνίας και μυστηρίου, που η ιστορική πραγματικότητα μπλέκει με την μυθοπλασία και η φαντασία υπερτερεί της αλήθειας.
€23.85 €26.50
Based on 0 reviews
Only logged in customers who have purchased this product may leave a review.
Σχετικά προϊόντα
-
Θεολογικά & Ιστορικά, Μελέτες, Νέες Κυκλοφορίες, Πανεπιστημιακά
Οι συνέπειες της Άλωσης του 1204 στη λειτουργική ζωή και πράξη της Κωνσταντινουπόλεως
Θεολογικά & Ιστορικά, Μελέτες, Νέες Κυκλοφορίες, ΠανεπιστημιακάΟι συνέπειες της Άλωσης του 1204 στη λειτουργική ζωή και πράξη της Κωνσταντινουπόλεως
0 out of 5(0)Βασικό κίνητρο, για την απόφαση μου, να επιλέξω ως θέμα της έρευνας μου την περίοδο, που ακολούθησε την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως από τους Σταυροφόρους το 1204 και τις συνέπειες, απο αυτή είχε στη λειτουργική ζωή και πράξη του σκλαβωμένου ποιμνίου του Οικουμενικού Πατριαρχείου, είναι η επιθυμία μου να ρίξω φως σε μια σκοτεινή και δύσκολη περίοδο της Εκκλησίας της Κωνσταντινουπόλεως και την επίδραση, που αυτή είχε στη σύγχρονη λειτουργική πράξη.
Χωρίς αμφιβολία, πρόκειται για ένα μοναδικό θέμα, καθώς δεν υπάρχει στη λειτουργική βιβλιογραφία ένα έργο αποκλειστικά αφιερωμένο στη λειτουργική πράξη τα πρώτα χρόνια μετά την άλωση του 1204 και τις συνέπειες της στη λατρευτική ζωή των χριστιανών της παρηκμασμένης πρωτεύουσας της Βυζαντινής αυτοκρατορίας.
Πίνακας Περιεχομένων
Συντμήσεις
Πρόλογος
ΕισαγωγήΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ
Το Τυπικό της Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας μέχρι την άλωση της Πόλης από τους Σταυροφόρους το 1204 – Τα γεγονότα της αλώσεωςΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ
Η Εκκλησιαστική Κατάσταση και η Λειτουργική Ζωή στην Κωνσταντινούπολη και την Ορθόδοξη Ανατολή μετά την άλωση του 1204ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ
Η Λειτουργική Πράξη της Ορθοδόξου Εκκλησίας μετά την ανάκτηση της Κωνταντινούπολης το 1261 και η επίδραση της στη σύγχρονη λειτουργική ζωήΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ
ΞΕΝΟΓΛΩΣΣΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑSKU: n/a€11.48€12.72 -
Μελέτες, Νέες Κυκλοφορίες
ΟΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΕΣ ΤΩΝ ΚΑΠΠΑΔΟΚΩΝ
0 out of 5(0)Στόχος του παρόντος βιβλίου είναι να παρουσιάσει την ιστορία της Καρβάλης/Gelveri της Καππαδοκίας (περιφέρεια Νίγδης στην επαρχία Ακσαράϊ) στο χρονικό διάστημα 1500-1925, μέσα από φωτογραφίες και αρχειακό υλικό. Η Καρβάλη συνδέεται με την περιοχή της Αριανζού, όπου γεννήθηκε και μόνασε ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, εμβληματική μορφή της Ορθόδοξης Εκκλησίας κατά την παλαιοχριστιανική περίοδο. Άλλωστε ολόκληρη η Καππαδοκία εξελίχθηκε σε ένα σπουδαίο μοναστικό κέντρο της Ορθοδοξίας και του Ελληνισμού, με αναρίθμητες εκκλησίες και μοναστήρια να είναι λαξευμένα στους μαλακούς βράχους της περιοχής.
Κυρίαρχος στην Καρβάλη ήταν ο βυζαντινός ναός του Αγίου Γρηγορίου του Θεολόγου (κτισμένος ως σύνθετος σταυροειδής εγγεγραμμένος), ο οποίος επισκευάστηκε σε μεταγενέστερες περιόδους, ιδιαίτερα κατά τον 19ο αιώνα. Ο Ελληνισμός της Καρβάλης επιβίωσε και ήκμασε, ακόμη και σε δύσκολους χρόνους. Έκτισε εκκλησίες, σχολεία και συμμετείχε ενεργά στα δρώμενα του τόπου του, αλλά και στην Κωνσταντινούπολη, με την ίδρυση της Φιλεκπαιδευτικής Αδελφότητος Καρβάλης “Ναζιανζός”. Οι φωτογραφίες του τέλους του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα μαρτυρούν για την πρόοδο των Χριστιανών κατοίκων του Gelveri. Εικονίζονται η ανακαινισθείσα (1883) Ιερά Μονή των Αγίων Αναργύρων, το εγκαινιασθέν το 1891 Αρρεναγωγείο της πόλης, όπως και το νεοκτισμένο Λουκίδειο Παρθεναγωγείο (1915), μαζί με το εγκεκριμένο από την Υψηλή Πύλη (1912) σχέδιο προς κατασκευή του.
SKU: n/a€38.16€42.40 -
Θεολογικά & Ιστορικά, Νέες Κυκλοφορίες, Πανεπιστημιακά
ΥΣΤΕΡΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ: Χώρος και μορφή στην τέχνη της Κωνσταντινούπολης 1150-1450 (ΒΙΒΛΙΟΔΕΤΗΜΕΝΟ)
Θεολογικά & Ιστορικά, Νέες Κυκλοφορίες, ΠανεπιστημιακάΥΣΤΕΡΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ: Χώρος και μορφή στην τέχνη της Κωνσταντινούπολης 1150-1450 (ΒΙΒΛΙΟΔΕΤΗΜΕΝΟ)
0 out of 5(0)Το ανά χείρας βιβλίο συνιστά απότοκο ανάγκης για ορθολογική ταξινόμηση και (δι)ερμηνεία των εικαστικών φαινομένων στην μεσαιωνική Ανατολική Ευρώπη, Μικρά Ασία και Εγγύς Ανατολή, ήτοι στο πολιτικό σχήμα που ονομάζουμε, μάλλον συνοπτικώς, Βυζάντιο. Τούτο διότι σπανίζουν στην επιστημονική βιβλιογραφία συνθετικές πραγματείες, ικανές να αντιμετωπίσουν τη βυζαντινή τέχνη ως οργανισμό, με συνοχή και ενέργεια, και να τεκμηριώσουν τη μορφολογική της δομή και τις εξελικτικές της φάσεις.
Η έλλειψη τέτοιων μελετών είναι ενδεικτική των χασμάτων γνώσεως και πληροφορίας που παρουσιάζει το δημοσιευμένο υλικό και κατ’ επέκταση η τεκμηρίωση της προελεύσεως και διαδοχής των στιλιστικών ρευμάτων της ύστερης βυζαντινής εποχής. Το «παράδοξο» της διαμορφώσεως του «παλαιολόγειου» ιδιώματος την περίοδο της Λατινοκρατίας, η σπάνις εικαστικών έργων στην ίδια την πρωτεύουσα του βυζαντινού κράτους στο 12ο και 13ο αιώνα αλλά και μετά το 1320, το χρονολογικό και υφολογικό «ανερμήνευτο» ορισμένων έργων με ιδιάζοντα χαρακτήρα, οι «εσωτερικές» διεργασίες που προηγούνται της καλλιτεχνικής παραγωγής και η συμβολή των χορηγών στην επιλογή του ύφους, οι στιλιστικές διαφοροποιήσεις, οι ανακολουθίες και οι αναδρομές, η ύφεση στην αρχιτεκτονική παραγωγή στα παλαιολόγεια χρόνια, ιδίως μετά τη βασιλεία του Ανδρόνικου Β’, σε συνδυασμό με την οργανική αποσύνδεση αρχιτεκτονήματος και γραπτού διακόσμου, αλλά και η μετά το 1350 συντριπτική αριθμητική υπεροχή των εικόνων εν σχέση με τις τοιχογραφίες, είναι μερικά εκ των πλέον σημαντικών, αλλά δίχως πλήρωση, «κενών» στη γνώση της ύστερης βυζαντινής τέχνης.
Πέρα από τα χάσματα γνώσεως, η δυσκολία στην κατανόηση των δεδομένων της όψιμης τέχνης του Βυζαντίου και των περί αυτό περιοχών οφείλεται σε ένα προσέτι γεγονός: στην παρουσία στερεοτύπων και ιδεολογημάτων, η ισχύς των οποίων παραμένει μεγάλη στα Βαλκάνια, για λόγους ιστορικούς. Ως γνωστόν, η χρήση στερεοτύπων και ιδεολογημάτων προηγείται συνήθως της επιστημονικής αλήθειας, νοούμενης ως ελέγχου των πραγματικών δεδομένων. Όταν αυτό συμβαίνει, η δυνατότητα καθαρής και απροκατάληπτης οράσεως αποκλείεται εκ προοιμίου. Εξαιρέτως δε όταν η στερεότυπη ερμηνεία αφορά στην τεχνοτροπία, της οποίας το τρέχον μεθοδολογικό σύστημα είναι ανεπαρκές, οικτρώς υποκειμενικό και δεκτικό υστερόβουλης χρήσεως.
Τα ερευνητικά τούτα προβλήματα θα οδηγήσουν τον γράφοντα στη σύνταξη ενός “στέμματος”, ορθής χρονολογικής και στιλιστικής κατατάξεως των εκ των μέσων του 12ου αιώνα και εντεύθεν εικαστικών έργων, προκειμένου να αντληθούν και να αξιοποιηθούν οι μαρτυρίες που αυτά «εσωκλείουν».__________________________________________________________________________________________________________________________________
ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ
ΣΥΝΤΟΜΟΓΡΑΦΙΕΣ
ΕΠΙΛΟΓΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ
Η «τέχνη της Κωνσταντινουπόλεως»: εύρημα ή γεγονός;
Παράγοντες διαμορφώσεως του χαρακτήρα της ύστερης τέχνης του Βυζαντίου. Η αναδρομή στην Αρχαιότητα
Παράγοντες διαμορφώσεως του χρακτήρα της ύστερης τέχνης του Βυζαντίου. Η συμβολή της Δύσεως και της σταυροφορικής Ανατολής
Το κράτος της Νίκαιας ως κέντρο δημιουργίας της «παλαιολόγειας» ζωγραφικής
ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ
Η ζωγραφική στο Βυζάντιο και την «Περιφέρεια» μετά το 1150
Η ΤΕΧΝΗ ΤΩΝ ΚΟΜΝΗΝΩΝ ΚΑΙ ΟΙ ΑΠΑΡΧΕΣ ΤΗΣ «ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΕΙΑΣ» ΤΕΧΝΟΤΡΟΠΙΑΣ
Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΗΣ ΛΑΤΙΝΙΚΗΣ ΚΑΤΟΧΗΣ
Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΣΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΜΙΣΟ ΤΟΥ 13ου ΑΙΩΝΑ
Ο ΜΙΧΑΗΛ Η’ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΣ ΚΑΙ Η RENOVATIO ARTIUM
Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΣΤΑ ΧΡΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΝΔΡΟΝΙΚΟΥ Β’ ΠΑΛΑΙΟΛΟΓΟΥ
Η κυριαρχία του μητροπολιτικού κλασικισμού
Η «ΣΧΟΛΗ ΤΗΣ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ»
Η «ΣΧΟΛΗ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΕΩΣ»
Η «ΣΧΟΛΗ ΤΟΥ ΜΙΣΤΡΑ»
Η ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ ΣΤΟ ΒΥΖΑΝΤΙΟ ΜΕΤΑ ΤΟΥΣ ΕΜΦΥΛΙΟΥΣ ΠΟΛΕΜΟΥΣ (1321-1354)
Ο αγώνας για την κατάκτηση της πραγματικότητας και η ματαίωσή του
Η ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΡΕΥΜΑ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΙΚΟΤΗΤΑΣ
Η ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΚΑΙ ΤΟ ΡΕΥΜΑ ΤΟΥ ΚΛΑΣΙΚΙΣΜΟΥ
Η ΠΑΡΑΚΑΤΑΘΗΚΗ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΟΔΗΓΗΤΡΙΑΣ ΣΤΟ ΜIΣΤΡΑ ΚΑΙ ΤΟ ΡΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΚΦΡΑΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ
ΣΥΝΟΨΗ. ΥΣΤΕΡΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΤΕΧΝΗ – ΥΣΤΕΡΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ VISIO MUNDI
ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ__________________________________________________________________________________________________________________________________
ΣΥΝΤΟΜΟ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥ Μ. ΒΑΦΕΙΑΔΗ
Ο Κωνσταντίνος Βαφειάδης είναι Ιστορικός της Βυζαντινής τέχνης, απόφοιτος τριών Πανεπιστημίων, της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών των Αθηνών, του τμήματος Θεολογίας του Αριστοτελείου Παν/μίου Θεσσαλονίκης και του τμήματος Ιστορίας, Αρχαιολογίας και Ιστορίας της τέχνης του Πανεπιστημίου Αθηνών. Οι μεταπτυχιακές του σπουδές αφορούν κυρίως στη Βυζαντινή Αρχαιολογία, αντικείμενο για το οποίο εκπόνησε διδακτορική διατριβή (2004) και για το οποίο ασκεί μεταδιδακτορική έρευνα (PostDoc) στο Πανεπιστήμιο Αθηνών.Ο Κ. Βαφειάδης έχει διδάξει Ιστορία της Τέχνης (ως Λέκτορας, Π/Δ 407) στο τμήμα Ιστορίας και Αρχαιολογίας του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου και στο τμήμα Γραφικών και Καλλιτεχνικών Σπουδών του ΤΕΙ Αθηνών (2006-2009), καθώς και Βυζαντινή Αρχαιολογία στο τμήμα Φιλολογίας του Παν/μίου Αχαϊας και στο τμήμα Διαχείρισης Εκκλησιαστικών Κειμηλίων της Ανωτάτης Εκκλησιαστικής Ακαδημίας της Θεσσαλονίκης και των Αθηνών.
Η επιστημονική του δραστηριότητα περιλαμβάνει συμμετοχές σε ερευνητικά προγράμματα, ανασκαφές και συνέδρια, καθώς επίσης συγγραφή αυτοτελών μελετών, δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά, αλλά και επιφυλλίδες στον ημερήσιο τύπο. Συμμετέχει επίσης ενεργά στα καλλιτεχνικά δρώμενα της χώρας με διαλέξεις, εκθέσεις, εικονογραφήσεις δημοσίων κτηρίων και ιερών ναών, με εικαστικές παρεμβάσεις (Murals) αλλά και με δοκίμια που αφορούν κυρίως στην τέχνη και τις σύγχρονες εφαρμογές της.
SKU: n/a€71.55€79.50
There are no reviews yet.