Κατάστημα
Βλέπετε 397–429 από 466 αποτελέσματα
-
Ξένη Λογοτεχνία
ΑΠΟΧΑΙΡΕΤΩΝΤΑΣ ΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ
Από τον μιναρέ στο βάθος του δρόμου ακούγεται το κάλεσμα για την απογευματινή προσευχή. Στο μπαλκόνι πάνω από τον κήπο, ένα πεντάχρονο αγόρι στέκεται συνεπαρμένο. Τα χέρια του σφίγγουν το κιγκλίδωμα και το κεφάλι με τα ανάκατα ξανθά μαλλιά προβάλλει ανάμεσα από τα κάγκελα του στηθαίου. Ακούει τον μουεζίνη πέρα, μακριά στον ουρανό. Το μελαγχολικό του τραγούδι απλώνεται στη γειτονιά σαν απαλή καλοκαιρινή βροχή. Το μικρό αγόρι βλέπει το τουρμπάνι να κοντοστέκεται για μια στιγμή μετά το κάλεσμα, για να κοιτάξει προς τη Δύση.
Μερικά λεπτά πριν, ο ήλιος έλαμπε πυροκόκκινος πίσω απ’ τα ελαιόδεντρα και χαράκωνε τους καλυμμένους από κλήματα τοίχους του κήπου με μεγάλες άλικες λωρίδες. Το φως διαχεόταν από τα παράθυρα στην άλλη μεριά του δρόμου πάνω στα παρτέρια και τα μονοπάτια και για μια στιγμή η φωτιά στη δύση και η ανάκλαση της στη Ανατολή έκαιγαν με την ίδια ένταση. Εκείνη ακριβώς τη στιγμή οι σκιές στον κήπο χάθηκαν ως δια μαγείας και τα αντικείμενα έχασαν την υπόσταση τους. Οι φουντωτές φτέρες δίπλα στο πηγάδι, οι τριανταφυλλιές και τα ιεροβότανα, τα πολύχρωμα λουλούδια έγιναν ένα βελούδινο χαλί απροσδιόριστου σχήματος, που ένας εκκεντρικός βαφέας είχε βουτήξει σε ένα δοχείο με όλες τις αποχρώσεις του κόκκινου. (Από το πρόλογο του βιβλίου)
SKU: 578 -
Ξένη Λογοτεχνία
Ο ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ ΧΤΥΠΑΕΙ ΠΑΝΤΑ ΔΥΟ ΦΟΡΕΣ
Μια συναρπαστική ερωτική ιστορία που εξουσιάζεται από δυνάμεις του ασυνείδητου και ταλαντεύεται ανάμεσα στην τρυφερότητα και το βίαιο πάθος, ένα έγκλημα με απροσδόκητα αποτελέσματα είναι το θέμα αυτού του πρώτου μυθιστορήματος του Κέιν. Ο Κέιν είναι ένας από τους «σκληρούς» Αμερικάνους συγγραφείς που καθρεφτίζει στα βιβλία του μ’εξαιρετική ζωντάνια ένα κόσμο όπου επικρατούν βίαιες συνθήκες. Ο κόσμος του είναι ο κόσμος της ελευθερίας, του χρήματος, της δύναμης, της περιπέτειας, του κακού, της σαγήνης του απαγορευμένου, της ακατανίκητης ερωτικής έλξης. Μάστορας του διαλόγου κατορθώνει να υπνωτίζει τον αναγνώστη μέχρι και την τελευταία σελίδα. Όπως ομολόγησε ο Αλμπέρ Καμύ, «Ο ταχυδρόμος χτυπάει πάντα δυό φορές» ήταν η πηγή της έμπνευσης και το πρότυπο του για να γράψει τον «Ξένο».
SKU: 573 -
Ξένη Λογοτεχνία
Η ΚΟΚΚΙΝΗ ΕΜΜΑ ΜΙΛΑΕΙ
Η ΠΙΟ ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Μποέμισσα, εχθρός των μεσοαστών σουφραζέττων, τρελή τρομοκράτισσα, μάγισσα, «εγκληματίας αναρχική», προαγωγός της εξέγερσης, της αναρχίας, του ελέγχου των γεννήσεων και του ελεύθερου έρωτα, συνωμότρια ενάντια στη στρατιωτική θητεία… Δεν την δέχτηκαν στο Γυμνάσιο για «κακή διαγωγή», στα 13 της έγινε εργάτρια και στα 15 το ΄σκασε από τη Ρωσία για τη Νέα Υόρκη γιατί ο πατέρας της ήθελε να την παντρέψει, στα 20 πέρασε στον αναρχισμό, μπαινοέβγαινε στις φυλακές για τους δημόσιους λόγους της και δεν δίστασε να κάνει ακόμα και «πεζοδρόμιο» για να μαζέψει χρήματα για επαναστατικούς σκοπούς! Δεν την ανέχονταν ακόμα κι οι αναρχικοί σύντροφοι της γιατί μιλούσε για το σεξ και για την γυναικεία καταπίεση. Ήρθε σε σύγκρουση με τον γέρο-Κροπότκιν και δεν την άφησαν να μιλήσει στην «Αναρχική Συνέλευση» στο Παρίσι στα 1900. Κάθε δημοσίευση κειμένου της κατασχόταν πριν ακόμα καλά καλά τυπωθεί. Αντιστάθηκε στο υπερκράτος των μπολσεβίκων, έλαβε μέρος στον Ισπανικό Εμφύλιο και όταν πέθανε στον Καναδά στα 1940 μόνο ελάχιστοι αμερικανοί αναγνώρισαν αυτό που ήταν «κάπου οχτώ χιλιάδες χρόνια μπροστά από την εποχή της»…
SKU: 571 -
Ξένη Λογοτεχνία
Ο ΣΚΟΥΛΗΚΟΣΚΑΝΔΑΛΙΑΡΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΛΑΓΚΤΟΝ
Χρονολογία Έκδοσης: 1980
Συγγραφέας: Βιάν Μπορίς / Vian Boris
Γλώσσα Πρωτοτύπου: γαλλικά
Μετάφραση: Παναγιώτης Παπαδόπουλος
Αριθμός σελίδων: 176
Διαστάσεις: 21×12
Μορφή προϊόντος: Χαρτόδετο
Θέμα: Γαλλική Πεζογραφία – Μυθιστόρημα
Κατάσταση έκδοσης: Διαθέσιμο
Αποστέλλεται κατά κανόνα εντός 24 ωρών σε όλη την Ελλάδα.SKU: 562 -
Ελληνική Λογοτεχνία
ΤΟ ΤΕΛΙΚΟ ΑΝΤΙΟ ΤΟΥ ΚΟΜΗ ΔΡΑΚΟΥΛΑ
Δύο δίδυμα από τη Θεσσαλονίκη, ο Φίλιππος και ο Αλέξανδρος Έλλις, αποφασίζουν να ταξιδέψουν στα Καρπάθια παρακινούμενοι από την επιθυμία τους να εξερευνήσουν το μυστήριο που εδώ και αιώνες περιβάλλει το «Καταραμένο» Κάστρο του Κόμη Δράκουλα. Η συνάντησή τους με τα ξαδέλφια τους από την Αμερική και την ατίθαση παρέα τους φέρνει τα πάνω κάτω στην ήρεμη περιήγησή τους αφού τους εμπλέκει σε μια απίστευτη ιστορία μυστηρίου στα έγκατα του «Δαιμονισμένου» Κάστρου.
Τα ανεξήγητα γεγονότα, οι διαβολικές συμπτώσεις και τα αλλεπάλληλα τρομοκρατικά χτυπήματα περιπλέκουν ακόμη περισσότερο τα πράγματα ενισχύοντας την πεποίθηση των διδύμων Έλλις ότι το Πνεύμα του Παρεξηγημένου Μονάρχη Βλαντ Τσέπεσι συνεχίζει να πλανάται πάνω από τις κορυφές των Καρπαθίων, στοιχειωμένο από την αχαριστία των απογόνων του, που αρκετούς αιώνες μετά την ένδοξη διακυβέρνησή του, αποφάσισαν να του φορέσουν το χολυγουντιανό στέμμα του βασιλιά – βαμπίρου προκειμένου να προσελκύσουν τους ξένους τουρίστες.
Ποιος ήταν τελικά ο Κόμης Δράκουλας; Ο χαρισματικός ηγέτης που αγαπούσε και προστάτευε τον λαό και τη θρησκεία του από τους βαρβάρους επιδρομείς ή μήπως ο απόλυτος βασιλιάς τιμωρός που αντλούσε την εξουσία του μέσα από τη φρίκη των δημοσίων εκτελέσεων και των απάνθρωπων βασανιστηρίων; (Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)SKU: 516 -
Μελέτες
ΣΥΝΟΨΗ ΤΗΣ ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ
Η ιστορία των ιδεών και του δυτικού πολιτισμού είναι η ιστορία του ελληνικού πολιτισμού, όπως αυτός τεκμηριώνεται με τα αθάνατα μνημεία της αρχαίας ελληνικής λογοτεχνίας και της τέχνης. Αυτό διαφαίνεται και από αυτήν την προομηρική εποχή μέχρι και τους αυτοκρατορικούς χρόνους. Παρακολουθώντας την εξέλιξη από τον Όμηρο μέχρι και τον νεοπλατωνικό Πρόκλο ακολουθούμε την μεγαλειώδη πορεία του ελληνικού πνεύματος από τα φετίχ και τη μαγεία στην επιστήμη και στο Λόγο, ξαναζώντας την περιπέτεια και την ανακάλυψη του πνεύματος.
Ο τόπος αυτός έπλασε τους πιο ωραίους, τους πιο πολλούς και τους πιο “ανθρώπινους” θεούς· ο τόπος αυτός γέννησε τους πιο μεγάλους δημιουργούς: φιλοσόφους με υπερβατική ενόραση, ρήτορες με πύρινη γλώσσα, επιστήμονες με ρηξικέλευθη σκέψη και καλλιτέχνες με αυθεντικό ταλέντο. Εδώ “τραγούδησε” ο Όμηρος, εδώ ήχησε η λύρα της Σαπφούς, εδώ στοχάστηκε ο Πλάτων, εδώ “επαναστάτησε” ο Πρωταγόρας, εδώ ο Δημόκριτος συνέλαβε την έννοια του ατόμου, εδώ ο Αριστοφάνης κι ο Λουκιανός έκαναν το σαρκασμό επιστήμη, εδώ ο Μένανδρος… Τέτοια κληρονομιά!
Κι όμως! Πρόκειται για μια κληρονομιά που αγνοείται από τους νόμιμους κληρονόμους, οι οποίοι εντούτοις επαίρονται και ξιπάζονται για κάτι που είναι γι’ αυτούς terra incognita, άγνωστος τόπος. Πρόκειται για μια κληρονομιά που τη θυμούμαστε και την επικαλούμαστε κάθε φορά που οι σουλτάνοι, κομιτατζήδες, σκιπταρήδες και σλαβοσκοπιανοί δημοσιοποιούν τα «αλυτρωτικά» τους οράματα τα οποία βέβαια πάντοτε τρέφουν και προωθούν «εν κρυπτώ και παραβύστω» με τη βοήθεια των απανταχού ευάριθμων, φευ, «ελλήνων».
Περιεχόμενα
Πρόλογος
Γενικά για την αρχαία ελληνική λογοτεχνία
Α’ ΤΟ ΟΜΗΡΙΚΟ ΕΠΟΣ
Ι. Ο επικός κύκλος
ΙΙ. Προομηρική ηρωική ποίηση
ΙΙΙ. Αοιδοί-ραψωδοί-ομηρίδες
ΙV. Πολιτιστικά στρώματα στην ομηρική ποίηση
V. Για τη γλώσσα των επών
VI. Εξάπλωση και διάδοση των ομηρικών επών
VII. Το ομηρικό ζήτημα
VIII. Η ομηρική θρησκεία
IX. Για το πρόσωπο του ποιητή των επών
Χ. Η Ιλιάδα
ΧΙ. Η Οδύσσεια
ΧΙΙ. Ομηρικοί ύμνοι
ΧΙΙΙ. Γενική επισκοπή του α’ κεφ.Β’ ΑΡΧΑΪΚΗ ΕΠΟΧΗ
Ι. Ο Ησίοδος
ΙΙ. Το αρχαϊκό έπος μετά τον Ησίοδο
ΙΙΙ. Αρχαϊκός προσωπικός λυρισμός
IV. Λεσβιακό μέλος [ωδή]
V. Χορική λυρική ποίηση
VI. Λαϊκός αφηγηματικός πλούτος
VII. Θρησκευτική λογοτεχνία
VIII. Αρχές της φιλοσοφίας
ΙΧ. Ώριμος αρχαϊκός λυρισμός
Χ. Μητροπολιτική μελική ποίηση
ΧΙ. Χορική λυρική ποίηση (γ’ περίοδος)
ΧΙΙ. Η φιλοσοφία της ύπαρξης (στο τέλος της αρχαϊκής εποχής)
ΧΙΙΙ. Οι αρχές της επιστήμης
XIV. Οι αρχές της ιστοριογραφίας
XV. Γενική επισκοπή του β΄ Κεφ.Γ’ Η ΚΛΑΣΣΙΚΗ ΕΠΟΧΗ 500-300 π.Χ.
Ι. Η δραματική ποίηση
ΙΙ. Αρχή και ακμή της κλασσικής εποχής
ΙΙΙ. Η φιλοσοφία στην αρχή της κλασσικής εποχής
ΙV. Ευριπίδης 480-406 π.Χ.
V. Άλλοι τραγικοί του 5ου αι.
VI. Νεοαττικός διθύραμβος
VII. Πολιτική κωμωδία
VIII. Αριστοφάνης 445-399 περ.
ΙΧ. Θουκυδίδης 460-396 περ.
Χ. Σωκράτης 470-399 περ.
ΧΙ. Γενική επισκόπηση γ’ κεφ.Δ’ Ο 4ος αι. ως το Μ. ΑΛΕΞΑΝΔΡΟ
Ι. Πλάτων 428-348 π.Χ. περ.
ΙΙ. Αριστοτέλης 384-322 π.Χ.
ΙΙΙ. Αττικοί ρήτορες
IV. Η Ιστοριογραφία τον 4ο αι.
V. Το δράμα τον 4ο αι.
VI. H Ηρίννα
VII. Γενική επισκόπηση δ’ κεφ.Ε’ ΕΛΛΗΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΟΧΗ-ΑΘΗΝΑ 300-30 π.Χ.
Ι. Η Νέα κωμωδία
ΙΙ. Αττική πεζογραφία-ατθιδογράφοι
ΙΙΙ. Τα φιλοσοφικά συστήματα
ΙV. Τα νέα κέντρα
V. Γενική επισκόπηση ε’ κεφ.ΣΤ’ Η ΑΥΤΟΚΡΑΤΟΡΙΚΗ ΕΠΟΧΗ
Ι. Η ποίηση
ΙΙ. Η πεζογραφία
ΙΙΙ. Η ακμή της δεύτερης σοφιστικής – Αττικισμός
IV. Ιστοριογράφοι και περιηγητές
V. Το πεζογραφικό μυθιστόρημα
VI. Η Β’ σοφιστική στην όψιμη εποχή
VII. Γενική επισκόπηση στ’ κεφ.Ερωτήσεις
Επίλογος
Ευρετήριο Κυρίων Ονομάτων
SKU: 513 -
Ελληνική Λογοτεχνία
ΠΤΥΧΕΣ ΑΛΗΘΕΙΑΣ
Τα ποιήματα της νιότης. Η αγωνία και ο αγώνας για τις σχέσεις των ανθρώπων αλλά και τα πανανθρώπινα αιτήματα της ειρήνης, της ισότητας, της συναδέλφωσης και της κοινωνικής αλληλεγγύης. Διάχυτα τα συναισθήματα της αγάπης και του έρωτα. Η πρώτη απόπειρα που καταγράφει τις ανησυχίες για το σήμερα και το αύριο. Η ελπίδα και η προσδοκία πάντα ζωντανές. Φανερή η επήρεια από την καθημερινή ενασχόληση με την επικαιρότητα και τα γεγονότα της καθημερινή ζωής.
(Από το πρόλογο του βιβλίου)SKU: 508 -
Ελληνική Λογοτεχνία
ΙΡΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΕΙΣ
Προσπαθούσε να ανάψει το φιτιλάκι της πατριδογνωσίας. Δεν τα κατάφερε και το έγλειψε για να το υγράνει. Η φλόγα εξημέρωσε τον φόβο του κόσμου που έμοιαζε σαν αυτιστικό παιδί. Η ηχοφοβία αντιλάλησε στο παραμιλητό του. Άρπαξε το βυζί της μέρας και ρουφώντας τη ξελογιασμένη φωτεινότητα απόδιωξε την αιχμαλωσία των παιδικών χρόνων…
Βουτάς στη λίμνη, φτάνεις μέχρι το λαιμό, κολυμπάς, βγαίνεις απέναντι. Στεγνώνεις ακούγεται σούσουρο, όλη η λίμνη αποξηραίνεται και από τις φλέβες της ξεπετάγεται πελώριο λελέκι συνοδεία κρουστών. Ο θόρυβος καταλαγιάζει, αρχίζει το τρέμουλο της ξηρασίας. Στη δίψα σου επάνω χώνεις τα χείλη σου στον ουρανό. Δεν ακούς τίποτα, μόνο τη ψαλμωδίατης παλινόρθωσης αποκαθιστάς…(Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)SKU: 503 -
Ελληνική Λογοτεχνία
ΤΟ ΚΕΝΟ ΤΗΣ ΑΠΟΥΣΙΑΣ ΣΟΥ
Ζούσα σα να ήμουν μέσα σε σπηλιά. Ήταν σκοτάδι εκεί. Πού πηγαινα; Κι άλλες υπάρξεις όπως εγώ κινούνταν δίπλα μου. Περιπλανιόντουσαν άσκοπα, συγκρούονταν, έφευγαν, έρχονταν, επέστρεφαν, αποχωρούσαν μια για πάντα. Δεν μπορούσα να τις καταλάβω τέτοιες υπάρξεις. Ποτέ δεν κατόρθωσα να πιάσω το νήμα της ζωής τους. Θα μπορούσα να καταλάβω την ουσία τους, φαινομενικά τόσο αδάμαστη, επιφανειακά τόσο έμμονη, όταν ακόμα, ποτέ, ούτε και μία στιγμή, τίποτα δεν είχα καταλάβει από τη ζωή μου; Έβλεπα τους ανθρώπους από μακριά και συχνά αισθανόμουν ότι δεν θα ήθελα να μένω μαζί τους, δίπλα τους. Τι ήταν στο κάτω κάτω εκείνοι, με τα ψυχρά και όλο κακία πρόσωπα; Δε μοιάζανε με κάποια άλογα της ερήμου που όλη τη ζωή τους σέρνουν άρματα μυστηρίων; Μήπως δεν ήταν μια παραφουσκωμένη ψευδαίσθηση; Δεν θα ήταν μια καλύτερα, μέσα στο θόρυβό τους, μέσα στην καταστροφή και το χαλασμό, να χορταίνω την ψυχή μου με τη μοναξιά και τη μεγάλη δυστυχία μου, τα μόνα πράγματα που είχα; (Από το οπισθόφυλλο του βιβλίου)
SKU: 500