Κατάστημα

Περιεχόμενο του συνταγματικού δικαιώματος της ιδιοκτησίας είναι η εξουσιαστική σχέση ανάμεσα σε ένα υποκείμενο (τον φορέα του ατομικού δικαιώματος της ιδιοκτησίας) και ένα αγαθό με οικονομική αξία. Το δικαίωμα της ιδιοκτησίας κατοχυρώνεται από το άρθρο 17 της Οικουμενικής Διακήρυξης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, από το άρθρο 1 του Πρώτου Πρόσθετου Πρωτοκόλλου της Ευρωπαϊκής Σύμβασης Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων και από το άρθρο 17 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

Παρατηρείται και στα δύο κείμενα ότι, για να τεθεί ζήτημα στέρησης της ακίνητης κυρίως ιδιοκτησίας των φυσικών ή νομικών προσώπων ιδιωτικού δικαίου, απαιτείται να υφίσταται  σύγκρουση συμφερόντων. Μια τέτοια σύγκρουση είναι φανερό ότι θα έχει ως πρωταγωνιστές από τη μια πλευρά τα συμφέροντα και τις προτεραιότητες των ιδιωτών και από την άλλη το κρατικο συμφέρον. Και βεβαίως, το κρατικό συμφέρον δεν έχει ως αυτοσκοπό να εξυπηρετήσει το στενά «προσωπικό του» συμφέρον, το συμφέρον δηλαδή της εκάστοτε κυβέρνησης, ούτε ασφαλώς πολύ περισσότερο κάποιο στενά ιδιωτικό συμφέρον, αλλά κυρίως και πρωτευόντως αποσκοπεί στην εξυπηρέτηση και εξασφάλιση των συμφερόντων της κοινωνικής ολότητας. Η κοινωνική αυτή ολότητα και το ευρύτερο δημόσιο συμφέρον είναι αυτό που πρέπει να υπερισχύει του ιδιωτικού συμφέροντος. Το δε ιδιωτικό επιβάλλεται να υποχωρεί προς χάριν του δημόσιου, ανεξαρτήτως εάν πίσω από το δημόσιο συμφέρον εξυπηρετούνται και ιδιωτικά συμφέροντα. Ωστόσο, πρέπει να τονίσουμε προς αποφυγή παρερμηνειών ότι αυτοσκοπός σε κάθε περίπτωση δεν πρέπει να είναι η εξυπηρέτηση των ιδιωτικών συμφερόντων αλλά το συμφέρον του κοινωνικού συνόλου καθαρά.

Ο Δρ Οδυσσέας Κοψιδάς είναι πτυχιούχος Οικονομικής Επιστήμης, Νομικής και Τεχνολόγος Μηχανικός Πολιτικών Έργων Υποδομής. Οι μεταπτυχιακές του σπουδές πραγματοποιήθηκαν στο Διαπανεπιστημιακό Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών ‘Οργάνωση & Διοίκηση Βιομηχανικών Συστημάτων’ που συνδιοργάνωσε το Πανεπιστήμιο Πειραιώς και το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Η διδακτορική του διατριβή στη θεματική περιοχή της Τεχνοοικονομικής Ανάλυσης Συστημάτων Προστασίας του Περιβάλλοντος στο Τμήμα Βιομηχανικής Διοίκησης & Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου Πειραιώς. Είναι απόφοιτος της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης & Αυτοδιοίκησης. Είναι Υπεύθυνος Σπουδών & Έρευνας του Τμήματος Περιβάλλοντος & Αγροτικής Ανάπτυξης της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης & Αυτοδιοίκησης.

Εδώ ιστορούνται οι ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ και τα ΚΙΝΗΜΑΤΑ πουέγιναν στον ελλαδικό χώρο, από το 1462 που σημειώνεται ηπρώτη εξέγερση εναντίον της οθωμανικής κυριαρχίας στηΛέσβο, μέχρι το κίνημα της «Πiτζάμας» την 25 Φεβρουαρίου1975, ελπίζοντας ότι αυτό θα είναι, για πολλά χρόνια ακόμα,η τελευταία προσπάθεια ανατροπής της ομαλήςπολιτικοκοινωνικής πορείας της χώρας.Και είναι πολλά: 24 εξεγέρσεις πριν την Επανάσταση1821, Εμφύλιος Πόλεμος (1823-25), «Ανταρσία» στην Ύδρα(1831), Επανάσταση της 3ης Σεπτεμβρίου (1943), ΥπόθεσηΠατσίφικο (1850), «Κίνημα» του Παπουλάκου (1851),«Σκιαδικά» (1859), Έξωση του Όθωνα (1862),«Φεβρουαριανά» (1863), «Ιουνιανά» (1863), «Στηλιτικά»(1874), «Ευαγγελιακά» (1901), «Σανιδικά» (1902),«Ορεστειακά» (1903), Επανάσταση στο Θέρισο (1905),Κίνημα στο Γουδή (1909), Κίνημα «Εθνικής Αμύνης» στηΘεσσαλονίκη (1916), «Νοεμβριανά» (1916), «Ιουλιανά»(1920), Επανάσταση της 11ης Σεπτεμβρίου (1922), ΚίνημαΛεοναρδόπουλου – Γαργαλίδη (1923), Κίνημα των Γιαγιάδων(1925), Κίνημα του Θεοδ. Πάγκαλου (1925), Κίνημα του Γ.Κονδύλη (1926), Κίνημα του Νικ. Πλαστήρα (1933),Φιλοβενιζελικό Κίνημα (1935) Κίνημα του Γ. Κονδύλη (1935),Εξέγερση στα Χανιά (1938), «Δεκεμβριανά» (1944), ΕμφύλιοςΠόλεμος (1946-49), Κίνημα του «ΙΔΕΑ» (1951), Ιουλιανά ’65«Αποστασία» (1965), Πραξικόπημα της 21ης Απριλίου(1967), Βασιλικό κίνημα του Κωνσταντίνου (1967),Κατάληψη της Νομικής Σχολής (1973), Κίνημα του Ναυτικού(1973), Εξέγερση στο Πολυτεχνείο (1973), ΠραξικόπημαΙωαννίδη (1973), Πραξικόπημα της «Πιτζάμας» (1975).

Γεννήθηκε στον Άγιο Νικόλαο Λασιθίου Κρήτης το 1948. Μεγάλωσε στη Χαλκίδα, όπου πήρε τις εγκύκλιες γνώσεις. Ζει στη Θεσσαλονίκη από το 1966. Σπούδασε Οικονομικές και Πολιτικές Επιστήμες στο Α.Π.Θ. Επαγγελματικά δραστηριοποιήθηκε σε διάφορες θέσεις σε πολυεθνική εταιρία πετρελαιοειδών. Πολιτικές δραστηριότητες: Ενεργό μέλος πολιτικών κομμάτων, πριν και μετά τη δικτατορία, μέχρι σήμερα. Διετέλεσε Σύμβουλος στο Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης (1999-2000). Κοινωνικές δραστηριότητες: 30 περίπου χρόνια ενεργό μέλος της Χ.Α.Ν.Θ. (για 6 χρόνια μέλος του Δ.Σ. της). Από προσωπικό ενδιαφέρον έχει συγγράψει βιβλία – έρευνες. Συνεργάστηκε με το διαδικτυακό περιοδικό “ΔΙΑΥΛΟΣ”. Μιλά γαλλικά και αγγλικά. Είναι παντρεμένος και έχει μια κόρη.

Η παρούσα έκδοση αποσκοπεί να αποτιμήσει το εξωτερικό κόστος και τοεξωτερικό όφελος που προκαλούνται από την υποβάθμιση ή την αναβάθμιση,αντίστοιχα, δημόσιων, περιβαλλοντικών και μη αγοραίων αγαθών. Έτσι, αποτελεί μια ολοκληρωμένη ερευνητική προσέγγιση κωδικοποίησης και συστηματικής καταγραφής μη αγοραίων αγαθών από ένα ευρύ φάσμα στον ελλαδικό χώρο. Τα συμπεράσματα που προκύπτουν φιλοδοξούν να αποτελέσουν ένανπρωτογενή οδηγό για τη φορολογική διοίκηση, με σκοπό να γίνει γνωστή η πρόθεση των πολιτών να δεχτούν μια χρηματική επιβάρυνση, προκειμένου να απολαύσουν δημόσια αγαθά ή υπηρεσίες.

Η απόδοση μιας τιμής σε ένα δημόσιο αγαθό είναι μια πρόκληση λόγω της απουσίας εμπορικότητας του αγαθού. Ως μη εμπορεύσιμο ένα τέτοιο αγαθό δεν μπορεί να αποτιμηθεί με όρους προσφοράς και ζήτησης. Από την άλλη, η αποτίμηση είναι απαραίτητη, μιας και μια σειρά κοινωνικών και οικονομικών παραμέτρων επηρεάζονται και, με τη σειρά τους, επηρεάζουν το κόστος και τις τιμές εμπορεύσιμων αγαθών. Ο πάροχος ενός δημόσιου αγαθού, συνήθως το κράτος, οφείλει να αποτιμά ορθολογικά και σωστά την τιμή του σε χρηματικές μονάδες, για την αποφυγή αστοχιών που μπορούν να έχουν αρνητικές συνέπειες ως προς την απώλεια κεφαλαίου ή την αστοχία προστασίας του παρεχόμενου αγαθού με συνέπεια την οριστική απώλειά του.

Το ανθρωπογενές αστικό και περιαστικό περιβάλλον αντικαθιστά το φυσικό τοπίο, δημιουργεί οικονομικές τιμές, μνημεία πολιτισμικής κληρονομιάς, βιομηχανικές και εμπορικές δραστηριότητες, απόβλητα και εξωτερικό κόστος. Η αποτίμηση των παραπάνω μη αγοραίων αγαθών αποσκοπεί στη βελτιστοποίηση της κοινωνικής ευημερίας, με την ελαχιστοποίηση του εξωτερικού περιβαλλοντικού κόστους λογιζομένου ως άθροισμα επιμέρους κοινωνικο-οικονομικών και ιδιωτικοοικονομικών παραγόντων, και με γνώμονα την αναβάθμιση του επιπέδου διαβίωσης τόσο σε αστικά όσο και σε περιαστικά περιβάλλοντα στο πλαίσιο της Κυκλικής Οικονομίας (Cycle Economy) και της Βιομηχανικής Οικολογίας (Industrial Ecology).

Ο Δρ Οδυσσέας Κοψιδάς είναι πτυχιούχος Οικονομικής Επιστήμης, Νομικής και Τεχνολόγος Μηχανικός Πολιτικών Έργων Υποδομής. Οι μεταπτυχιακές του σπουδές πραγματοποιήθηκαν στο Διαπανεπιστημιακό Μεταπτυχιακό Πρόγραμμα Σπουδών ‘Οργάνωση & Διοίκηση Βιομηχανικών Συστημάτων’ που συνδιοργάνωσε το Πανεπιστήμιο Πειραιώς και το Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο. Η διδακτορική του διατριβή στη θεματική περιοχή της Τεχνοοικονομικής Ανάλυσης Συστημάτων Προστασίας του Περιβάλλοντος στο Τμήμα Βιομηχανικής Διοίκησης & Τεχνολογίας του Πανεπιστημίου Πειραιώς. Είναι απόφοιτος της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης & Αυτοδιοίκησης. Είναι Υπεύθυνος Σπουδών & Έρευνας του Τμήματος Περιβάλλοντος & Αγροτικής Ανάπτυξης της Εθνικής Σχολής Δημόσιας Διοίκησης & Αυτοδιοίκησης.