Βλέπετε 100–132 από 143 αποτελέσματα
… η όλη εμφάνιση και το περιεχόμενο του “Λεξικού” της Μαρίας Κωνσταντινίδου, απότελεί πρόοδο στην εκμάθηση της Μουσικής αυτής και πολύτιμο βοήθημα, με την σημείωση ότι κυκλοφορεί το πρώτο ιστορικά με πρωτοβουλία και έμπνευση της ιδίας. Εγώ με τα 50 χρόνια διδασκαλίας της Μουσικής αυτής, την συγχαίρω από μέσης καρδίας και προτρέπω αυτούς που ασχολούνται με τη μελέτη και έρευνα, εν γένει της Μουσικής, να το αποκτήσουν.
Χαρίλαος Ταλιαδώρος
Αρχων Πρωτοψάλτης-Οφφικιάλιος της ΜΧΕ
Δ/ντης της Σχολής Βυζαντινής Μουσικής της
Ιεράς Μητρόπολης Θεσσαλονίκης
Ποιητική Συλλογή
Για μια φορά μίλησαν μόνο τα λουλούδια…
Των πορφυρών οι στεναγμοί της φύσης καταδότης…
Για μια φορά ψίθυροι νίκησαν τις κραυγές…
Σώμα ακάλυπτο νωθρό των παρορμήσεων κύλισμα…
Για μια φορά η αλήθεια ξέσπασε στο φως…
Σφάλματα σπουδές αντάμα του στρόβιλου το πρόσταγμα…
Για μια φορά ο προορισμός απόγινε φυγή…
Σε διαδρομή που δεν πρόκειται να ξεχαστεί ποτέ…
Ο φιλαναγνώστης ευρήσει έν δυνατή λεπτομερεία παν τό πρός μελέτην εύρυτέραν τής `Ιεράς ταύτης γής τού Αγιωνύμου “Ορους. ‘Επειδή άχρι τούδε ουδέν, ώς γιγνώσκομεν, συνετάχθη δοκίμιον έν τή καθ ήμάς `Ελληνίδι φωνή λεπτομερές ώς οίον τε περί τού Αγίου “Ορους, μιάς τών Ακροπόλεων αληθώς τής έλληνικής ‘Ορθοδοξίας, ήμεϊς οί ελάχιστοι, φόρον σεβασμού καί αφοσιώσεως άποτίοντες τώ Ιερώ ήμών τούτω Τόπω καί υπό πολλών τού καλού καί τής ενσεβείας φίλων κατά καιρούς παρατρννόμενοι, προέβημεν είς τήν σύνταξιν τής παρούσης πραγματείας, έστω καί ατελούς. Πρός τούτο σχομεν υπ’ όψει τούς περί ‘Αθω σνγγράψαντας παλαιούς τε καί νεωτέρονς, τά έν τοίς άρχείοις τών ιερών Μονών αποκείμενα έγγραφα καί χρυσόβουλλα, εφ’ όσον ήμΐν έπετράπη, καί δ τι &λλσ σχετικόν διευκρινίζον τά κατά τό `Αγιον “Ορος, άποκαλύπτον τήν μεγάλην αυτού θρησκεντικήν καί έθνικήν σημασίαν, άφηγονμενον λεπτομερώς τά κατά τής αυτονομίας αυτού καί τής έλληνικής υποστάσεως χαλκενόμενα καί τούς κινδύνους, ους διατρέχει κατά τούς τελευταίους τούτούς χρόνους.
ΠΡΟΛΟΓΟΣ ΥΠΟ ΤΟΥ ΣΕΒΑΣΜΙΩΤΑΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΟΥ ΓΕΡΟΝΤΟΣ ΧΑΛΚΗΔΟΝΟΣ κ.κ. ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ
ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΚΑΘΗΓΗΤΟΥ Δ. ΣΤΑΜΑΤΟΠΟΥΛΟΥ
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΗΣ ΕΠΑΝΕΚΔΟΣΕΩΣ ΠΑΣΧΑΛΗ ΑΝΔΡΟΥΔΗ
ΕΠΙΛΟΓΟΣ ΚΟΣΜΑ ΜΟΝΑΧΟΥ ΣΙΜΩΝΟΠΕΤΡΙΤΟΥ
Στον παρόντα τόμο παρουσιάζονται σχολιασμένες μεταφράσεις επιλεγμένων λατινικών πατερικών έργων, οι οποίες αναδεικνύουν το μυστήριο και το χαρακτήρα της μετανοίας κατά την πρώιμη χριστιανική παράδοση στη Δύση. Πρόκειται για συγγραφές που, από τον τρίτο έως και τον πέμπτο αιώνα, συνέβαλαν στη διαμόρφωση της πίστης της Εκκλησίας, του ήθους της και της προστασίας της από αιρετικές διδασκαλίες και κανονικές ατασθαλίες.
Στη διαδικασία διαµόρφωσης των πρωτοχριστιανικών ταυτοτήτων ο ακατάπαυστος θεολογικός διάλογος των Απολογητών του 2ου αι. είναι συγκροτηµένος και βαθύς και αποδεικνύεται εγγυητικός για την όδευση προς τη µετάβαση στην επόµενη θεολογικά εποχή.
Ο αυτοπροσδιορισµός τους ως χριστιανοί, ως ζωντανή κοινότητα πίστης και πρακτικής, ουσιαστικά περνά µέσα από µια πολύπλευρη πορεία διάπλασης και πλήρωσης των δοµικών χαρακτηριστικών τους.
Η αρχέγονη Εκκλησία σίγουρα δεν έχει ένα στατικό σύστηµα, αλλά εµπεριέχει ίχνη του παρελθόντος και συνειδητή αίσθηση του µέλλοντος. Η δυναµικότητα της εξέλιξης του χριστιανικού γινώµατος προσφέρει έναν παραγωγικό τρόπο οπτικής, εντός του οποίου αξιοποιούνται τα πρότερα γνωστά ρητορικά σχήµατα και ο εννοιολογικός εξοπλισµός, στηριζόµενα βέβαια αδιαπραγµάτευτα στην ακράδαντη πίστη τους ότι ο Αγιοτριαδικός Θεός είναι ο µοναδικός.
Το παρόν µελέτηµα ασχολείται µε το απολογητικό εκκλησιαστικό σκέπτεσθαι του 2ου αι., το οποίο διεξάγει έναν τολµηρό διάλογο µε όλες τις συνειστώσες. Συνθέσαµε έτσι µία συστηµατική
παρέµβαση αναφορικά µε τις γνωσιολογικές προεκτάσεις της έννοιας της ανθρωπολογίας.
______________________________________________________________________________________________________________________________
Η ∆ρ ∆ρ Βασιλική Βασιλείου Μαυροσκά γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη, κατοικεί στην Αθήνα και υπηρετεί το γνωστικό αντικείµενο της ∆ογµατικής ως Επίκουρη Καθηγήτρια της Ανώτατης
Εκκλησιαστικής Ακαδηµίας Αθήνας. Είναι διδάκτωρ Θεολογίας της Θεολογικής Σχολής ΑΠΘ και διδάκτωρ Φιλοσοφίας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστηµίου Goethe της Φρανκφούρτης Γερµανίας. Είναι κάτοχος δύο µεταδιδακτορικών διπλωµάτων, γνώστης της Αγγλικής, Γερµανικής και Γαλλικής γλώσσας. Αρθρογραφεί και συµµετέχει σε επιστηµονικά δρώµενα. Είναι έγγαµη µε τον Σπύρο Σπυρόπουλο, µε τον οποίο έχει δύο παιδιά.
Η ανά χείρας προσπάθειά μας δεν αποτελεί επιστημονικό έργο, αλλά κυρίως συλλογή βιωματικών αφηγήσεων. Φιλοδοξεί να αποδώσει τιμή στη μνήμη των προγόνων μας, που βίωσαν τα τραγικά γεγονότα που συνέβησαν πριν από εκατό χρόνια, τα οποία επικράτησε να ονομάζουμε Μικρασιατική Καταστροφή. Η Διδώ Σωτηρίου, αυτόπτης μάρτυρας των γεγονότων της Μικρασιατικής Καταστροφής του 1922, του δραματικού τέλους της «Μεγάλης Ιδέας» και του οριστικού ξεριζωμού των Ελλήνων από τα εδάφη που κατοικούσαν από την αρχαιότητα, γράφει: «Η πτώση της Κωνσταντινούπολης για το έθνος μας δεν είχε τόση σημασία, όπως αυτή η έξοδος του Ελληνισμού από ολόκληρη την Ανατολή». Δεν πρόκειται για μια απλή καταστροφή, αλλά για τον αφανισμό ενός ολόκληρου πολιτισμού, τον ξεριζωμό από τον τόπο που άνθησε και δημιούργησε μια μοναδική πρόταση ζωής. Τον τόπο από όπου ξεκίνησε η διάδοση του Ευαγγελίου. Στην Καππαδοκία, αλλά και σε όλη τη γη της Μικράς Ασίας, οι Πατέρες της Εκκλησίας μας εναρμόνισαν την κλασσική Ελλάδα με το Ευαγγέλιο του Χριστιανισμού και εδραίωσαν τη νέα θρησκεία. Στον ανά χείρας τόμο συμπεριλαμβάνεται χάρτης της Μικράς Ασίας από το Αρχείο Χαρτών του Κέντρου Μικρασιατικών Σπουδών, στο οποίο είμαστε ευγνώμονες για την άδεια χρήσης.
Μήνυμα Μητροπολίτη Εδέσσης, Πέλλης και Αλμωπίας κ. Ιωήλ
Χαιρετισμός Δημάρχου Έδεσσας Δημ. Γιάννου
Α. Τεκμήρια
1.Μακαριστού Μητροπολίτη Εδέσσης, Πέλλης Διονυσίου – Σελίδες Ημερολογίου
2.Ευαγγελίδης, Δημήτριος Ε.: Παλιές και νέες ονομασίες οικισμών στον Νομό Πέλλας
3.Ευαγγελίδης, Δημήτριος Ε.: Εγκαταστάσεις προσφύγων στην Έδεσσα (1913-1924)
4.Ισμυρλιάδου, Αδελαΐδα: Η εγκατάσταση και ενσωμάτωση των Μικρασιατών προσφύγων στην Έδεσσα – Μια πρώτη προσέγγιση
5.Καλιωτάκης, Στέφανος: Η μουσική ζωή στη Σμύρνη στα τέλη του 19ου αιώνα μέχρι το 1922
6.Κάππας, Αθανάσιος Εμμανουήλ: Χοροί της Μικράς Ασίας
7.Μερτζιάνης, Χαριζάνης: Χαλιά, Τριαντάφυλλα και οι άνθρωποί τους στην Έδεσσα
8.Πεταλωτής, Νικόλαος Η.: Τρίπτυχο με παράσταση της Παναγίας Γλυκοφιλούσας και Αγίων
9.Φανιόπουλος, Χριστόδουλος: Ο Αθλητισμός και οι αγώνες Σμυρναίων Αθλητών στη Σμύρνη αλλά και στην υπόλοιπη Ελλάδα
10.Φιλιππίδης, Τάσος Αθ.: Οι πρόσφυγες μετά τη μικρασιατική καταστροφή στην Έδεσσα – Ανταποκρίσεις των εφημερίδων 1922-1925
11. Φύλλο της εφημερίδας «ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ» (αρ.φ.4141, 30 Σεπτεμβρίου 1923, σ.2) –
12. Θεμελίωση του Α’ προσφυγικού συνοικισμού στην Έδεσσα
B. Μαρτυρίες
1. Βασίλης Αδραμιτιανός
2. Οικογένεια Ακάμπαλη Καραμαλάκη – Ξένος
3. Κιουπλιά Μικράς Ασίας
4. Κούκλαινα Ανατολικής Ρωμυλίας
5. Ιστορία ξεριζωμού των Αφησιανών
6. Ιορδάνης Παΐσογλου και Κυριακή Σεκέρογλου
7. Η σωτηρία της ψυχής Ιστορία της οικογένειας Βασιλείου Τοπάλογλου
8. Τζιμ Δε Γκρικ 1892-1968
9. Από την Τσαντώ της Σηλύβριας στη Σκύδρα του Ν. Πέλλας
10. Κιουπλιά – Οικογένεια Κώστα Γιαβανίδη
11. Αναστάσης Στάγκος ή Μεχμέτ Οτελτζί; Το χρέος
12. Η Φαναριώτισσα γιαγιά μου
13. Το γενεαλογικό δέντρο της οικογένειας Δημητριάδη
14. Διαμαντής Ιωάννης του Διαμαντή, από τη Βίγα Χωρίς ψωμί, χωρίς φαΐ
15. Αννίκα Ζουριλίδου, χήρα Παναγή Ταπιλιανού Ζωή μαρτυρική
16. Οι γιαγιάδες μου
17. Οικογένεια Ισμυρλιάδου
18. Κοσμάς Αγαπάλογλου
19. Στο ‘πα και στο ξαναλέω, μέσα στο Τσανάκαλε
20. Αραβησσός Καππαδοκίας – Περαία Πέλλας Θεόφιλος Πετρίδης
21. Χριστόφορος Κεραμιτζόγλου του Σάββα και της Χαρίκλειας
22. Η οικογένεια Τσολοπούλου από το Γενίκϊοι (Νεοχώρι) Χηλής Βιθυνίας
23. Οικογένεια Αρίσταρχου Κετσόγλου Διαδρομή Μουταλάσκη-Κωνσταντινούπολη-Αθήνα-Έδεσσα
24. Οικογένεια Κεχαγιά από τα Κιουπλιά
25. Ρωμιοί Πρόσφυγες από το Γενίκϊοι Χηλής Βιθυνίας
26. Διαδρομή Ζωής Κιουπλιά-Προύσα-Κρήτη-Αθήνα-Έδεσσα
27. Εκδίωξη από την Απολλωνιάδα Μ. Ασίας
28. Αραβησσός Ικονίου Μικράς Ασίας – Έδεσσα Διαδρομή δημιουργίας
29. Οικογένεια Κυανίδη εξ Αμάσειας
30. Η ιστορία της οικογενείας Αντωνίου Κ. Κυρμίζογλου
31. Διαδρομή Πολυδώριο (Burdur)-Έδεσσα Χωρίς Ανάσα
32. Ζωή σαν παραμύθι σκληρό
33. Προσφυγιά – Καβακλί, Γενίκϊοι (Νεοχώρι)
34. Μπουνάρμπασι
35. Ούτε σενάριο ταινίας Ικόνιο-Ρωσία-Λίβανος-Κύπρος-Έδεσσα
36. Οι Μικρασιάτικες ρίζες μου
37. Πατρίδα μου, Το Σαφράνι
38. Ιωάννης Παρασκευάς
39. Ξεριζώθηκαν, αλλά δεν ξέχασαν
40. Ένα χρέος που το οφείλουμε στους γονείς μας
41. Πολυχρόν-Κάλφας
42. Ανάθεμα τους αίτιους
43. Από την Πόλη στην Πέλλα
44. Η οικογένεια Αδαμαντίδη
45. Οικογένεια Παντελή Ταπαζίδη και Αικακτερίνης Μαυροπούλου
46. Λεβισιανή κόρη
47. Από την Αξό της Καππαδοκίας στη Χρυσή Αριδαίας Το οδοιπορικό της οικογένειας Γενίτσαρη
48. Η Ασημένια του Σαρίτογαν
49. Κασταμονή – Χαμένες Πατρίδες των Ελλήνων
50. Ζωή σαν παραμύθι
51. Οικογένεια Τσορμπατζόγλου Αναστάση
52. Οικογένεια Μικρασιατών 1ης γενιάς της Ολυμπίας και του Εμμανουήλ Φλαμπούτογλου
53. Μια αληθινή ιστορία…
54.Βιογραφία οικογενειών Ξενοφώντος Χαλκόπουλου και Μαρίας Χαλκοπούλου
55. Ακούσματα και αναμνήσεις – Οικογένεια Χατζηαντωνιάδη
56. Πατρίδα, η Μπίγα
57. Ιστορία του Αναστάσιου Χατζηαντωνίου
58. Ιστορία οικογένειας Χατζηαργυρίου
59. Μαρτυρία Βασιλείου Χατζηιωαννίδη, πρόσφυγα δεύτερης γενιάς
60. Από το Τσακήλι (Πετροχώρι) Ανατολικής Θράκης στο Παλαίφυτο Γιαννιτσών
Αντικείμενο της ανά χείρας μελέτης είναι η Κοσμική Αρχιτεκτονική (και Τέχνη) στο Βυζάντιο (4ος-15ος αιώνας). Μελετώνται έργα της ανακτορικής αρχιτεκτονικής, έργα δημόσιου χαρακτήρα, γλυπτός διάκοσμος σε πλατείες, αλλά και έργα της οχυρωματικής αρχιτεκτονικής. Η βυζαντινή αισθητική γοητεύει ακόμη και σήμερα με την πνευματικότητα και εσωτερικότητα της, όπως εκφράστηκε μέσα από την τέχνη, με αριστουργηματικές δημιουργίες που σφράγισαν όλες τις ιστορικές περιόδους του Βυζαντίου και το έκαναν γνωστό σε όλη την τότε Οικουμένη. Οι ρίζες της Βυζαντινής τέχνης ήταν στερεές, καθώς η τελευταία προήλθε από το γόνιμο συγκερασμό διαφόρων στοιχείων από την κληρονομιά της ελληνορωμαϊκής Αρχαιότητας, τον Χριστιανισμό και τις διάφορες πολιτιστικές παραδόσεις της Ανατολής. Στο βιβλίο εξετάζονται έργα κοσμικής αρχιτεκτονικής από την πρωτεύουσα Κωνσταντινούπολη, αλλά και από τις επαρχίες. Το εξεταζόμενο υλικό καλύπτει όλες τις ιστορικές περιόδους του Βυζαντίου. Από την εξέταση αυτή γίνεται εμφανής η πνευματική και καλλιτεχνική πορεία του και κυρίως η ανεκτίμητη προσφορά του στον τομέα του Πολιτισμού και της Τέχνης.
Η πρωτοτυπία της παρούσας μελέτης εντοπίζεται στον πλούτο του πρωτογενούς υλικού που παρουσιάζεται, αλλά και στη στοχευμένη ερμηνεία των αποτελεσμάτων των εν λόγω εργασιών πεδίου (αρχαιολογικές έρευνες, έργα συντήρησης, στερέωσης και αποκατάστασης). Επίσης και στη θεματολογική σύνθεση και οργάνωση της μελέτης, η οποία προσφέρει μια ολοκληρωμένη εικόνα της πολεοδομικής εξέλιξης της πόλης της Ρόδου από τον 7ο αιώνα μ.Χ. μέχρι την μεγάλη πολιορκία της από τους Οθωμανούς Τούρκους το 1480. Την παρουσίαση της ιστορικής εξέλιξης της τειχισμένης πόλης εμπλουτίζουν η λεπτομερής περιγραφή των τειχών, όπως και η σχετική αρχιτεκτονική, κατασκευαστική και τυπολογική ανάλυση των επιμέρους στοιχείων τους.
Το βιβλίο αποτελέι μια πρωτότυπη και εξαιρετική συμβολή στη μελέτη των πόλεων των Μέσων Χρόνων στην Ανατολική Μεσόγειο, καθώς είναι ουσιαστικά το πρώτο δημοσιευμένο εγχείρημα μελέτης της εξέλιξης της αρχαίας πόλης της Ρόδου αναλύοντας τη μορφή της κατά τη ρωμαϊκή και την παλαιοχριστιανική περίοδο. Ταυτόχρονα, η ανασύνθεση της βυζαντινής πόλης και η λεπτομερής παρουσίαση της ανάπτυξης και των μετασχηματισμών της που έλαβαν χώρα από τους Ιππότες του Τάγματος του Αγίου Ιωάννη προσφέρουν πολύτιμες πληροφορίες για τις οργανωτικές και τις αρχιτεκτονικές επεμβάσεις των Λατίνων κατακτητών στους πολεοδομικούς ιστούς των βυζαντινών πόλεων. Χωρίς αμφιβολία η παρούσα μελέτη θα αποτελέσει σημείο αναφοράς στην έρευνα της εν λόγω θεματικής.
Η δομή και η σύνθεση του κειμένου της μελέτης υποστηρίζουν με σαφή τρόπο την ανάπτυξη της θεματολογίας της. Αυτό αφορά τόσο στις επιμέρους περιγραφές των οχυρώσεων και της αστικής αρχιτεκτονικής της Ρόδου, όσο και στις συνθετικές ενότητες που αναφέρονται στις κύριες ιστορικές φάσεις της πολεοδομικής ιστορίας της πόλης.
Μέσα από την παρούσα εργασία οδηγούμαστε με σαφή τρόπο στην κατανόηση του πλαισίου και των εξελίξεων της έρευνας για την ιστορία και την αρχιτεκτονική της μεσαιωνικής Ρόδου, αλλά και στην θεωρητική προσέγγιση της συγγραφέως στο ευρύτερο θέμα των ιστορικών μετεξελίξεων των μεσαιωνικών πόλεων στον χώρο της ανατολικής Μεσογείου.
Περιεχόμενα
ΠΑΡΑΡΤΗΜΑ
Ι. Συνοπτικός χρονολογικός πίνακας
ΙΙ. Αναλυτικοί πίνακες οχυρωματικών έργων
ΙΙΙ. Πύργοι
ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΟΥ ΕΠΙΜΕΛΗΤΟΥ
Η ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΕΙΝΑΙ
ΖΗΤΩ Ο ΑΡΧΗΓΟΣ
ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ ΚΑΙ ΚΑΚΟΣ ΧΕΙΡΙΣΜΟΣ
Η ΧΩΡΑ ΜΟΥ ΔΕΞΙΑ ΚΙ ΑΡΙΣΤΕΡΗ
ΟΙ ΤΑΞΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΜΑΖΕΣ
ΣΩΣΤΟ ΣΧΟΛΙΟ
ΤΑΡΑΧΗ ΚΑΙ ΕΞΕΓΕΡΣΗ
ΤΟ ΠΕΡΙΘΩΡΙΟ ΤΗΣ ΤΡΕΛΑΣ
ΑΝ ΚΥΒΕΡΝΟΥΣΑ ΕΓΩ ΤΟΝ ΚΟΣΜΟ
ΟΙ ΔΙΑΔΡΟΜΟΙ ΤΗΣ ΔΥΝΑΜΗΣ
ΚΗΡΥΞΗ ΠΟΛΕΜΟΥ
ΕΧΩ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ
ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΙΣ ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΠΟΡΤΕΣ
Ο ΓΛΙΣΤΕΡΟΣ ΠΑΣΣΑΛΟΣ
ΟΠΟΙΟΣ ΓΕΛΑΕΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟΣ
Ο ΘΕΟΣ ΜΕ ΤΟ ΜΕΡΟΣ ΜΑΣ
ΕΠΙΣΗΜΑ ΚΑΙ ΑΝΕΠΙΣΗΜΑ
ΑΠΑΤΕΣ ΣΤΙΣ ΚΑΛΠΕΣ
ΦΩΝΗ ΛΑΟΥ
ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΛΟΓΙΑ ΔΙΑΣΗΜΩΝ
Οι άγιες γυναίκες που γεννήθηκαν και έδρασαν στη Θεσσαλονίκη, οι αγίες Αγάπη, Ειρήνη και Χιονία, η αγία Ανυσία, η οσία Θεοδώρα η ομολογήτρια, η αγία Ματρώνα, η αγία Αναστασία η φαρμακολύτρια, η αγία Ακυλίνα και η αγία Κυράνα, έζησαν οι περισσότερες τα πρώτα χριστιανικά χρόνια. Η αγία Κυράνα και η αγία Ακυλίνα έζησαν στα χρόνια της τουρκοκρατίας. Κατάφεραν με την προσευχή να κρατήσουν τον θησαυρό της αγνείας το ασύλητο. Βασανίσθηκαν μέχρι θανάτου, δέχθηκαν τη σκληρότητα οι πρώτες πέντε από τους ειδωλολάτρες αυτοκράτορες και οι δύο τελευταίες από τη σκληρότητα των Τούρκων, αλλά δε δείλιασαν. Με τη δύναμη της προσευχής αγωνίσθηκαν, η πίστη τους υπήρξε ακλόνητη. Εισήλθαν στον νυμφώνα της βασιλείας τού Θεού. Όλες ήσαν ενάρετες, ευσεβείς χριστιανές, μαρτύρησαν για την πίστη τους στον μοναδικό Ιησού Χριστό. Η καρδιά των μαρτύρων αυτών ήταν δοσμένη στον μοναδικό Ιησού Χριστό.
…Όσον ὁ ἔξω ἂνθρωπος φθείρεται, ταπεινοῦται,
Τόσον ὁ ἔσω τρέφεται, χαίρει, ἀνανεοῦται.
Όστις ὀρέγεται χαράν στό τέλος νά θερίση,
Άς σπείρη πρῶτα δάκρυα, ἐν πρώτοις, ἂς πικρίση.
Οἱ σπείροντες ἐν δάκρυσι νῦν, ἐν ἀγαλλιάσει
Αὐτοί θέλει θερίσουσι, καί ἐν ἀνέσει πάση.
Οἱ µαργαρίται βρίσκονται, ἀλλά εἰς βαθυτάτους
Κινδύνους, καί µέ περισσούς κόπους µεγαλωτάτους.
Οἱ θησαυροί τό σίδηρον εἰς τό νά ξεσκαφθοῦσι
Χρειάζονται, καί νά εὐγοῦν, διά ν᾽ ἀποκτηθοῦσι.
Τά ῥόδα ἀναθάλλουσιν, ἀλλ’ ἀκανθῶν ἐν µέσω,
Καί δέν τά πέρνω, εἰς αὐτάς ἐάν δέν περιπέσω.
Βιάζεται τῶν Οὐρανῶν ἡ ὄντως βασιλεία,
Καί βιασταί ἁρπάζουσιν αὐτήν, ἤγουν ἐν βία
Στενή ἡ στράτα Αδελφοί, στενή, καί τεθλιµµένη,
Όποῦ εἰς τόν Παράδεισον θέλει νά µᾶς πηγαίνη…
Κ. ∆ΑΠΟΝΤΕΣ, Πατερικόν, Βενετία 1780, σ. 564.
Ο Στέφανος-Κωνσταντίνος Θεοτόκης γεννήθηκε στην Κέρκυρα το 1872 και καταγόταν από αρχοντική πλούσια οικογένεια. Σπούδασε στο Παρίσι και σε γερμανικά πανεπιστήμια λογοτεχνία, γλώσσες, μαθηματικά χημεία και φυσική. Η ευρυμάθεια του ήταν τόσο μεγάλη που ήταν κάτοχος έξι ομιλουμένων γλωσσών (ιταλικής, γαλλικής, γερμανικής, αγγλικής, εβραϊκής) και άλλων τεσσάρων από τις νεκρές (αρχαία ελληνικά, λατινικά, αρχαία περσικά, σανσκριτικά) που του επέτρεπαν να ασχοληθεί με τις μεταφράσεις.
Εκπρόσωπος της Επτανησιακής Σχολής, διανοούμενος επηρεασμένος από τις σοσιαλιστικές ιδέες έγραψε ένα βιβλίο σταθμό για την εποχή του «Η τιμή και το χρήμα» καταδικάζοντας το πολιτικό σύστημα, αλλά και την ισχύουσα κοινωνική κατάσταση στην Κέρκυρα. Στο βιβλίο του καταγράφει, την επίδραση του χρήματος στους ανθρώπους, το πόσο αλλοιώνει τα συναισθήματα καταστρέφοντας και τις πιο στενές σχέσεις.
Ασχολήθηκε κυρίως με την πεζογραφία όμως και στον χώρο της ποίησης έγραψε 32 σονέτα. Πέθανε πάμφτωχος 1 Ιουλίου 1923 στην Κέρκυρα.
Τα θαύματα του Χριστού και συγκεκριμένα οι θεραπείες αποτέλεσαν για τους Πατέρες ένα ζωντανό σωτηριολογικό γεγονός, το οποίο αφορά τον κάθε πιστό ξεχωριστά και ταυτόχρονα όλη την Εκκλησία. Για την γραμματειακή παράδοση η θεραπεία κάθε ασθενή που προσέγγιζε τον Χριστό δεν αποτελεί ένα ιστορικό γεγονός, αλλά μια διαρκή σωτηριολογική και εκκλησιολογική πραγματικότητα που επαναλαμβάνεται στη ζωή της Εκκλησίας και του κάθε πιστού. Οι θεραπείες σηματοδοτούν την εν Χριστώ ψυχική και σωματική μεταμόρφωση κάθε ανθρώπου, αποτελούν παραδείγματα βίου και παρακινούν τους χριστιανούς να αλλάξουν τη ζωή τους δείχνοντας μετάνοια και εμπιστοσύνη για τη θεραπεία τους στον Χριστό, ο οποίος θα τους οδηγήσει από την κατάσταση της φθοράς στην σωτηρία και την αθανασία. Επομένως, ήταν αναπόφευκτο οι θεραπείες του Χριστού να αξιοποιηθούν ποικιλοτρόπως από τους αγίους Πατέρες, για να ερμηνεύσουν τις Γραφές, να ορθοτομήσουν το λόγο της αλήθειας, να συμβουλεύσουν τους πιστούς και να παραγάγουν πλούσιο θεολογικό έργο.
Το Loading είναι θεματικά κείμενα. Μυθιστορίες που αντλούνται από την επικαιρότητα, επιλεγμένα από ένα κοινό επείγον μήνυμα, που προσπαθούν να εκφράσουν και να το εμπνεύσουν στον αναγνώστη τους.
Με παρεμβατικό σχεδιασμό έκδοσης (πεζός λόγος σε ποιητική φόρμα) δυναμικής πληθυντικής ανάγνωσης.
Ο Θανάσης Τέρπος γεννήθηκε το 1957 στην Λάρισα. Σήμερα ζει και εργάζεται στην Θεσσαλονίκη.
Του ιδίου κυκλοφορούν :
-Η ΑΝΝΑ ΚΑΙ Ο ΖΟΥΚΕΡΜΑΝ , εκδ. Κατσάνος, Θεσσαλονίκη, 2004
(εξαντλημένο )
– Ο ΟΔΥΣΣΕΑΣ ΣΤΗΝ ΜΕΤΑΕΘΝΙΚΗ ΕΥΡΩΠΗ, αυτοέκδοση, Θεσσαλονίκη, 2012
(εξαντλημένο)
-ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ, φωτογραφικό λεύκωμα, εκδ. Scriptorium, Θεσσαλονίκη, 2004
(εξαντλημένο)
– Η ΜΕΤΑΜΟΝΤΕΡΝΑ ΑΡΧΙΤΕΚΤΟΝΙΚΗ ΤΟΥ Α.Π.Θ., φωτογραφικό λεύκωμα, 2010
(εξαντλημένο)
-Θ. ΤΕΡΠΟΣ, ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ 1977-1918, φωτογραφικό λεύκωμα, ηλεκτρονική έκδοση, Θεσσαλονίκη, 2021
Ετοιμάζεται:
Θ. ΤΕΡΠΟΣ, ΓΡΑΦΙΣΤΙΚΗ 1980-2021
Διανύουμε μία εποχή διαφορετικοτητας, με αγωνία και φόβο για το αύριο.
Με ανθρώπους σκυθρωπους και βαθιά προβληματισμενους.
Οι σχέσεις μας έχουν διαφοροποιηθεί, η “απόσταση” είναι στην ημερήσια διάταξη.
Μέτρα προστασίας και έλλειψη της “αφής”.
Κατάθλιψη και απόγνωση σε μεγάλο ποσοστό.
Στον αντίποδα λοιπόν των όσων συμβαίνουν εδώ και δύο χρόνια τώρα, προτίμησα να γράψω το Πράσινο Βλέμμα, το οποίο μας πηγαίνει σε καλύτερες μέρες, όχι πολύ μακρινές και μιλά για τον έρωτα.
Κάτι που όλοι έχουμε ζήσει και πάντα υπάρχει στις καρδιές μας.
Ιδιαίτερα οι ανεκπληρωτοι.
Έχει αρκετή δόση χιούμορ και γενικά είναι ευχάριστο στην ανάγνωση.
Χωρίς βαθυστοχαστους προβληματισμούς.
Καλό είναι να ξεφεύγουμε για λίγο από την σκληρή καθημερινότητα μας.
Άλλωστε για αυτό υπάρχουν τα βιβλία.
Την εποχή των Παλαιολόγων η Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία έχει χαράξει μια αυτοκαταστροφική πορεία και πνίγεται στο αίμα από τις εμφύλιες διαμάχες, τις θρησκευτικές έριδες, τις επιδρομές των Λατίνων και των αδελφών χριστιανών. Στον βάλτο της Καμπανίας, το 1340, ένας γέρος ψαράς, βρίσκει μια γυναίκα βαριά τραυματισμένη. Ποιά είναι; Τι μυστικά κρύβει; Ποια είναι αυτή η ομάδα των ανδρών που αυτοαποκαλούνται Συνετοί, που την περιβάλει; Οι ησυχαστικές έριδες και ο ξεσηκωμός ενάντια στους άρχοντες στην Θεσσαλονίκη από τους Ζηλωτές και μια πλοκή ανθρώπων που προσπαθούν να προστατέψουν μια μεγάλη κληρονομιά από τα μεγάλα ανθρώπινα πάθη, κρυμμένη μέσα στην υπόγεια καρδιά της Θεσσαλονίκης. Μια περιπέτεια αγωνίας και μυστηρίου, που η ιστορική πραγματικότητα μπλέκει με την μυθοπλασία και η φαντασία υπερτερεί της αλήθειας.
Τον Σεπτέμβριο του 1922, ο πλοίαρχος του Ιαπωνικού εμπορικού πλοίου TOKEI MARU έσωσε τις ζωές γυναικών, παιδιών και ανδρών, Ελλήνων και Αρμενίων από την οργή των Τούρκων την ώρα που η Σμύρνη καιγόταν από άκρη σε άκρη.
Εκατό χρόνια αργότερα, το όνομα του πλοιάρχου και η πορεία του πλοίου στη Μεσόγειο είναι ακόμη υπό έρευνα.
Ποιός ήταν ο πλοίαρχος Tokei Maru;
Το βιβλίο αποτελεί μια συνάντηση της ιστορικής έρευνας με τη μυθοπλασία.
Το παρόν εγχειρίδιο συνιστά ένα βοήθημα τόσο για τον προπτυχιακό/ή όσο και τον μεταπτυχιακό/ή φοιτητή/τρια της Θεολογικής Επιστήμης που επιθυμεί να μελετήσει θέ-ματα της Εκκλησιαστικής Γραμματολογίας και Ιστορίας ή να εκπονήσει ανάλογου περιεχομένου εργασίες. Αποτελεί επίσης έναν πρακτικό οδηγό και για κάθε ερευνητή/τρια που αναζητά να εντρυφήσει ακαδημαϊκά και αξιόπιστα σε θεο-λογικά ζητήματα. Περιέχει στοιχεία για την μελέτη των πηγών και την με-θοδολογία της έρευνας, καθώς και τίτλους θεμελιωδών έρ-γων που θεωρούνται χρήσιμα εργαλεία για μια εισαγωγική γνωριμία με τα γνωστικά αντικείμενα της Εκκλησιαστικής Γραμματολογίας και Ιστορίας.
Στόχος και προσδοκία είναι η εξοικείωση με τον πλούτο της Χριστιανικής Γραμματείας, η αναγνώριση της συμβολής της σκέψης των Πατέρων και των Εκκλησιαστικών συγγραφέων στην ανάπτυξη και δια-τύπωση της θεολογικής διδασκαλίας και της ζωής της Εκ-κλησίας, αλλά και η χρήση τους στις διαχρονικές και επί-καιρες ανάγκες της Ορθόδοξης Εκκλησίας και Θεολογίας.Η παρούσα έκδοση δίχως να αξιώνει πληρότητα ευελπι-στεί να ανταποκριθεί στις ανάγκες των φοιτητών και ερευ-νητών της θεολογικής επιστήμης και να αποτελέσει έναν χρήσιμο οδηγό για όλους τους δημιουργικούς μελετητές της Γραμματείας και Ιστορίας της Εκκλησίας.
O Gabriel Millet, κορυφαία επιστημονική προσωπικότητα του τέλους του 19ου αιώνα και του πρώτου μισού του 20ου αιώνα, ανήκει στην δεύτερη γενιά των μεγάλων βυζαντινολόγων Stryzygowski, Wulff, Dalton κ.α., που άφησε βαθύ το αποτύπωμα της στην μελέτη και ανάδειξη του μεσαιωνικού Ελληνισμού και της τέχνης του.
Το ιδιαίτερα πολύτιμο αυτό λεύκωμα με τοιχογραφίες των μονών του Αγίου Όρους, μετά από πρόταση του επίκουρου καθηγητού Πασχάλη Ανδρούδη, ανέλαβε να επανεκδώσει ο εκδοτικός οίκος Χαράλαμπου Μπαρμπουνάκη. Η επανέκδοση του δυσεύρετου σήμερα λευκώματος, που συνιστά πολύτιμο εργαλείο για την μελέτη της βυζαντινής και μεταβυζαντινής τέχνης όχι μόνο του Αγίου Όρους, θα προκαλέσει το ενδιαφέρον της διεθνούς επιστημονικής κοινότητας, αλλά και του ευρύτερου κοινού.
Η προσφορά του G. Millet στην έρευνα, μελέτη και ανάδειξη της μνημειακής ζωγραφικής με την δημοσίευση αυτού του φωτογραφικού λευκώματος υπήρξε τεράστια, καθώς για δεκαετίες ήταν η μόνη πηγή για την μελέτη των τοιχογραφιών του Αγίου Όρους.
Το βιβλίο του Δικηγόρου και πρώην Εισαγγελέα Κωνσταντίνου Λογοθέτη αποκαλύπτει μία επί δεκαετίες θαμμένη συνταρακτική αλήθεια, αναδεικνύοντας την υπόθεση Παγκρατίδη για πρώτη φορά από την αμιγώς δικαστική της σκοπιά.
Παρατίθενται, ακόμα και με φωτογραφική απεικόνιση, άγνωστα έγγραφα και στοιχεία από την προδικασία αλλά και την ίδια την δίκη, τα οποία για προφανείς λόγους μέχρι σήμερα κρατήθηκαν στο σκοτάδι και στα οποία ενδεικτικά περιλαμβάνονται: Πλήρης δικαστική αδιαφορία για την κακοποίηση του υπόπτου, αστυνομικοί που «συμφωνούν» με τη μοναδική αυτόπτη μάρτυρα να αναγνωρίσει τον «δράκο», εισαγγελείς που συμπράττουν σε στημένες αναπαραστάσεις, δικαστήριο που επίμονα και μεθοδικά αρνείται ακόμα και να ακούσει τα απαλλακτικά για τον κατηγορούμενο στοιχεία ή να ικανοποιήσει αυτονόητα αιτήματα των συνηγόρων του, αλλά και οι μετά τη δίκη (επίσης άγνωστες) εκδικητικές διώξεις των ίδιων των συνηγόρων είναι ελάχιστες από τις γραπτές πλέον αποδείξεις του πώς η Δικαιοσύνη με ίδιες πράξεις και παραλείψεις οδήγησε την υπόθεση σ’ αυτήν την τραγωδία.
Τέλος, το μέγεθος της τραγωδίας επιβεβαιώνεται με την αυτούσια παράθεση του μέχρι σήμερα «εξαφανισμένου» πρακτικού μειοψηφίας, με το οποίο πλήρως κονιορτοποιείται από δικαστή της σύνθεσης του δικαστηρίου ολόκληρο το αστυνομικό και δικαστικό οικοδόμημα που στήθηκε στις πλάτες του άτυχου «Αρίστου», για να ικανοποιηθούν πρόσκαιρες πολιτικές και αστυνομικές στοχεύσεις, έναντι των οποίων η ζωή ενός εγκαταλελειμμένου φτωχόπαιδου δεν είχε καμμία αξία.
Ο Frank Zappa δεν ήταν απλώς ένας καλλιτέχνης που ήθελε να αφυπνίσει το πνεύμα των πολιτών και να σατιρίσει το διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα των ΗΠΑ αλλά ένας ορχηστρικός συνθέτης, κιθαρίστας και τραγουδιστής επηρεασμένος από την αβάν-γκαρντ. Τον διέκρινε η τρέλα και η αφοσίωση στη δουλεία του αφού δημοσίευσε πάνω από 60 άλμπουμ στα 30 χρόνια της καριέρας του. Κατάφερε να αφήσει τη δική του σφραγίδα μέσω της ειρωνείας, της εξιστόρησης των βιωμάτων του, της ελευθερίας της έκφρασης και παντρεύοντας πολλά μουσικά είδη όπως R&B, rock και jazz. Αναμφισβήτητα ο Frank Zappa επηρέασε μια ολόκληρη γενιά.
«…Η μελέτη των ιστορικών γεγονότων όχι μόνον του πρόσφατου παρελθόντος, αλλά και αρκετά παλαιότερων εποχών, αποτελεί συστηματική και καθημερινή ενασχόληση πολυάριθμων μελετητών, ερευνητών, εκπαιδευτικών και εκπαιδευομένων. Και τούτο διότι έχουν συνειδητοποιήσει το αυταπόδεικτο γεγονός, ότι η καλή γνώση του παρελθόντος αποτελεί βασική προϋπόθεση για την σωστή αντιμετώπιση των προκλήσεων του μέλλοντος. Εξ’ άλλου, η γνωστή ρήση: «Οι λαοί που ξεχνούν την Ιστορία τους είναι καταδικασμένοι να την ξαναζήσουν στην χειρότερη εκδοχή της», έχει διαχρονική ισχύ.
Το συμπέρασμα, επομένως, που μπορεί να εξαχθεί, είναι ότι απαιτείται και επιβάλλεται όλοι οι συνειδητοποιημένοι πολίτες να έχουν επαρκή γνώση της Ιστορίας για τους λόγους που προαναφέρθηκαν, που είναι ακόμη ισχυρότεροι για εμάς τους Έλληνες, καθώς η ιστορία μας παρουσιάζει πολιτισμό της γραφής διάρκειας περισσοτέρων των 3500 ετών.
Έχοντας υπόψιν τα παραπάνω, θεωρώ ότι το νέο βιβλίο του Δημήτρη Ευαγγελίδη αποτελεί ένα πολύτιμο βοήθημα για όποια/όποιον επιθυμεί να αποκτήσει μια συστηματοποιημένη αντίληψη του απώτερου παρελθόντος μας και να ενημερωθεί για τις πλέον πρόσφατες ανακαλύψεις που έχει φέρει στο φως η ιστορική έρευνα. Το συγκεκριμένο έργο προσφέρει γνώσεις με εύληπτο και κατανοητό τρόπο για εποχές και περιόδους που αγνοούμε παντελώς, είτε διότι δεν τις διδαχθήκαμε στα σχολικά θρανία είτε διότι έχουμε συγκεχυμένες πληροφορίες, προερχόμενες από μη αξιόπιστες πηγές.
Συνιστώ λοιπόν ανεπιφύλακτα την απόκτηση αυτού του αξιόλογου – από κάθε πλευρά – βιβλίο, από τον συγκεκριμένο συγγραφέα, του οποίου τα προηγούμενα πολυάριθμα έργα αποτελούν εγγύηση ότι οι αναγνώστες θα μείνουν απολύτως ικανοποιημένοι…».
Κωνσταντίνος Π. Χρήστου,
Ιστορικός Τακτικός Καθηγητής Α.Π.Θ.,
Πρόεδρος Τμήματος Γ.Γ. του Δ.Σ. της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών
… Και η αλήθεια είναι τόσο απλή, που δεν θέλουμε καν να την δούμε. Το Άγιον Όρος είναι μια κοινωνία σαν την δική μας. Κατοικείται από ανθρώπους σαν και μας με μια μόνη διαφορά. Μόνο από άνδρες. Κι αυτό είναι που προκαλεί και πλάθει τα ατέλειωτα σενάρια. Με δεδομένη, όμως, αυτήν την ιδιαιτερότητα, στο Άγιον Όρος μπορείς, αν ψάξεις, να βρεις τα πάντα. Να βρεις πατήματα και, κατά την γνώμη σου, να τεκμηριώσεις τα πιο σκανδαλιστικά σου σενάρια, μπορείς, όμως και να βρεις ευλαβικούς μοναχούς, που δικαίως βρίσκονται εκεί και δικαιώνουν περίτρανα την προσωνυμία «Άγιον Όρος» στην υπερχιλιόχρονη Αθωνική Πολιτεία.
Είναι, λοιπόν, κι αυτή μια πολιτεία, σαν την δική μας, φτιαγμένη από ανθρώπους σαν και μας, που κουβαλάν μαζί τους τα πάθη τους, που προσπαθούν βέβαια να τα αποβάλλουν, χωρίς βέβαι αυτό να σημαίνει υποχρεωτικά ότι και το πετυχαίνουν. Θα βρεις αγάπη, αλλά θα βρεις και ματαιοδοξία. Θα βρεις όλες τις ανθρώπινες αρετές, αλλά και όλες τις ανθρώπινες αδυναμίες. Θα βρεις ένα κομμάτι του εαυτού σου.
Εσύ αποφασίζεις τι ψάχνεις… και θα το βρεις εκεί. Δεν θα βρεις, όμως, ποτέ κάτι που δεν το κουβαλάς ήδη μέσα σου.
Η γενιά που γνωρίζει τις ρίζες της, τον πολιτισμό που προηγήθηκε απ’ αυτήν μπορεί να χαράξει δυναμικά τη δική της πορεία και να δημιουργήσει το δικό της πολιτισμό. Αυτή η γενιά όμως θα πρέπει να γνωρίσει νωρίς την παράδοση της και μάλιστα από την τρυφερή ηλικία του νηπιαγωγείου. Πως μπορεί να γίνει αυτό; Το βιβλίο αυτό περιέχει μια ολοκληρωμένη πρόταση προσέγγισης της λαϊκής παράδοσης από τα παιδιά του νηπιαγωγείου.
Στην παρούσα μελέτη αναδεικνύεται η βαθιά σχέση της Κατηχητικής και Χριστιανικής Παιδαγωγικής με την Παιδαγωγική, μέσα από τα θεωρητικά μοντέλα που χαρακτηρίζουν την πορεία της Παιδαγωγικής, σε επίπεδο τυπικής εκπαίδευσης, αλλά και εκπαίδευσης ενηλίκων και εξετάζεται το πλαίσιο της παιδαγωγικής επιστήμης κάτω από την προοπτική της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης. Αναφέρονται οι αρχές και μέθοδοι έρευνας της Κατηχητικής και της Χριστιανικής Παιδαγωγικής και συνδέεται το περιεχόμενο και η διδασκαλία της Χριστιανικής Παιδαγωγικής, όπως αυτή καταγράφεται στην Αγία Γραφή και στην Παράδοση της Εκκλησίας, με κρίσιμα ερωτήματα της σύγχρονης εποχής, όπως αυτά που αφορούν στην οικολογική χρήση.
Τι απέγιναν οι ήρωες των παραμυθιών: Ένα νέο παραμύθι - έμμετρο θεατρικό αφήγημα - για μικρούς και μεγάλους 
ΟΜΙΛΙΕΣ ΙΓΝΑΤΙΟΥ Δ΄ ΠΑΤΡΙΑΡΧΗ ΑΝΤΙΟΧΕΙΑΣ 
ΤΟΥ ΣΥΝΙΕΝΑΙ ΤΑΣ ΓΡΑΦΑΣ 
